Eerste test Royal Enfield HNTR 350

Royal Enfield presenteerde het afgelopen jaar al twee modellen met een compleet nieuwe, luchtgekoelde éénpitter. Met de Hunter 350, of HNTR zoals de Enfield in Europa heet, komt daar nu een derde bij. We reden ermee in een nazomerend Frankrijk.

Bij een eerste blik op de HNTR 350 valt meteen zijn uiterlijk op. Hij is compact, maar klopt ergonomisch goed en ook met lange benen zit je er prima op. Het is een universele zitpositie die niet te passief is. De zithoogte is redelijk bescheiden, maar door de laag geplaatste voetsteunen is er ook genoeg beenruimte. In de bochten zit je daarom wel vrij snel met je tenen aan de grond als je deze niet bovenop de voetsteunen zet. Komt de ééncilinder eenmaal tot leven valt op dat het voor een éénpitter heel soepel loopt. Je kunt er laagtoerig mee rijden zonder dat hij gaat bokken, en ook volgas accepteert hij probleemloos bij lage toerentallen. Ook trilt het blok dankzij de tandwielaangedreven balansas nauwelijks. We beginnen de kennismaking in de stad Dijon, waar dan weer opvalt dat het uitlaatgeluid wat scherp en hard is. Een wat ‘ronder’ geluid zou beter passen, juist in de stad.

Allemaal leuk en aardig, maar hoe rijdt de Enfield nou? En zit er genoeg pit in het 20 pk sterke eencilinder-blok? Je leest alles over de HNTR 350 in MotoPlus 23/2022!