Lezerstest Harley-Davidson Pan America

Afgelopen jaar zette Harley-Davidson met de Pan America 1250 haar eerste stappen in het zwaarbevochten allroad segment. De Amerikanen kozen niet voor de gemakkelijke weg en ontwikkelden onder meer een volledig nieuw, vloeistofgekoeld blok, dat goed is voor 152 pk. Krap een jaar oud en toch kreeg de hoogpoter voor 2022 al enkele updates aangemeten!

Zo houdt de Hill Hold Control  de rem nu langer vast, werd de afleesbaarheid van het kleurrijke TFT-dashboard verbeterd en kan de 1250 nu optioneel worden uitgerust met een quickshifter. Een zeer select MotoPlus-gezelschap mocht de nieuwe Pan America en Pan America Special in het Brabantse land en zand aan de tand voelen. En wat vonden ze er van? Je leest het en ziet het hieronder!

Daniël Mioch

Foto: Jacco van de Kuilen

Leeftijd: 50 jaar
Beroep: algemeen directeur
Rijbewijs sinds: 30 jaar (1992)
Eigen motor(en): BMW F900XR
Beoordeling: 5 van 5 sterren

“Omdat ik vanwege een afzegging toch kan deelnemen, rijd ik dinsdagochtend naar het Brabantse Maarheeze. Alle deelnemende lezers hebben geen of weinig offroad ervaring. Prettig dat het niveau van de groep waarschijnlijk niet al teveel uit elkaar ligt. Tijdens een bak koffie en een stuk Limburgse vlaai krijgen we eerst een korte uitleg over het programma door instructeur Toine van Dijk, de fotograaf en de Harley-Davidson mannen, waarna we opstappen. Lekker grote motor, die er mede door zijn van de norm afwijkende ontwerp, robuust uitziet. Zwaar ook, benieuwd hoe de hanteerbaarheid gaat zijn. Verrassend is dat we na een paar honderd meter al het onverhard op duiken. Met veel te veel spanning in het lijf, en naar later blijkt natuurlijk een verkeerde sta houding, komen we aan bij het instructieveld. Na wat oefeningen gaan we verder en het verschil is gelijk te voelen. We staan meer ontspannen op de motor, die trouwens verrassend lichtvoetig aanvoelt. De rit voert ons over zandweggetjes, bospaadjes, grindpaden, soms onderbroken door een stukje asfalt. Het vertrouwen stijgt per kilometer, niet in de laatste plaats door de Pan America zelf. Hij geeft vanaf het begin door zijn makkelijk te rijden karakter gelijk vertrouwen. De elektronische vering is super, de gasrespons is zijdezacht en het koppel maakt het mogelijk om zonder veel te schakelen te rijden. Wat mij helpt, omdat ik het staand schakelen het lastigste vind om onder de knie te krijgen. De motoren zijn voor deze dag speciaal geschoeid met echte Michelin noppenbanden, die veel grip geven in het onverharde. Op het asfalt zorgen ze er wel voor dat de motor neigt om de bochten wat in te vallen, wat even wennen is.
Na de lunch gaat het tempo verder omhoog, maar de rijders en de motoren geven geen krimp. Wat een grandioze ervaring, had niet verwacht dat je met offroad rijden in een dag zoveel vooruit kan gaan! De Pan America helpt daar absoluut aan mee. Aan de ene kant is het een motor voor echte kerels, het blok heeft zoveel kracht, zonder trouwens intimiderend te zijn, wat maakt dat je er hard mee kan knallen. De optionele quickshifter vraagt daarbij wel om een overtuigende voet. Aan de andere kant kan je door de ‘rechtop’ ergonomie, door de combinatie van een verhoogd stuur en comfortabel zadel, heel ontspannen lange afstanden rijden. Handig is het met een fysiek knop kunnen schakelen tussen de verschillende rijmodi. Geen tijd om door menu’s heen te scrollen als je vanaf het asfalt de modder in duikt. Omdat hij zo gemakkelijk is te rijden, hoef ik totaal geen aandacht aan de motor te besteden en kan ik mij volledig concentreren op de weggetjes. Dat maakt van een goede motor naar mijn mening een geweldige motor. Perfect georganiseerde dag en een geweldige instructeur, die veel vertrouwen schenkt, maken het plaatje compleet.”

John Wagtho

Foto: Jacco van de Kuilen

Leeftijd: 26 jaar
Beroep: technicus
Rijbewijs sinds: 2021
Eigen motor: Honda CBR1100XX
Beoordeling: 4 van 5 sterren

“Een brute, hoekig ogende allroad motorfiets met de karakteristiek V-twin van Harley, alleen in een vloeistof gekoeld jasje. Daarentegen komt er wel die herkenbare Harley roffel uit. Tijdens de erg warme dag was het lekker werken met de Harley, waarbij ik door de goede noppenbanden eronder geen problemen heb ervaren met het offroad rijden. Ook dankzij de keuze uit verschillende rijmodi, waarbij er twee verschillende zijn voor de offroad. In de standaard Offroad-modus geeft de motor het vermogen soepel af heb je geen moment het idee dat je koppel tekort komt. Ook is deze motorfiets uitgerust met een quickshifter die beide kanten op werkt. Waar deze voor het offroad gebruik ideaal is tijdens het staan, viel ‘ie op de weg toch tegen en greep ik vaak naar de koppelingshendel, omdat dit een stuk soepeler ging. In Offroad Plus staan alle hulpsystemen uit en komt de motor tot zijn maximale potentie, hierbij komt het echte beest naar boven, die zich met enige oefening toch net laat temmen. Er zijn nog wel wat kleine dingetjes die nog wat aandacht nodig hebben, zoals de zijstandaard die zich niet heel soepel laat uitklappen, evenals Adaptive Ride Height systeem, waarbij de motor pas omlaag gaat met het aanzetten van het contact. Maar als je eenmaal weer wegrijdt op deze motor en driftend het gravelpad afkomt, dan kan niks die grote grijns nog verslaan. Op de weg kun je rustig toeren in de Road-stand en zit je goed achter de ruit, deze laat zich wat moeilijk bedienen wat rijdend niet echt lukt. Verder doet ‘ie waar ‘ie voor gemaakt is. In de Sport-stand voel je de vermogensafgifte meteen en lijkt het wel een ander motorblok wat onder je kont zit. Kortom een gloednieuw model Harley met heel veel karakter, die zeker als een Harley aanvoelt, maar toch zeer vernieuwend is.”

Joost Spanjer

Foto: Jacco van de Kuilen

Leeftijd: 40 jaar
Beroep: GeoGuru applicatie ontwikkelaar
Rijbewijs sinds: 2013
Eigen motor(en): BMW R1200GS
Beoordeling: 5 van 5 sterren

“Mijn laatste ervaring op een Harley-Davidson was op een Dyna Glide in New York State, waarbij we in Ellicottville (in de winter een skiplaatsje, in de zomer motorrijders country) beslist eens een blue berry beer, met echte blue berries, moesten proberen. Dat biertje ben ik maar snel weer vergeten, maar die trip erheen, op die smeuïge 103 cubic inch V-twin niet. Maar in Nederland past een wat dynamischer motor mij beter. Een R1200GS in mijn geval. Over smaak valt niet te twisten, maar ik vind de Pan America goed gelukt. Zeker met de noppenbanden eronder is het gewoon een stoere verschijning. Bij starten blijkt dat we hier niet alleen qua looks, maar ook qua sound met een ander type Harley te maken hebben. Er klinkt een veel beschaafder geluid met een ander karakter. Als een KTM zou ik haast zeggen. Na een spoedcursus offroad rijden door Toine van Dijk, wat voor mij de eerste keer was, gingen we het bos in. In mijn beleving met een behoorlijk tempo, maar dat is in de Offroad-modus goed te doen. Op de verharde weg, die we een paar keer kort hebben gereden, via een knop op het stuur, snel naar de Sport-modus. En hoewel dat niet het thema van de dag was, en we er ook de juiste banden niet voor hadden, werd wel duidelijk dat dit een serieus snelle machine is. Met een vinnigheid die ik van de GS niet ken. Het maakt de Pan America tot een Harley die ik in Nederland wel zou willen rijden, met een speciaal extra setje banden voor dit soort trips. Want het was met deze banden goed te doen, tachtig kilometer onverhard, ondanks de omvang en het gewicht van de Pan America. Als ik dan het vergelijk maak met de GS, heb ik naast veel genoemde plussen eigenlijk twee vraagtekens. De eerste is of er niet voor een cardan aandrijving gekozen had moeten worden? En de tweede is of deze motor nu merkbaar warmer is voor de berijder dan de boxer? Ik heb de GS nooit zo in het bos op zijn donder gegeven, dus dat moet ik nog eens proberen voor ik een oordeel heb. Schitterende dag. Zou volgende week wel weer willen!”

Paul de Ruijter

Foto: Jacco van de Kuilen

Leeftijd : 56 jaar
Beroep : toolmaker
Rijbewijs sinds: 1985.
Eigen motor : Triumph Tiger 1200 Explorer
Beoordeling : 4 van 5 sterren

“Bij aankomst op de locatie staan de Harley’s te shinen in de zon. Allen voorzien van een vers setje terreinbanden. Twee opdrachten vandaag: de eerste het testen van de Pan America. De tweede een lesje offroad rijden waar we allemaal weinig ervaring in hebben. Dus dan ook maar direct het onverhard op. Meteen al merk je dat de motor erg wendbaar is. Met speels gemak krappe bochtjes nemen en keren op de weg met toch een zware 1250 cc motorfiets. De motor heeft power genoeg om elke situatie de baas te zijn. Maar hoe maak je daar nu effectief gebruik van als je geen offroad ervaring hebt? Offroad specialist Toine van Dijk legt vol overgave alles haarfijn uit. “Zet de normale Offroad-modus maar uit. Knop in blijven drukken tot het paars lampje begint te branden, dan zijn alle hulpsystemen uitgeschakeld en kun je pas echt met zo ’n ding rijden”, klinkt het uit zijn mond. Waarna hier en daar wat vertwijfeld in de richting van Toine word gekeken. Qua motorconfiguratie, powerband, remmerij en stuurgedrag heb je echt niet het idee op een Harley te zitten, maar meer op een KTM 1290 Adventure. De Pan America rijdt echt super. De quickshifter werkt niet altijd feilloos van de eerste naar de tweede versnelling, maar ik kan me voorstellen dat het iets meer gewenning vergt. Wanneer je een heel klein beetje van het gas af gaat, schakelt hij perfect door. Op het TFT scherm is alles goed en duidelijk af te lezen en ook de grondspeling van de Amerikaan is dik in orde. En dan last-but-not-least het uiterlijk. Daar zal voor de rest van het voortbestaan van de Pan America wel discussie over zijn. Hij is anders dan zijn concurrenten en dat alleen al vind ik prachtig. Een mooie machine!”

René Bosgra

Foto: Jacco van de Kuilen

Leeftijd: 59 jaar
Beroep: Business controller
Rijbewijs sinds: 1999
Eigen motor(en): Ducati Multistrada 1200S DVT
Beoordeling: 5 van 5 sterren

“Met een Harley het zand in, is dat een goed plan? Jazeker, dat is een heel goed plan! Onder begeleiding van Toine van Dijk een hele mooie dag gehad op een Harley-Davidson Pan America met een aantal medelezers van Motoplus. Het betrof een Pan America Special met semi-actieve vering, handvatverwarming en nog wat andere elektronische opties. Ook was de bewuste testmotor uitgerust met quickshifter en Adaptive Ride Height. Dat laatste was voor mij wel een mooie optie, want de Pan America is vooral in de Offroad-modus (meer veervoorspanning) wel een hoge motor voor mijn 1,76 meter. Overigens had ik het zadel nog wel in de lagere stand kunnen zetten, maar het was prima te doen zo.
Direct bij het wegrijden valt op hoe licht de bediening is, de motor voelt ook kleiner aan dan mijn Multistrada. Het motorblok loopt zeer soepel voor een V-twin, ook onderin. Voor het offroad rijden was de motor uitgerust met Michelin Anakee banden en dat was in het begin even wennen op de weg, maar na een aantal kilometers kwam het vertrouwde gevoel weer snel. Dan het zand in met weinig offroad ervaring. Je denkt dan, dat wordt spannend! Maar vanaf de eerste meters voelt de motor zeer stabiel en vertrouwd. Staand op de stepjes hebben we heel wat kilometers afgelegd over zand, gravel en graspaden. Het had de avond ervoor geregend, maar ook de waterplassen en gladde stukjes werden door de Harley en de Michelins probleemloos overwonnen. De quickhifter werkt prima, alhoewel ik toch nog vaak de koppeling erbij pak, vooral offroad geeft dat een beter gevoel. Is het dan een perfecte motor? Nee, zoals elke motor heeft ook de Pan America wel een paar puntjes: de neutraal was moeilijk te vinden, de zijstandaard vond ik niet overtuigend en het Adaptive Ride Height systeem schakelde bij tot stilstand komen niet altijd of onduidelijk in. Het motorblok is lekker soepel met veel koppel, maar mist een beetje het eindschot van bijvoorbeeld een Multistrada 1200. Maar overall conclusie: een fijne, soepele en gemakkelijk sturende motor waar je op de juiste banden lekker offroad mee kunt gaan. Ga binnenkort nog eens een proefrit maken en dan met wegbanden!”