WARMDRAAIEN 5 – 2014
Niet alleen Nederland lijkt voorzichtig uit de crisis te klimmen, ook in de motorwereld lijkt de weg omhoog weer gevonden. Voor het eerst in jaren worden er in elk geval weer volop nieuwe modellen gelanceerd. Daarbij lijken de motorfabrikanten er van doordrongen dat de bomen tegenwoordig niet meer tot in de hemel groeien. De ‘platformtechniek’ krijgt ook bij de Japanse merken voet aan de grond en de pk-wedloop heeft plaats moeten maken voor een ‘prijs/kwaliteit-wedloop’, waardoor nieuwe motoren èn een goede prijs èn een leuk uiterlijk èn een dito rijgedrag hebben. Kijk bijvoorbeeld maar even naar de Honda NC-serie, de in prijs verlaagde Kawasaki ER-6’s, de nieuwe Yamaha MT-07 en de Suzuki V-Strom 1000, waarvan we vanaf pagina 40 al een uitgebreide Toptest publiceren. En waarmee MotoPlus dit jaar – in combinatie met een ‘gouwe-ouwe’ V-Strom 650 – een duurtest gaat uitvoeren.
Japan begint op deze manier flink tegengas te geven aan de Europese merken en laat zich in elk geval niet langer de kaas van het brood eten. Die Europese merken hebben de laatste jaren al hun troefkaarten uitgespeeld: ze konden opeens mee met de prijs nadat de Japanse Yen flink duurder was geworden en ze wisten door snel te schakelen goed in te spelen op de behoeftes van motorrijders. En daardoor konden merken als BMW, Triumph, Ducati, KTM en ook het Amerikaanse Harley-Davidson ondanks de teruglopende markt hun verkopen op peil houden. En omdat met name ‘de grote vier’ uit Japan moesten inleveren, profiteerden de genoemde merken optimaal en namen ongebruikelijk hoge plaatsen in de verkoophitlijsten in. Gewoon omdat zij de afgelopen jaren de motorfietsen plus het imago wisten te brengen waar veel motorrijders naar op zoek waren. Ondertussen werden ze in Japan de afgelopen jaren geschoren en dan moet je volgens het spreekwoord dus gewoon even stil zitten. Maar nu blijkt dat die time-out gelukkig wel is gebruikt om een nieuwe koers te bepalen en het nieuwe realisme te omarmen. Dat betekent in de praktijk dat de sportieve wedloop voorlopig is afgezworen en men met frisse – en betaalbare – modellen weer aanhaakt. Het kan bijna niet anders of de Japanse merken gaan de geplaagde motorbranche met hun groeiende verkoopcijfers weer op sleeptouw nemen.
Een van de merken die niet wist te profiteren van de opmars van niet-Japanse merken was natuurlijk Aprilia, samen met zustermerk Moto Guzzi. Terwijl elk ander Europees merk draait als nooit tevoren, stonden deze merken van het Piaggio-concern in de achteruit. In oktober 2013 werden al ruim 300 medewerkers naar huis gestuurd en de productie in de tweede fabriek in Scorzè stilgelegd. Bovendien zou de productie in 2014 volgens plan worden flink worden teruggeschroefd (van 27.000 naar slechts 10.000 motorfietsen), waarbij 180 mensen direct hun baan zouden verliezen. De Italiaanse vakbonden gingen echter dwars voor dit plan liggen en begin februari kwam het tot overeenstemming met de raad van bestuur van Piaggio. Er gaan geen 180 maar 125 arbeidsplaatsen verloren bij Aprilia, waarbij geen gedwongen ontslagen vallen. Verder wordt er door Piaggio acht miljoen euro geïnvesteerd in Aprilia. Dat geld wordt besteed aan de marketing (reclame maken dus), aan de ontwikkeling van een nieuwe scooter, aan een vernieuwde RSV4 en aan het WK Superbike-team. Ook werd bekendgemaakt dat Aprilia in 2016 mee wil gaan doen in de MotoGP… Tja, dat is volgens mij dus bij voorbaat weggegooid geld. Als sportmerk hoeft Aprilia met al haar GP-zeges en haar toonaangevende WK Superbike-deelname zich absoluut niet meer te profileren. Probleem is juist dat ze er niet in slagen om het sportsucces om te zetten in motorverkopen. En dan toch gewoon het nieuwe gevonden geld weer grotendeels inzetten in de sport of een supersportief model; de omslag die er in Japan is gemaakt, heeft het Italiaanse Noale blijkbaar nog niet bereikt…
Eric Bulsink
Hoofdredacteur MotoPlus
