Hoe goed is Frankensteins tot leven gewekte Z900-voorvader
Daar is ‘ie dan: Kawasaki’s nieuwste inbreng in het retro-segment heeft voor de nodige opschudding gezorgd, iets dat we een motor lang niet meer hebben zien doen. De techniek stamt grotendeels van de Z900, de stijl is gebaseerd op de legendarische Z1 van begin jaren zeventig. Waar we benieuwd naar zijn: hoe goed is Frankensteins tot leven gewekte Z900-voorvader? Een TopTest van de Z900RS.
Om te beginnen: in het echt ziet hij er nog beter uit dan op de foto’s. Dit legendarische silhouet, het is een prachtig gezicht! Dat de Kawasaki 948cc-viercilinder ten faveure van een beter koppelverloop 14 pk aan topvermogen heeft ingeleverd (111 pk in plaats van de 125 pk van de Z900) zal menigeen wel verbaasd hebben.
De wijzigingen ten opzichte van de Z900: nokkenassen met tammere kleptiming, een lagere compressieverhouding en meer vliegwielmassa. De eerste versnelling is korter gemaakt, de zesde is juist langer dan bij de Z900 en de eindoverbrenging heeft een twee tanden kleiner achtertandwiel.
Even snel op papier
Zowel de Z900 als de RS komt theoretisch op dezelfde topsnelheid uit (245 voor de RS, 243 voor de Z900), maar in de praktijk loopt de sterkere Z900 natuurlijk harder. En door zijn langere gearing heeft de RS ook in de acceleratiemetingen vanaf lage toerentallen het nakijken ten opzichte van de Z900. Over een groot bereik in het middentoerengebied trekken de twee motoren ongeveer even hard; helemaal onderin is de RS sterker, bovenin is de Z900 duidelijk feller. Op zich trekt de RS echter goed door het hele toerengebied.
Vooral de grotere vliegwielmassa doet het blok goed. Het verandert het karakter van de vier-in-lijn van een gretige toerendraaier naar een bullige koppelfiets. En wat er aan geluid uit de vier-in-één komt, dat heeft bijzondere charme. Aan de geometrie van het rijwielgedeelte zijn de volgende dingen veranderd: de RS staat aan de voorkant hoger, achter lager, de nieuwe kroonplaten van de voorvork verkorten de naloop en de wielbasis is langer. Dit alles resulteert in een ongekend stabiele wegligging. Ook de veranderde zitpositie van de RS draagt bij aan dit verschil.
Op de Z900RS zit je achter het hoge, brede en meer naar je toe gebogen stuur minder op je voorwiel, je zit meer ontspannen en comfortabeler. Wat niet betekent dat de RS traag stuurt; we zouden het eerder volgzaam noemen.
Conclusie
Het mooiste aan de Z900RS is niet zijn aanstekelijke uiterlijk, maar hoe hij rijdt. Hij stuurt nog zekerder, neutraler en dempt nog mooier dan de Z900. Daarvoor is slechts een heel klein beetje van de wendbaarheid van de Z900 ingeleverd. Hij moet wel wat veren laten bij de prestaties, maar de wijzigingen aan het motorblok zijn qua karakter wel passend. Zo is alles bij elkaar de behoorlijke meerprijs toch elke euro waard.
Lees de hele test in MotoPlus 3, vanaf 9 februari in de winkel.
