Een moordende rally voor mens en machine

De liefhebbers van zand tussen de tanden en stof op het vizier hebben de afgelopen weken waarschijnlijk net als ik de Dakar rally op de voet gevolgd, onder meer via de Dakar-tracking om alle deelnemers live volgen. Wat dat betreft is de Zuid-Amerikaanse Dakar in niets meer te vergelijken met de oorspronkelijke in Afrika, toen er nog zonder satelliet-navigatie en GSM- of satelliettelefoons werd gereden.

“In Afrika was ik soms dagenlang van de radar, nu belt mijn vrouw meteen op als ik ergens tien minuten stil sta,” verzuchtte een oudere deelnemer… Vooraf werd ook wat schamper gedaan over deze Dakar met slechts 10 etappes in één land, Peru. Inmiddels weten we beter: het werd een moordende rally voor mens en machine, want Peru heeft ruige landschappen zover het oog reikt. En kilometers poederachtige feshfesh waar de motoren tot hun assen in weg zakten…

Voor met name Honda, Yamaha en KTM is deze monsterrally een heuse prestigestrijd geworden, niet in de laatste plaats omdat de allroad zo’n belangrijk segment is geworden in de motorwereld. Fabrikanten willen hun kwaliteit èn terreinvaardigheid maar al te graag onderstrepen met een Dakar-overwinning, dus er worden miljoenen geïnvesteerd om speciale rallymotoren te bouwen en het hele jaar door te trainen.

Honda en Yamaha waren vastberaden om KTM na 17 overwinningen een halt toe roepen en in de eerste rallyweek pakten zij ook de hoofdrollen. Maar met de finish in zicht sloeg de oranje brigade, geholpen door veel kapotte Japanse motoren, genadeloos toe. Zodat KTM dus voor de achttiende opeenvolgende keer (!) als winnaar uit de bus kwam, ditmaal met het Australische oermens Toby Price aan het stuur. En de Japanse gifbeker moest leeg tot op de bodem: het hele erepodium was KTM en de plaatsen 4 en 5 werden ingenomen door zustermerk Husqvarna! De vijf fabrieksrijders deden voor Mattighofen gewoon wat er van hen verwacht werd, terwijl er in Japan ongetwijfeld mensen Harikiri overwegen…

Ik ben benieuwd hoe er bij Honda (30 jaar na hun laatste overwinning) en bij Yamaha (21 jaar na dato) met deze frontale mokerslag wordt omgegaan. Maar ik ben net zo benieuwd of KTM deze terreinoverheersing ook weet te vertalen naar de MotoGP, want daar hebben ze toch nog wel een beetje werk te doen!

MOTORbeurs Utrecht
In deze MotoPlus besteden we ook al aandacht aan de Motorbeurs in Utrecht. Het grootste motorfeest van het jaar barst dit jaar van 14 t/m 17 februari los in de Jaarbeurshallen. Inderdaad vroeger dan gebruikelijk, zodat het nu ruim voor de voorjaars- en carnavalsvakantie zit. Er is dus eigenlijk geen enkel excuus meer om niet naar Utrecht te komen! We blikken in dit nummer vast even terug naar de beginjaren van de beurs waar Jan de Rooy in 1983 mee begon.

Van een braderie-achtige koopjesbeurs, waar de goedkoopste helm en allerlaagste occasionprijs regeerde, is de motorbeurs in 35 jaar doorgegroeid naar een volwaardig motorfestijn. Ook onze MotoPlus-stand is inmiddels weer in gereedheid gebracht en de testwinnaars van diverse producttesten, die we gaan tentoonstellen, al verzameld. Daarnaast is de koffie alweer ingeslagen, want net als voorgaande jaren nodigen we alle abonnees uit om op onze stad een gratis bakje koffie te komen drinken en even bij te praten met de alle dagen aanwezige redactie. Wij zijn er dus klaar voor en ik hoop jullie allemaal te mogen begroeten op onze Motorbeurs-stand.

Helaas laten ook dit jaar weer wat importeurs met hun nieuwe modellen verstek gaan op de Motorbeurs. Terwijl ik toch zou denken dat je als motormerk juist heel graag ‘top-ofmind’ wilt zijn bij al die duizenden motorliefhebbers. Maar in deze MotoPlus komen ze wel allemaal aan bod: we hebben hen gevraagd naar hun verwachtingen van het komende motorseizoen aan de hand van vijf vaste vragen. Op pagina 96 t/m 105 lees je hun ontboezemingen.

– Eric Bulsink
  Hoofdredacteur MotoPlus