Warmdraaien

Warmdraaien – De toekomst is nu

Als het aan Frans ‘Green Deal’ Timmermans en zijn EU-commissie ligt staat de verbrandingsmotor met één been in het graf en geven zij graag het laatste zetje. Zij willen vanaf 2035 alleen nog nieuwe voertuigen zonder uitstoot (lees: elektro of waterstof-aangedreven) toelaten op de Europese wegen.

De EU wil van Europa het eerste klimaatneutrale continent op deze aardbol maken: de uitstoot van broeikasgassen als CO2 moet in 2030, vergeleken met 1990, met 55% zijn verlaagd, en vijf jaar later zelfs nul zijn. Maar als je dan tegelijkertijd leest dat men in China momenteel aan de lopende band ‘ouderwetse’ kolencentrales opent om aan hun immense energievraag te voldoen – zodat alle Europese uitstoot-winst meteen weer teniet wordt gedaan, dan moet de EU toch ook inzien dat het een mondiaal probleem is. Wat niet wil zeggen dat we de klimaatproblematiek kunnen ontkennen. Net zo min als de enorme stappen die er de laatste jaren al zijn gezet als het gaat om schonere uitlaatgassen bij otto- en dieselmotoren.
Nu heeft men het in die Green-Deal-documenten van de EU met name over vliegverkeer, vrachtwagens, bestelwagens en auto’s. Motorfietsen worden – voorlopig – nog niet genoemd. Zo vreemd is dat niet: een gemiddelde motorrijder komt op jaarbasis met 200 liter benzine al een heel eind, waarbij die benzine volgens de huidige Euro5-regels ook nog eens erg schoon wordt omgezet in voortbeweging. Het gezamenlijke benzineverbruik van motorrijders valt dus volledig in het niet bij het verbruik van ander weg- of luchtverkeer. Daarnaast zorgen al die miljoenen tweewielers er wereldwijd voor dat de grote steden in elk geval niet nóg verder verstopt raken. Binnen die klimaatdiscussie is het aanpakken van motorfietsen schieten met een kanon op een mug. Daarbij kan ook de nieuwe – schone – synthetische benzine nog een belangrijke rol gaan spelen. De ontwikkeling daarvan komt in een stroomversnelling, mede vanwege de wens om de F1 en MotoGP toekomstbestendiger te maken.

Toch kunnen we het ons niet permitteren onze kop in het zand te steken. Bij auto’s is de transitie naar elektrisch voor mijn gevoel al echt in gang gezet: zelfs doorgewinterde petrolheads gaan overstag. Zover is de motorwereld nog niet, maar ook daar kloppen de veranderingen op de deur. Mede daarom ben ik de laatste weken onderweg op een Zero SR/F. Deze elektrische motorfiets rijdt subliem, en ik mis het uitlaatgeronk en de motortrillingen ook niet, terwijl het ‘motorgevoel’ beslist aanwezig is. Ik betrap me er zelfs al op dat ik het jammer vind dat zo’n elektrobike (nog) niet bij mij als kilometervreter past. Een paar weken terug reed ik bijvoorbeeld nog met de BMW R1250RT – als ultieme reismachine – in een uurtje of tien bijna 1.100 km vanaf onze lezersreis in Oostenrijk terug naar huis (inderdaad idioot, maar elke gek zijn gebrek…), en dat is precies waar de huidige generatie elektro’s nog flink tekort schiet. Een keer of acht bijladen onderweg; ik moet er niet aan denken… Maar zonder dat netelige aspect doet zo’n elektrische Zero echt alles wat je ervan verwacht. En meer, want door zijn bizarre acceleratie rij ik continu met een glimlach.

Ook andere merken zie ik nu aanhaken bij elektro, misschien nog niet als ‘recreatief hobby-voertuig’, maar wel voor handig stadsvervoer of woonwerk-verkeer. Kawasaki, toch een puur hardcore-motormerk, maakte vorige week zelfs bekend dat ze voor 2025 tien (!) nieuwe elektro of hybride motorfietsen hebben geïntroduceerd; ze verwachten dat in 2035 zelfs het grootste deel van hun modelgamma uit EV’s en hybrides bestaat! Ook gaan ze enorm investeren in waterstof-aandrijving en lijkt de Ninja H2 Hydrogen een kwestie van tijd. Mede door deze plannen wil Kawasaki de omzet van hun motorfiets-tak binnen tien jaar verdubbelen; de toekomst begint dus eerder dan iedereen denkt…