Warmdraaien 12/2009
Het is al bijna dertig jaar geleden dat ik met mijn toenmalige vriendin en huidige vrouw achterop, op een Honda XL500S voor het eerst in de Alpen reed. Vanaf een piepklein plekje op camping Manor Farm in Interlaken ging er een wereld voor ons open: bijna negentien jaar en het rijbewijs nog geen jaar op zak rolden de eerste Alpenpassen onder onze wielen door. Bovenop de Grimselpas kochten we nog een sticker voor op de XL: ‘I lost my heart in Switzerland’.
Wat een vooruitziende blik, want we mogen nog steeds heel graag in deze regio komen. Vanaf begin november is het vaste prik om dagelijks de talloze webcams te bekijken hoe het staat met de skipistes, om in het voorjaar weer langzaam te verlangen naar het moment dat die sneeuw weer is gesmolten en de passen open gaan. Iets wat dit jaar door het enorme pak sneeuw trouwens langer lijkt te duren dan ooit: naar verwachting zijn de laatste bergpassen, waaronder de populaire Grimsel, eerst rond 19 juni sneeuwvrij! Wie dus op binnenkort al een Alpenritje heeft gepland, doet er verstandig aan om toch even te checken of de route al wel sneeuwvrij is. Op www.tcs.ch tref je een overzicht van de toestand van de Zwitserse passen aan.
In het Pinksterweekend heb ik alweer even wat frisse berglucht opgesnoven. En ik was niet de enige, want ondanks de vele afgesloten passen, reden er gevoelsmatig al meer motoren dan auto’s op de Zwitserse wegen. Bij de hotels en restaurants hadden de decoratieve ski’s weer plaats gemaakt voor reclamemotoren en borden ‘Bikers welcome’, want je merkt in deze streek aan alles dat motorrijders graag geziene gasten zijn. Opvallend zijn daarbij trouwens ook de vele op motorrijders gerichte services en reclames bij benzinepompen, waar de benzine maar een dikke euro per liter kost. Ook opvallend zijn trouwens de vele waarschuwingsborden langs de weg. Onder het motto ‘Fahr Weise’ worden motorrijders gewezen op hun kwetsbaarheid, vooral als ze na een lange winterstop weer opstappen: kijk maar eens op de website www.fahr-weise.ch.
Echt heel veel te rijden was er begin juni nog niet, maar dat ga ik later dit jaar wel inhalen. Dan staan onder meer de machtige Stelvio en de Splügenpas weer op het programma. Die laatste is met zijn goed 2100 meter hoogte op papier niet zo heftig (hij stond ook niet in onze Alpenpassen top 100 in MotoPlus 24 van 2008), maar het is toch één van mijn favorieten. De fraaie serpentineslingers aan de noordkant zie je vaak terug op karakteristieke reclamefoto’s van een bochtige pasweg, terwijl je aan de zuidkant heel nadrukkelijk Italië binnenrijdt: de totale sfeer veranderd en de ruime bochten maken plaats voor hele krappe haarspelden en authentieke galerijen: je daalt hier in korte tijd 1.800 hoogtemeters! Ook de Nufenenpas mag je niet vergeten en als je toch in deze hoek van Zwitserland rijdt, moet ik je – hoe vreemd dat ook klinkt – toch aanraden om de motor één dag te laten staan en met een gondellift een bezoek te brengen aan de Aletsch-gletsjer. Deze grootste ijsmassa van Europa is 24 kilometer lang en in het midden bijna 1 kilometer dik, een indrukwekkend natuurschouwspel. Vorig jaar heb ik met mijn zoons daar een gletsjertocht met een gids gemaakt en dat kan ik iedereen aanraden. Een schitterende ervaring, maar ook een lesje nederigheid, want op zo’n immense ijsmassa stelt een mens maar weinig voor. Ook kun je daar echt met eigen ogen aanschouwen dat de gletsjers jaarlijks verder smelten, een onomkeerbaar proces, dat je ook bij de Rhone-gletsjer langs de Furkapas zo goed kunt zien. Opwarming van de aarde of niet, ik denk niet dat we de illusie moeten hebben deze miljoenen jaren oude processen te kunnen beïnvloeden. Maar er even bij stil staan kan geen kwaad.
Eric Bulsink
Hoofdredacteur MotoPlus
