Column Frank Weeink MP 13-2007

Lichte paniek maakte zich van mij meester. Want de deal was zo simpel geweest: mijn beste vriendje Carol had vervoer naar de TT voor ons geregeld, maar als hij zou blijven zitten, ging er een streep door het hele feest. Vrijdags voor de TT besliste een harde cijferlijst over de dagbesteding op 25 juni van mijn vriendje. Maar kon ik dan wel bij buurman Beekman in de auto stappen?
Enig opportunisme was mij (die dagen) niet vreemd – al wist ik niet dat zoiets opportunisme heette. En laten we eerlijk zijn, kon ik er wat aan doen dat hij voor de tweede keer achter elkaar bleef zitten en niet alleen van school moest (waar er genoeg van zijn) maar ook nog eens de TT (waar er maar één van is) zou missen? Dacht het niet. Ja, mooi hoor, die gedachte dat alle Menschen Brüder werden, maar op dat moment was het toch even ieder voor zich en God (of wie zich daar ook maar toe geroepen voelde) voor ons allen. Gelukkig wilde buurman Beekman wel een plek in zijn Fiat 127 voor mij vrijhouden. Ik zie nog de treurige blik en de rooddoorlopen ogen van een jongen van veertien, die weet dat hij nooit Wil Hartog “live” de TT zal zien winnen…. Hij moét het hebben geweten, ik niet. Het begrip solidariteit kende ik niet, of ik verkeerde in een hardnekkige ontkenningsfase. Wel besefte ik dat ik dit prille ongeluk een plekje moest geven. Dat deed ik: Herman ten Catestraat 34 in Eibergen – het adres van mijn beste vriend.
Als je al jaren naar de TT gaat, wordt je hoofd automatisch volgestouwd met herinneringen, hoe triviaal van aard ook. En elk jaar komen dan bij mij – want ik ben in ernstige mate nostalgierig van aard – die verhalen boven als een broodje shoarma op de late vrijdagavond. De eerste keer, 1975, mee in de NSU Prinz van mijn broer. Het jaar daarna: de magistrale overwinning van Giacomo Agostini op zijn loeiende MV. En toen 1977. Dat rapport. Die tranen. Die reis op losse schroeven. En die Hartog die won. Die reis en die race; die weet ik nog, ja. Ik vond de stijl van de eerste Nederlandse 500 cc GP-winnaar niet mooi. Nee, echt niet. Maar wat maakte het uit: al had hij er achterstevoren op gezeten met één been in de nek (was misschien nóg wel gedenkwaardiger geweest, denk), als hij maar wón! Ik weet niet meer of ik aan vriend Carol heb gedacht, 120 kilometer zuidelijker nog nasnikkend. Ik weet wel dat ik achttien jaar later Wil Hartog een handtekening heb laten zetten in het boek “70 Jaar TT”.

Vanochtend bedacht ik mij dat ik het programmaboekje van toen nog ergens moest hebben. Binnen twee minuten had ik het gevonden – terwijl ik al maanden loop te zoeken naar de pincode van mijn creditcard…. Zelfs het entreekaartje van de Grote Prijs van Nederland der K.N.M.V. (Dutch T.T. 1977) had ik nog. Ik was nummer 65.432 en had het TT-bezoek had me 12 gulden 50 en twee gulden voor het programmaboekje uit mijn spaarpot gekost. En een pakje Caballero voor buurman Beekman. Dertig jaar later blader ik het blaadje door, zie dat de “deelnemerslijst klasse 500 cc – Gele nummerborden met zwarte cijfers” nog met één nietje vastzit, dat ik op aanraden van de “omroepers” Jaap Timmer en Jan de Rooy de namen van niet-starters Marcel Ankoné en Alex George heb doorgehaald, dat het hanepoterig handschrift van een 14-jarige de namen Rau, D., Rolando, I, en 37. Les v. Breda, Z.Afr – Suzuki heeft toegevoegd. En dat de rondetabel van is ingevuld, van ronde 1 tot en met ronde 16. En nummer 30 staat bovenaan.

Carol en ik zijn in 1980 nog op onze Zündapps van Eibergen naar Assen gereden. ’s Ochtends om half vijf weg, ’s avonds na twaalf uur (pech gehad, natuurlijk) thuis. Als een soort Wiedergutmachung, misschien wel. Hoewel ik dat woord toen evenmin kende als solidariteit en opportunisme drie jaar eerder. Maar samen hadden we wel iemand zien winnen die ik in het programmaboekje van 1977 nog een aparte vermelding had gegeven. Alleen de eerste vijf finishers had ik toen opgeschreven, en onder een streepje, op plaats elf nummer 31: Jack Middelburg.
Buurman Beekman ben ik na de TT van 1977 uit het oog verloren. Ik sluit niet uit al op zondag 26 juni. Carol véél later. Over de TT van 1977 hebben we het nooit meer gehad, geloof ik…

Frank Weeink

MotoPlus-redacteur Frank Weeink reist met Corné Klijn de GP’s af voor RTL GP
Plaats hier uw tekst