Duurtest tussenverslag Triumph Thruxton R
Er niet alleen goed uitzien, maar ook nog eens goed rijden en dynamiek verbinden met moderne betrouwbaarheid en een tot de verbeelding sprekend design. Met deze belofte presenteerde Triumph de Thruxton R. Die belofte inlossen bleek tijdens de eerste helft van onze duurtest echter geen gemakkelijk opgave.
Het was een entree in stijl. Meteen bij zijn eerste optreden veroverde de Triumph Thruxton R de harten met zijn onberispelijke retro-voorkomen. En dan die twin…vloeistofgekoeld, maar voorzien van heerlijke koelribben en nog lekker krachtig en gecultiveerd ook. Prima geluid, niet te vergeten. En het reed ook nog eens erg goed. Dat moest wel een succes worden. En logischerwijs dus ook onderdeel van ons duurtestpark.
Begin juli 2016 was het zover. Na de inrijkilometers werd de Triumph direct op de vermogensbank gezet, waar hij een gezonde 94 pk liet noteren, waarna de dagelijkse duurtestpraktijk volgde. Daar scheen vanaf dag één de zon. De enorm levendige stuureigenschappen, het bijzonder soepele oppakken vanuit de toerenkelder; iedereen was er mee in zijn/haar nopjes.
De gematigd sportieve zitpositie werkte niemand op de zenuwen en schrok ook tijdens langere trips niet af. Ook de weergave van de resterende actieradius in het dashboard bleek erg nauwkeurig. Met zes resterende kilometers verdween er een keer 13,8 liter in de 14,5 liter grote tank. Het verbruik schommelt trouwens rond de 1 op 17,2. De eerste 8.000 kilometer zat er in ieder geval binnen vier maanden op. Een terugroepactie, waarbij een kabel van de brandstofpomp werd vervangen, was het enige euvel voor de jaarwisseling. Maar een echte winterpauze kreeg de Brit echter niet.
Eind januari was de Triumph alweer onderweg, tot de pechduivel zich meldde. Onder de startmotor had zich een lichte oliefilm op het carter gevormd. Aangezien de herkomst niet helemaal te lokaliseren was, luidde het eerste devies ‘verder rijden en in de gaten houden’. Kort daarop vielen tijdens het rijden de controlelampjes en de displays in de cockpit uit en uiteindelijk de volledige elektronica, waarop de Triumph bij kilometerstand 8.830 noodgedwongen tot stilstand kwam. Een eerste speurtocht naar de oorzaak bood geen soelaas. Omdat de Triumph tussendoor even liep en toch al in de werkplaats stond, kreeg hij een nieuwe mapping en bredere afstandsbussen voor het voorwiel. Het wiel was niet helemaal zuiver uitgericht, waardoor de rechter remschijf wel heel dicht langs de remblokken liep.
Kort daarop dwong opnieuw uitvallende elektronica ons nogmaals tot een stop. Dit keer luidde de diagnose: een doorgebrande dynamowikkeling. Dit werd keurig onder garantie opgelost, waarna de Brit weer als een zonnetje liep. Maar net als voorheen was er ook weer wat olie uit het carter zichtbaar ter hoogte van de startmotor. Nadat het vervangen van de O-ring-afdichting van de startmotor geen oplossing bleek, werd door de dealer besloten om het carter van buitenaf af te dichten. Daarna was het even gedaan met de olielekkage vanuit het carter en begon de Triumph bij kilometerstand 9.400 weer flink kilometers te verzamelen. Vanaf dat moment doken ook de lovende woorden over het motorblok en de frisse stuureigenschappen weer in het logboek op, maar ook de eerste kritische noten over de storende loze slag van het remhendel, iets wat ook na meerdere keren ontluchten niet verdween.
Dat weerhield de Thruxton R er overigens niet van om vlijtig door te gaan met kilometervreten, tot er zich bij kilometerstand 17.736 weer een oliefilm op het carter had gevormd. Het leek haast op een lang overwonnen ziekte, die ineens weer de kop opstak. Triumph zag geen andere mogelijkheid om de olielekkage te stoppen dan het vervangen van het carter. Overigens moeten we hierbij vermelden dat dit probleem tot dusverre niet door andere Thruxton R-rijders bij Triumph is gemeld. Het carter gaat in ieder geval bij Triumph in Hinckley onderzocht worden, maar bij het demonteren van het carter kwamen ook nog wat andere zaken aan het licht. Zo vertoonde een van de tuimelaars stevige sporen van pitting en bleken ook de cilinders vanwege flinke groeven rijp voor vervanging. En aangezien alles toch open lag, werd meteen ook de dynamo vervangen. Bij de eerste dynamo, die vlak voor het bereiken van kilometerstand 9.000 werd vervangen, was er motorolie via de kabel in de stekker terecht gekomen.
Afijn, na deze ingreep volgde een korte maar hevige discussie over het al dan niet voortzetten van de duurtest, die in het voordeel van doorgaan werd beslecht. Met andere onderdelen in het hart van de Triumph was immers niets mis en ook de periferie moet zich natuurlijk over de volledige testafstand van 50.000 kilometer bewijzen.
Inmiddels vreet de Triumph weer kilometers, na eerst weer zorgvuldig te zijn ingereden uiteraard. Het stuurplezier wordt overigens nog groter na het vervangen van de standaard banden, want ieder getest alternatief bracht een verbetering. Enige probleempje was het beslagen dashboard, dat afgelopen herfst onder garantie werd vervangen. De afgelopen 7.000 kilometers zijn verder probleemloos en met veel plezier onder de banden doorgerold, niet in de laatste plaats door het heerlijk bullig lopende motorblok. Op naar de 50.000 kilometer wat ons betreft!
