Warmdraaien 2/2011
Traditioneel zitten veel motorsportliefhebbers aan het begin van het nieuwe jaar de Dakar-rally te volgen. Opnieuw dicteerden de twee KTM-fabriekrijders Marc Coma (uiteindelijke winnaar) en Cyril Despres de rally. Het terreinmerk bij uitstek laat zich ook na de invoering van de nieuwe 450 cc reglementen duidelijk de kaas niet van het brood eten. Henk Knuiman en Frans Verhoeven hielden de Nederlandse eer goed hoog. Knuiman haalde ondanks een gebrekkige voorbereiding en een navigatiefout aan het eind van de rally een keurige elfde plaats. En Frans Verhoeven zat vrijwel dagelijks in de top tien en wist zelfs een etappe te winnen maar verspeelde een topklassering nadat een steen zijn carter doorboorde, hij ongemerkt alle olie verspeelde en zijn blok vastliep. Het wachten op de volgwagen met een reserveblok duurde uren, dus weg goed totaalklassement.
Maar de echte helden zijn in mijn ogen echter de mannen (en enkele vrouw) die met een heel klein budget de rally rijden. Richard de Groot, bijvoorbeeld, die helemaal in zijn uppie als ‘kistdeelnemer’ onderweg was in de rally. Dus een motor en een kist met je spullen die door de organisatie van bivak naar bivak wordt gebracht en zie je verder maar te redden. Dan ben je dus een echte kanjer. Helaas had Richard dit keer erg veel pech met zijn Yamaha WR450; alles ging mis wat er maar mis kon gaan. Maar hij reed hem wel uit!
Als kistdeelnemer vorm je een schril contrast met de megateams. Volkwagen pompt 200 miljoen in de Dakar-rally, Kamaz heeft met vier racetrucks 60 miljoen te besteden en bij KTM zal het ook wel een paar cent kosten. Bij de diverse Nederlandse auto- en vrachtwagenteams praat je al over miljoenenbudgetten. Dakar-grondlegger Thierry Sabine zal zich waarschijnlijk omdraaien in zijn graf; zijn droom lijkt steeds meer een speeltje voor rijkelui te worden…
Naast de Dakar-rally deed ook de reisbrancheorganisatie ANVR stof opwaaien in januari. Aan de vooravond van de vakantiebeurs publiceerden zij een ‘zwarte lijst’ met reisorganisatoren die niet zouden voldoen aan de wettelijke eisen. De lijst bevatte veel kleine gespecialiseerde reisbedrijfjes in onder meer fiets-, wandel- en duikvakanties. Ook Horizon Motor Reizen stond op de lijst, die volkomen willekeurig leek te zijn samengesteld. Want waarom Horizon wel genoemd werd en circa 90 andere – evenmin ANVR en SGR (het garantiefonds) aangesloten – motorreisorganisaties niet, dat kon de ANVR ons in elk geval niet vertellen. Wel gaven ze toe dat de lijst verre van compleet was en dat er meer bedrijven zijn die niet een wettelijk voorgeschreven spaarpotje hebben om hun reizigers te vrijwaren als er iets gebeurd met het bedrijf. Ook werd de naam ‘zwarte lijst’ al ras veranderd in signaleringslijst. John Vermeent van Horizon reageert op de aantijgingen op pagina 9, maar het heeft er in mijn ogen alle schijn van dat de ANVR en het SGR over de rug van een dertigtal kleine bedrijfjes wilden scoren om op de vakantiebeurs goede sier te maken. Met name door een zwendel met Turkse reisburo’s – die de afgelopen jaren na een paar weken ANVR-lidmaatschap opeens failliet gingen, waarna het SGR frauduleus geboekte vakanties toch moest terugbetalen – liepen zij als overkoepelende brancheorganisatie een deuk op en blijkbaar wilde men het imago aan de vooravond van het nieuwe vakantieseizoen weer wat glans geven. Kortom over de rug van wat kleinere bedrijfjes was het makkelijk scoren voor zo’n krachtige, grote club die bovendien een monopoliepositie heeft in Nederland. Wij van de ANVR adviseren uitsluitend de ANVR, of zoiets…
Eric Bulsink
Hoofdredacteur MotoPlus
