Roadtrip: het Pieterpad zonder blaren!

Het Pieterpad is voor Nederlandse wandelaars waarschijnlijk het summum op wandelgebied. Wij lopen meestal alleen van de motor naar het terras, al lonkt het Pieterpad toch ook wel, alleen niet met de benenwagen. En dus rijden we van Noord- naar Zuid-Nederland via een alternatieve route die zo dicht mogelijk langs de oorspronkelijke 501 kilometer lange wandelroute loopt!

Ons reisgezelschap bestaat voor deze trip uit een Honda XL750 Transalp en BMW R1250GS. Een uitstekende keuze, zo blijkt al tijdens de eerste kilometers door het Groningse Hogeland. Op wat terpachtige verhogingen in het landschap na is het hier moeilijk hoog te noemen. Deze wierden, zoals ze in Groningen heten, maken het overwegend vlakke landschap wat intiemer. Maar laag en vlak blijft het. De dikke cilinders van de BMW staan wat dat betreft feitelijk net zo horizontaal als de horizon in het Groningse landschap.

Toch lijkt de BMW zich hier om meerdere redenen thuis te voelen. Vette power ontmoet vette kleigrond, rijk bedeelde Duitser ontmoet rijke herenboerderijen. De Honda heeft met dat laatste in ieder geval minder op, wars als de Japanner is van al te veel opsmuk en dikdoenerij. Niet dat de Transalp slecht bedeeld is, maar tegen het luxeschip dat de GS heet, kan de Honda niet op. De Honda buit liever zijn flinke gewichtsvoordeel en frivole karakter uit op de kronkelende weggetjes richting het zuiden die nog voor ons liggen. Daarvan is nu nog geen sprake, want veel bochten komen we in het noorden van het land niet tegen.

Hoe de tweedaagse trip verder nog verliep, en of we de tocht afmaken zonder blaren op de voeten? Je leest het in MotoPlus 24/2023!