Column Peter de Boer (6)
Op de dag dat ik mijn rijbewijs kreeg wilde ik direct de weg op. Hoewel ik nog geen motor had, was ik graag bereid om de bandne van de Kawasaki ZR7 van mijn maat na maanden stilstand eens op te pompen en de motor even uit te laten. Voor een uurtje of drie, uiteraard…Een week later reed ik vanuit Duitsland naar Nederland om mijn eigen motor in te voeren. Al snel zat ik op de Duitse provinciale weg achter een vrachtwagen en besloot bij het stoplicht deze maar snel voorbij te gaan. En dat ging iets te fanatiek om de voor mij totaal onbekende bandit 1200. Ik zat dan ook al snel boven de toegestane 50 km/uur en werd ook direct geflitst. Van voren gelukkig, dus veel zorgen hoefd eik me daar niet over te maken.Terug in Nederland kwam na een week mijn Nederlandse kenteken binnen en kon ik dus officieel de weg op. Na enige kilometers kwam ik erachter dat zelfstandig rijden en onder hoede van een instructeur van een motorrijschool toch twee heel andere werelden zijn. Via de rijschool heb ik voornamelijk in 30 tot 50 km-zones gereden en zelfs de ritjes op de A208 werden door wegwerkzaamheden gekortwiekt tot 70 km/uur. Nu ik zelfstandig aan het rijden ben en ook de wegen buiten mijn woonplaats verken zijn rij ik een streepje harder, waardoor alle bochten opeens ook weer helemaal nieuw voor me zijn. En ook aan de acceleratie van de Bandit moet ik enorm wennen.In de bebouwde kom is het niet veel anders. Aangezien niemand meer aangeeft welke route ik moet rijden of dat ik op de snelheid moet letten, rij ik wat sneller (lees: sportiever) door. En als je vlotter rijdt, moet je ook harder afremmen, dus bij een bocht schakelde ik te enthousiast terug naar de tweede versnelling, waarna de achterband bij het op laten komen van de koppeling begon te glijden. Of het nu kwam omdat ik over een witte streep reed of dat bruusk het afremmen op de motor de oorzaak was, weet ik niet, maar mijn hart zat in ieder geval in mijn keel. Sindsdien nader ik bochten dan ook weer ook wat rustiger. Ik moet mijn eigen motor echt nog leren kennen. Ik kan nog niet op het gevoel rijden en weet vaak ook niet in welke versnelling ik nu precies rij. Bij één van mijn toerritjes deed ik het circuit van Zandvoort aan, waar op dat moment net een circuitdag gaande was: veel wegrijders probeerden hun talenten op het circuit uit. Daar kwam ik in contact met wat doorgewinterde motorrijders die me graag van de nodige nuttige tips voorzagen. Zoals oefeningen om je eigen motor beter te leren kennen, meer op het toerental letten dan op de snelheid. En als dat toerental teveel zakt, rustig terugschakelen. En niet in de bocht schakelen, maar deze was voor mij vanzelfsprekend. De beste tip was echter: de komende tijd veel rijden en veel bochten pakken. Niet teveel op de rechte einden en op de snelweg, maar juist routes kiezen met echte bochten. En me eventueel eens inschrijven voor een instapgroep bij een circuitdag. Na afloop van die leuke middag reed ik huiswaarts en ik was lekker aan het rijden toen in een keer de motor stilviel. Na wat laatste gepruttel was hij echt helemaal dood. Doemscenario’s speelden zich onmiddellijk af in mijn hoofd. Tja, wat kun je verwachten bij een occasion zonder garantie. Uit het buitenland nog wel. Ik heb vast het hele blok opgeblazen. Na die eerste schrikminuut begonnen mijn hersenen langzaam weer te werken. Misschien is het maar een kleinigheid. Met de jiffy uit wil de motor immers ook niet starten, dus de motor maar eens even in zijn vrijstand gezet en de jiffy een aantal keren in- en uitgeklapt. Mmmm, dat hielp niets. Na een paar minuten en een hoop zweetdruppels later, zag ik plotseling dat de killswitch naast het gashendel op ‘off’ stond! Had ik dus onder het rijden per ongeluk die schakelaar aangeraakt en zo de motor uitgezet. Oef, wat een blunder. Gelukkig had ik nog geen hulptroepen gebeld…Maar het was een leerzame ervaring voor mij als absolute nieuweling in motorland. Velen krijgen de motorhobby mee van hun vader of oudere broer, ik wist werkelijk van niets. Maar dat weerhoudt me er niet van te genieten van het rijden. Maar voor wat extra bijscholing heb ik al een VRO-cursus geboekt en me inmiddels ook al ingeschreven voor een toerweekend in de Eifel. Misschien komen we elkaar dit voorjaar wel ergens tegen op de motor!Peter de Boer[nieuwe bijschrift]Peter de Boer (32) is afkomstig uit Haarlem en werkzaam in de ICT. Hij heeft afgelopen najaar zijn rijbewijs gehaald en een motor gekocht en liet ons in de afgelopen zes nummers van MotoPlus middels een column meegenieten van zijn ontdekkingsreis door motorland.
