Column Frank Weeink MP 15-2007
Alex Hofmann startte zijn thuis-GP met een gebroken botje in zijn rechterhand. Een vrienddie de autodeur iets te vroeg had dicht gemept. Met zulke vrienden heb je geen vijandennodig. Een week later was zijn Amerikaanse GP-weekend op vrijdag al na tien minutenvoorbij, weer door toedoen van een ander. Een dag na een ingrijpende operatie in San Francisco deed hij geëmotioneerd zijn verhaal.De 27-jarige Hofmann lijkt niet voor het geluk geboren. Twee jaar geleden miste hij de Portugese GP, omdat hij tijdens een drukbezochte demo in het stadscentrum van Lissabon ongeloofl ijk knullig van zijnKawasaki ZX-RR was gevallen. Drie maandenlater reed zijn toenmalige teammaat OlivierJacque (startend met een wild card) hem al inde eerste bocht van de Duitse GP volledig vande sokken. De lompe actie van Sylvain Guintoliin Laguna Seca sloeg echter alles. De in Lagunadebuterende Fransman verkeek zich volledig opde Corkscrew en T-bonede Hofmann “big time”.Hofmanns linkerhand zag er uit als of het Limburgsschuttersgilde zich er even op had mogenuitleven. Guintoli verontschuldigde zich directbij Hofmann, maar het kwaad was al geschied.Hoewel? Na twintig minuten werd die eerstetraining stopgezet. Waarom? “Der arme Teufel”moest toch maar met een ambulance vervoerdworden – en die kon niet via een serviceroadvan de plek des onheils naar het paddock. Dieserviceroad is er namelijk niet.Zondags gooide een gefrustreerdeHofmann een beduimeld A-4-tje metgruwelijke bloederige foto’s van zijn hand optafel. “Wat moet je er van zeggen”, vroeg deDuitser zich af, met een trillende onderlip enmet zijn hand ingepakt, dik als een bokshandschoen.“Sylvain was voor de eerste keer hieren dan schakel toch je verstand in en niet uit?Hij had nog maar vijf rondjes gereden en hadmazzel dat ik daar reed, want anders was hij inde muur terecht gekomen. John Hopkins krijgthier een belachelijke boete van 2.000 dollarvanwege een trappende beweging naar Checadie totaal niet oplet, in Motegi werd Tamadain 2003 uit de uitslag geschrapt vanwege eenzogenaamde gevaarlijke inhaalactie op Gibernau.Dan klopt het toch niet dat Guintoli er meeweg komt door alleen ‘sorry’ te zeggen?”De manier waarop er met de ernst van zijn blessurewas omgesprongen, was voor Hofmann eenernstige bron van frustratie. “Als ik had gekund,was ik op de baan gaan liggen. Dan haddenze de training eerder stil gelegd. De marshalshadden het over ‘gebrekkige communicatie’. Zeriepen naar race control dat ik een open breukhad en dat mijn hand erg bloedde. Zelf heb ikook nog die mobilofoon gegrepen. Er gebeurdeniks! Pas twintig minuten later! Ik had nogmazzel dat mijn hand niet in het zand terechtkwam, want volgens dokter Ting was dan hetgevaar op infectie nog groter geweest. Dat isnu al groot, omdat het zo lang geduurd heeft.Daarom is mijn carrière misschien wel voorbijomdat er iemand niet oplette en omdat er nietsnel genoeg gereageerd werd.”Hofmanns bitterheid wasgoed te begrijpen. Zijn behandeling was onacceptabel,maar het gaat vooral om het grotegeheel. Dorna wilde drie jaar geleden zo graageen Amerikaanse race op de kalender dat zelfsalleen de MotoGP aangeboden werd. Dat destinkende, ondermaatse toiletten, het in eengehorige tent geplaatste mediacenter en hetoverbevolkte paddock niet bij de status vaneen GP passen, is nog daar aan toe. Het draaitechter vooral om het circuit, de veiligheid en deprofessionaliteit van alle betrokkenen. LagunaSeca is een fantastische baan, maar vorig jaarhad er vanwege afbrokkelend asfalt zonderschroom de MotoCross of Nations verredenkunnen worden. Dit jaar was het asfalt stukkenbeter, maar bleek mede door het “verdronkenkalf” Hofmann dat een serviceroad op eenGP-circuit een absolute vereiste is, dat er opsommige plekken (nog steeds) weinig absorberendestenen muren staan en dat mensendure inschattingsfouten maken – om niet tezeggen dat er met twee maten gemeten wordt.Hofmanns vertwijfelde uitroep “wat zou ergebeurd zijn als dit Valentino was overkomen”was ingegeven door emotie, maar tien tegeneen dat een zevenvoudig wereldkampioen geentwintig minuten voor pampus had gelegen,terwijl een marshal zijn hoofd vasthield en eenander zijn hand.Enige zelfrefl ectie zou de rijdersechter ook sieren. Hun Riders Safety Commissionbestaat uit Valentino Rossi, Loris Capirossien de gestopte (al weet ‘ie dat zelf nog niet)Kenny Roberts. Hun bijeenkomsten op vrijdagavondzijn open voor alle rijders, maar als zelfsmannen als Casey Stoner, Chris Vermeulen (“ikben nog nooit gevraagd”) en Nicky Hayden (diezich onlangs bijna liet ontvallen er te lui voor tezijn) zich al niet geroepen voelen om zich methun eigen veiligheid bezig te houden, mag je jeook afvragen of je recht van spreken hebt. Maarach, de GP op Laguna is ondanks alles een welkomeen sfeervolle aanvulling op de kalender. Alwas het maar omdat je je continu kunt verbazenover die merkwaardige Amerikaanse cultuurwaarin volop met twee XXL-maten gemetenwordt. Zeer schaars geklede “Big Boobed Bimbo’s”lopen er ongestoord in het wild, maar alsnaast mij een gebruind manspersoon met ontblootbovenlijf het paddock wil binnen wandelen,wordt hij tegengehouden door een geüniformeerdedame. “Sir, you gotta wear a shirt.” Watzou ze hebben gezegd als het Valentino Rossiwas geweest?
