Warmdraaien 19 – 2013
De afgelopen vijf weekenden waren vijf MotoPlus-lezers onderweg met de Kawasaki Z1000SX voor hun ‘1000 km-test’. Sinds MotoPlus 17 kun je over de belevenissen van die gast-testrijders lezen. Uiteindelijk reden de meeste rijders trouwens ruim meer dan 1.000 kilometer tussen vrijdagmiddag en maandagmorgen, maar ik denk dat we dat maar als een compliment moeten zien, want kilometervreten gaat hem namelijk erg goed af. Inmiddels heeft Kawasaki ook de vernieuwde 2014-Z1000SX gepresenteerd, zoals die binnenkort bij de dealers staat. En juist voor de deadline van dit nummer mocht ik daar zelf twee dagen mee rijden in Oostenrijk. Tja, it’s a lousy job, but somebody has to do it…
Omdat het al weer even geleden was dat ik met een SX onderweg was, heb ik de afgelopen weken mijn geheugen weer opgefrist met een aantal ritten. In 2011 stond de Z1000SX langere tijd in onze teststal, dus de klik was er snel weer. Prima ergonomie, prima remmen en heel goed sturen, mits er steeds tijdig fris schoeisel onder komt. En de 142 pk sterke viercilinder is sterk en soepel, waarbij de relatief korte overbrenging hem een bijzonder levendig, sportief karakter geeft. Vanaf pagina 12 lees je mijn ervaringen met het nieuwe model, dat onder meer tractiecontrole en motormapping-keuze kreeg.
Wat me bij mijn testritten op het oude model opviel, was dat het tijdklokje niet op tijd stond. En daar zat geen paar minuten verschil in, maar uren. Nu weet ik van mezelf dat ik best pietluttig ben op dat gebied, maar ik kan me niet voorstellen dat geen van de vijf gasttesters of de andere rijders bij MotoPlus die al met de machine op pad waren geweest zich hier niet aan gestoord heeft. De SX reed immers 10.000 km met een klokje dat enorm afweek. Dus wilde ik dat onderweg op de snelweg even bijstellen. Ongetwijfeld was de tijd in te stellen met de twee drukknopjes waarmee je ook de tripmeters bediende, maar hoe? Lang duwen of kort indrukken? Dubbel of enkel indrukken? Van alles geprobeerd en uiteindelijk toch maar even een parkeerplaats opgedraaid. Zo moeilijk kon dat toch niet zijn, dacht ik. Afijn, ik ben na wat gepruts verder gereden zonder enige verbetering op dit vlak; ik kreeg het niet in orde. Van enige standaardisatie lijkt op dit vlak helaas geen enkele sprake en omdat een handleiding doorgaans niet meer meegeleverd wordt bij testmachines, moest ik – ondertussen razend nieuwsgierig geworden – uiteindelijk op internet op zoek naar de manier om het klokje op tijd te zetten. Via een Amerikaans Z1000-forum bleek dat het klokje zich uitsluitend liet verstellen met de kilometerteller in de odo-stand en niet in één van de twee tripstanden. Hoe kon ik ook zo dom zijn?
Nu rijden mijn zoons mee in het ONK-enduro en daarin is de tijdklok zo ongeveer het belangrijkste wat er bestaat. En om ervoor te zorgen dat overal dezelfde tijd wordt gehanteerd, wordt daar gebruik gemaakt van zendergestuurde klokken, die worden aangestuurd via de DCF77-tijdseinzender vanuit het Duitse Mainflingen. Binnen een straal van meer dan 1.500 km zorgt de ‘Physikalisch-Technische Bundesanstalt’ er voor dat alle klokken en horloges met een betrekkelijk eenvoudige ontvanger binnen heel West-Europa hooguit enige tientallen milliseconden afwijken. Bovendien worden ze automatisch verzet als op 27 oktober de wintertijd weer ingaat. Op een endurodag dragen wij dus allemaal een € 13,95 kostend DCF-horloge van de Conrad. Sterker nog: er zit ook zo’n horloge om het motorstuur, zodat ze onder het rijden de juiste tijd kunnen aflezen. Ik stel dus voor dat alle motorfabrikanten die techniek snel in hun dashboards inbouwen, of dat ze gebruik gaan maken van het vergelijkbare satelliet-tijdsignaal. Dat scheelt een heleboel gepiel met die kleine knopjes op het dashboard.
Eric Bulsink
Hoofdredacteur MotoPlus
