Warmdraaien 10 – 2016
Ik zal heel eerlijk zijn: het Sauerland kende ik de afgelopen 10 à 15 jaar alleen uit mijn linker- of rechter-ooghoek, als ik met een flink tempo de A45 – de Duitse Autobahn van Dortmund naar Aschaffenburg – naar het zuiden afdenderde. Of juist weer terug reed naar huis.
Natuurlijk weet ik dat het een veel bezochte toeristische motorregio is. En mijn beide zoons willen er in de winter nog wel eens een dag gaan skiën of in de zomer een dagje naar het mooie mountainbike-park, want met een kleine drie uurtjes rijden sta je toch in een heus berglandschap. Maar na wat mindere ervaringen liet ik zelf het Sauerland de laatste jaren letterlijk links liggen.
Sinds vorig weekend weet ik dat die mindere ervaringen echter vooral aan mezelf lagen: zoals zoveel motorrijders bleef ook ik hangen rond de toeristische highlights als Winterberg, de Biggesee en de Edersee. Prachtig hoor, maar in de weekenden en het zomer-hoogseizoen ook meteen superdruk en niet leuk om motor te rijden.
Om een lang verhaal kort te maken: ik was afgeknapt op het Sauerland. En hield mijn hart dus vast toen juist dat gebied uit de hoge hoed kwam voor onze vijfde ‘korte’ lezersreis. Gelukkig dachten veel MotoPlus-lezers er anders over en de drie in samenwerking met Carlo Bankers van Horizon Motorreizen georganiseerde toerweekenden liepen in een mum van tijd vol; ongeveer 150 motorrijders verdeeld over drie groepen wilden het graag meemaken.
En terecht bleek na afloop, want ik moet mijn mening over het Sauerland na de heerlijke lezersreis drastisch bijstellen. Natuurlijk: de echt toeristische plekken zijn nog steeds druk en als je alleen maar op de grotere B-wegen blijft rijden, zit er weinig uitdaging in en mis je de prachtige en bijna uitgestorven stuurwegen in het Sauerland volledig. Horizon had naast een leuke heen- en terugreisroute twee fantastische dagroutes uitgezet van rond de 300 kilometer, die vooral over bochtige ‘K-wegen’ voerden. Hoewel het asfalt van sommige wegen niet meer is wat we gewend zijn van onze oosterburen, was het geweldig mooi rijden en kregen we sublieme door het landschap kronkelende wegen en zelfs de nodige haarspeldbochten onder de wielen. Op nog geen drie uurtjes rijden van huis kun je jezelf echt in de bergen wanen; het door mij zo verwaarloosde Sauerland is echt met stip gestegen op mijn persoonlijke lijstje!
Met het slechte weer rond onze Koningsdag nog in het geheugen, kreeg de eerste toergroep inderdaad te maken met kou en regen. En in de aanloop naar mijn weekend – de tweede in de serie van drie; de laatste groep gaat er volgend weekend naar toe – viel er zelfs nog serieus sneeuw. Gelukkig klaarde het net op tijd op en bleken de wegen schoon, maar de bermen zagen op veel plekken wit; een bijzondere ervaring en extra dimensie aan het motorrijden, zeker als het zonnetje doorzet en je onderweg wel gewoon op een terras zo’n fameuze Duitse schnitzel naar binnen kunt werken!
Het succes van deze lezersreis geeft in mijn ogen ook de meerwaarde van een goed georganiseerde groepsreis aan. Het merendeel van de deelnemers komt individueel of met z’n tweeën aan – een aantal had alweer contact gezocht met deelnemers van vorig jaar om de datum even af te stemmen! – om als vanzelf te worden opgenomen in een groep gelijkgestemde zielen. Bovendien is het prettig als alles tot in de puntjes is geregeld, je het hele hotel als groep voor jezelf hebt en de routes waanzinnig mooi zijn. Natuurlijk: anno 2016 kun je via Booking.com zelf ook wel een hotel vinden en met wat speurwerk zijn er her en der ook routes van het internet te plukken, maar het voelt bijna als weldadig als alles in zo’n top-georganiseerd weekend gewoon blijkt te kloppen. Zodat je eenmaal weer thuis eigenlijk niet kunt wachten om weer zo’n heerlijk weekend te gaan rijden. In het Sauerland, bijvoorbeeld!
Eric Bulsink, hoofdredacteur MotoPlus
