Warmdraaien: Oude liefde roest inderdaad niet!

Mijn eerste nieuwe motor kocht ik in 1991: een dikke Honda XR600R. Wat was ik er trots op! Na de eerste offroad-revival aan het eind van de jaren zeventig – waarbij de Yamaha XT Nederland op noppen zette – was die XR600R alweer van een nieuwere generatie.

Maar niet minder succesvol; het Honda-rood voerde in die jaren negentig de boventoon in de Nederlandse bossen en op de maisvelden. Jaarlijks werden er vele honderden nieuwe XR-ren verkocht. Misschien kwam het wel door dat laatste – of was het gewoon mijn sportieve motorhart? – dat ik die trouwe en probleemloze XR in 1993 verruilde voor een heuse nieuwe Husqvarna-enduromotor. Een TE350 met dubbele uitlaatdempers, waarvan ik nu nog wel eens denk: had ik hem nog maar…

Historie
De Husqvarna TE350 was een rasechte wedstrijd-enduro, die al werd geproduceerd bij het Italiaanse Cagiva-concern aan de oevers van het Lago di Varese. In diezelfde fabriek worden vandaag de dag nog steeds de MV Agusta’s geproduceerd. En in een ver verleden werden daar Aermacchi-watervliegtuigen gebouwd, dus de historie druipt er vanaf.

Die TE350 uit 1993 was voor mijzelf ook de start van een langdurige relatie met Husqvarna; ook vandaag de dag staan er nog steeds enkele Husqvarna terreinmotoren bij mij in de schuur. En oude liefde roest inderdaad niet, dus ik wees mezelf maar aan als vrijwilliger voor de eerste test van de Husqvarna 701 Vitpilen in Barcelona. Nadat Husqvarna in Italiaanse handen na de eeuwwisseling in verval raakte volgde eerst de overname door BMW in 2007. Maar pizza en bratwurst bleek toch een slechte combinatie en de redding kwam uiteindelijk van Oostenrijkse aartsvijand KTM. KTM-topman Stefan Pierer nam in 2013 op persoonlijke titel Husqvarna over van de Duitsers. Hij verhuisde de productie naar Mattighofen en past nu de Volkswagen-blauwdruk toe op KTM en Husqvarna: meerdere merken op de markt brengen met dezelfde technische basis.

Hier lees je de volledige column van MotoPlus-hoofdredacteur Eric Bulsink.