Warmdraaien – Ongelukken en kleine hoekjes…
Het is een heel vroege zondagochtend als opeens Marc Marquez van links naar rechts door mijn tv komt vliegen. De Spanjaard is zojuist met een ijzingwekkende highsider van zijn Honda geslingerd tijdens de warm-up voor de Grand Prix van Indonesië en komt met een misselijkmakende klap op het asfalt terecht. Maar even later staat Marquez, inmiddels een soort van gewend aan dit soort klappers, ‘gewoon’ weer op en ‘he walked away’, zoals Engelse commentatoren dat zo fraai zeggen. Vaak zit een ongeluk echter in een kleiner hoekje….
Eerst even een kleine disclaimer. Na checks in het ziekenhuis bleek Marquez een flinke hersenschudding aan zijn ongenadig harde klapper te hebben overgehouden en niet veel later volgde het bericht dat hij ook weer last had van diplopie (dubbelzien), een vervelende blessure die de Spanjaard eind vorig jaar ook al parten speelde. Laten we hopen dat Marquez snel hersteld en bij de volgende GP in Argentinië weer van de partij is.
De reden dat ik op die vroege zondagochtend voor de tv zat, was tweeledig. Enerzijds omdat ik een MotoGP-liefhebber ben en anderzijds zat ik er dit keer ook een soort van noodgedwongen. Dat laatste heeft dan betrekking op een ongeluk in een kleiner hoekje. Dat was er in mijn geval een uit de categorie ‘huis-tuin-en-keuken-ongelukken’, nog altijd de categorie waaronder de meeste ongelukken in Nederland vallen. Het aantal motorongevallen ligt in ieder geval stukken lager. Maar goed, dat is appels met peren vergelijken. Ik had mezelf niet met een hamer op een duim geslagen of de zwaartekracht getart op een wankele keukentrap. Nee, een kuub brandhout was een weekend eerder de boosdoener, met als gevolg problemen met een tussenwervelschijf laag in de rug en niet bepaald vriendelijke uitstralingspijn in het linkerbeen. Afijn, een lading pijnstillers in de mik en een paar fysiobehandelingen verder bestond mijn wereld tijdens het GP-weekend in Indonesië vooral uit het keukenblok, waar ik al hangend steeds een positie trachtte te vinden om de ergste pijn te omzeilen. Van slapen kwam ook niet veel, dus die warm-up in de vroege zondagochtend was een welkom stukje afleiding, ook hangend aan een keukenblok en vanuit de ooghoeken kijkend. Ja, dan wordt je wereldje ineens benauwend klein. Ook de eerste test van de nieuwe Voge 500 AC, die je verderop in dit nummer leest, had ik al naar collega Ad door moeten schuiven….
Na de val van Marquez in de warm-up kreeg de rozige wolk van pijnstillers in mijn voorhoofd gelukkig de overhand en lachte het bed me weer gul toe. Achteraf een goede beslissing aangezien de start van de MotoGP-race door noodweer ruim twee uur naar achteren werd verschoven. Maar de echte kwelling kwam pas toen ik een paar uur later weer wakker werd. Niet van een wekker, niet van een zeurende pijn in rug en been, maar van motorgeluid. Het was namelijk een van de eerste lenteachtige zondagen van het jaar en heerlijk weer om de motor van stal te halen. Maar voor mij zat er die dag helaas niet meer in dan door het open raam verlangend luisteren naar voorbij jankende vierpitters, dreunende twins en een verdwaalde driepitter, net als toen ik nog een klein kereltje was. Ja, je wordt al snel een beetje weemoedig in zo’n situatie…. Nee, dit was zeker niet de seizoenstart zoals ik hem me had voorgesteld, bedenk ik me, terwijl ik er nog maar een diclofenac op een spoedig herstel op inneem. Santé en hopelijk weer tot snel op twee wielen!
Jeroen Hidding – hoofdredacteur MotoPlus
