Warmdraaien – Abonnementen
Grappig sneertje van Björn Annwall, de grote baas van Volvo, naar BMW onlangs op de Amerikaanse nieuwssite Bloomberg. De Zweed trok het abonnement op stoelverwarming in dure vierwielige bolides van de Duitse fabrikant een beetje in het belachelijke. Is zo’n abonnement een voorbode voor de toekomst?
Een paar euro extra vragen om op een auto van bijna een ton gebruik te kunnen maken van de stoelverwarming. Nee, dat vond Annwall een brug te ver. Op zo’n dikbetaalde premium vierwieler zou dat standaard aanwezig moeten zijn vond hij, en daar kan ik me wel vinden. Op een dikbetaalde premium tweewieler uit de Beierse stal zou je het liefst ook standaard handvatverwarming willen hebben. Maar bij BMW hebben ze er een sport van gemaakt om extra’s in allerlei (stevig betaalde) optiepakketten onder te brengen. De Duitsers waren voortrekkers op dit gebied en dat heeft ze bepaald geen windeieren gelegd. Een R1250GS kom je bij wijze van spreken op iedere straathoek tegen, maar naar een volledig standaard adventure-boxer is het als zoeken naar een speld in een hooiberg. Dan kun je toch wel spreken van een geslaagd stukje marketing.
Maar in een snel veranderende consumptiemaatschappij waarin we meer en meer gewend raken aan goederen en diensten die in abonnementsvorm – denk bijvoorbeeld aan tv-abonnementen – worden aangeboden, is het zeker niet ondenkbaar dat zoiets in een of andere vorm doorsijpelt naar de motorwereld. Het auto-abonnement is er al, Volvo en het daaraan gelieerde Lynk & Co bieden het bijvoorbeeld al aan. Goed, dat gaat om een abonnement op een voertuig als geheel, voor wat betreft een abonnement op features als stoelverwarming lijken er toch nog wat addertjes onder het gras te zitten.
Zo wordt er in de Amerikaanse staat New Jersey al gewerkt aan wetgeving die het moet verbieden om ‘consumenten een abonnementsservice aan te bieden voor features op een motorvoertuig die gebruik maken van componenten en hardware die op het moment van aankoop al aanwezig zijn in of op het voertuig’. Toch zitten ook daar de nodige haken en ogen aan, want hoe zit het met bijvoorbeeld de doorlopende kosten voor een fabrikant? Nou, die zouden volgens het wetsvoorstel in New Jersey eventueel wél in een abonnementsvorm mogen worden ondergebracht, denk daarbij onder andere aan software-updates. Afijn, daar zal nog wel even over gesteggeld gaan worden.
Maar het woord ‘software’ brengt me op een fraai staaltje andersom denken dat KTM eerder dit jaar lanceerde en eigenlijk ook prima in dit straatje past. De 890 Adventure van de Oostenrijkers heeft voor 2023 een update gehad, waarbij ook de elektronica een oppepper kreeg. En wat zou er nu mooier zijn – en hopelijk ook beter voor de portemonnee -, zo was de gedachte op het KTM-hoofdkwartier in Mattighofen, om iedere koper van zo’n nieuwe 890 de eerste 1.500 kilometer middels een speciale Demo-modus kennis te laten maken met alle elektronische opties. Wil je na die ‘proefperiode’ bepaalde foefjes behouden, dan kun je langs de dealer om de betreffende vinkjes in de software aan te laten zetten. Betaald uiteraard, want voor niets gaat ook in Oostenrijk de zon op. Waarom betalen voor iets dat toch al op de motor zit, was eerlijk gezegd ook mijn eerste gedachte, maar de ontwikkeling en het up-to-date houden van die software vergt natuurlijk ook een investering van de fabrikant en die wil het uiteraard terug verdienen.
Dit soort initiatieven lijkt in ieder geval een voorbode voor een veranderend consumentenlandschap, en met onder andere het flink oprekken van service-intervallen, het steeds langer meegaan van motorfietsen en het verlengen van garantietermijnen, zoals onlangs bij Suzuki naar liefst zes jaar, is het misschien niet zo gek dat fabrikanten andere verdienmodellen verkennen.
Jeroen Hidding – hoofdredacteur MotoPlus
