Getest

Lezerstest BMW GS-modellen

Veel nieuws op GS-front bij BMW dit jaar. Uiteraard was daar het nieuwe vlaggenschip, de R1300GS, maar de Duitse fabrikant verwelkomde daarnaast een nieuwe F900GS en F800GS. Reden temeer om met een tiental MotoPlus-lezers en -lezeressen een dag op pad te gaan met het volledige GS-gamma van BMW.

Anne de Blécourt

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 30 jaar

Beroep: octrooigemachtigde

Rijbewijs sinds: 2018

Eigen motoren: Yamaha FJR1300, Harley-Davidson Sportster Iron 883

Beoordeling:

BMW R1250GS Adventure: 4 sterren
BMW R1300GS: 5 sterren
BMW F900GS Adventure: 3 sterren

Luxe 1300GS favoriet

Ik startte de natte ochtend op de R1250GS Adventure. Voor mij toch nog de mooiste GS, al is de 1300 in het echt mooier dan op foto’s. Eerste indruk naast de motor: groot! Dat is fijn, ik ben 1,91 meter lang en hou van ruimte. De GSA verwent met veel beenruimte en een hoog en breed stuur. Het rijden is vooral ontspannen. De bediening en het sturen gaan licht en afstandelijk, bijna gevoelloos. Maar als je eraan went, kun je vast goed dansen met deze fiets, want wendbaar is hij zeker.

Dan de 1300. Ik heb gereden op de Trophy met sportvering en een luxe versie met de automatisch inzakkende vering bij stilstand en het elektrisch verstelbare windscherm. Om met die laatste twee zaken te beginnen: de inzakkende vering heb ik niet nodig, maar ik merk wel dat het zadel lager is als je stilstaat. Verder merk je er niks van, anders dan wat icoontjes op het dashboard. Precies goed dus. Het elektrisch verstelbare windscherm is kleiner dan op de 1250, maar werkt beter; betere bescherming en minder windruis. De 1300 voelt qua rijden ‘vleziger’, minder afstandelijk dan de 1250. De zithouding is wat actiever, maar iets minder ruim. Het motorblok lijkt qua gevoel op de 1250. Ze trekken beiden meer dan hard genoeg voor het rondje dat we deden. In de eerste, tweede en soms derde versnelling moet bij vol gas de computer aan de bak om het voorwiel aan de grond te houden. Dat merk je dan duidelijk. Beide hebben zeer goede remmen, die bij het eerste aangrijpen niet veel lijken te doen maar bij iets doorknijpen toch heel rap vertragen. Een fijne combinatie. De 1300 in de luxe variant was mijn dagfavoriet.

De F900GS Adventure. Deze heeft een meer gangbare constructie (lijnmotor met ketting i.p.v. boxer met cardan, conventionele voorvork i.p.v. telelever) en dat merk je. Zo duikt hij meer bij remmen, maar is aan de andere kant de versnellingsbak en vooral de quickshifter beter dan op de boxers. De zithouding is krapper dan verwacht. De Akrapovic uitlaatdemper klinkt beschaafd bij normaal rijden, maar rond 5.000 toeren komt er toch een leuke brom uit. Je merkt dat dit motorblok net even wat meer toeren nodig heeft dan de boxers om bokken te voorkomen, zo’n 2.500 toeren. De boxers heb ik niet voelen bokken, ook niet onder 2.000 toeren.

Frans Stappers

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 47 jaar

Beroep: production engineer

Rijbewijs sinds: 1995

Eigen motoren: KTM 1290 Super Duke GT, BMW R50, Yamaha XT250

Beoordeling:

BMW R1300GS: 4 sterren
BMW G310GS: 3 sterren
BMW F800GS: 5 sterren

Koningsdag was dit jaar 26 april!

De eerste brommer is de dikke groene 1300GS. Hoe start je zo’n ding eigenlijk? Mijn buurman helpt en een goed verzorgd TFT-scherm komt tot leven. Ik begin met knopjes drukken. Dat gaat redelijk intuïtief, al krijg ik rijdend niet ontdekt hoe ik terug moet naar softere vering. Zelf rij ik graag redelijk hard geveerd, maar BMW heeft (zover ik kan nagaan) daar te weinig stapjes in. De harde afstelling is echt een plank, wat bij harder remmen een beetje raar aanvoelt, omdat de motor niet duikt. Of je voor of achter remt, de elektronica vindt er het zijne van en bepaalt hoeveel en hoe hard elk wiel remt. Dat geldt ook voor gasgeven op nat, glad, modder en kiezels, dat gaat goed, ook in Dynamic. Perfect geregeld! De quickshifter is heerlijk om te hebben, maar vind ik lang niet in elk gebied smooth werken. Verder word ik verrast door de discotheek die bij 6.500 toeren aangaat of de alarmlichten die gaan knipperen bij harder remmen. Algemeen een heel goede motor.

De tweede is de kleinste van het stel, de G310GS. Goede remmen, goed sturen. Meekomen op kleinere wegen is echt geen probleem. Je moet gewoon wat harder werken dan op die zwaardere “luie wijve fietsen”. Maar eigenlijk is dat toch veel leuker? Je hebt ABS, maar al die andere hulptroepen van de ICT-afdeling zijn er niet en moet jezelf doen! Hier leer je mee motorrijden!

Eerlijkheidshalve moet je ook kijken wat je krijgt voor welk geld. We onderschatten vaak wat de funfactor per euro kan zijn. Ga je met je brommervriendjes allemaal op deze fiets op reis, dan heb je meer lol voor minder euri’s. Ik mis wel een beetje variatie in de zitpositie. Je zit vast op één plek, verzitten is niet mogelijk.

Ik sluit de dag af met de F80GS, dit is opstappen en fun maken! Langzaam “krantepieten” of hard poken, het maakt niet uit. Toeters en bellen van de ICT en quickshifter, alles is in de juiste mate voorhanden. Volgens mij kan iedereen op deze fiets aan zijn gerief komen. Windbescherming, vering, stabiel in een bocht, goede remmen. Keurig! Ik heb de 900 niet gereden, maar ik zou niet weten wat die nog beter moet kunnen doen.

Niks te zeiken dan? Jazeker! Bij dit soort prijzige motoren zou de Dynamic-modus gewoon standaard moeten zijn. Leuk dat verkooppraatje en het extra geld, maar BMW doet zichzelf tekort als het niet er niet gewoon op zit.

Eldert Wouda

Leeftijd: 33 jaar

Beroep: process engineer

Rijbewijs sinds: 2015

Eigen motor: Ducati Multistrada 1200

Beoordeling:

BMW R1300GS Trophy/Option 719: 3 sterren
BMW F900GS Adventure: 4 sterren
BMW R1250GS Adventure: 4 sterren

R1250GS Adventure leukste van allemaal

Dat de R1300GS een groot verschil is met mijn Multistrada was te verwachten. Maar saaier is ‘ie zeker niet, en waar de veertien jaar oude Duc nog wel eens wat bokkig reageert onderin is de BMW soepel over het hele toerenbereik. Beide hebben ze enorm veel koppel en vermogen, al zal de Italiaan iets eerder je schouder uit de kom trekken. Ik mocht twee R1300GS-modellen testen, de Trophy en de Option 719, met onder andere ESA en een elektrisch verstelbaar ruitje. Windbescherming is altijd zeer persoonlijk en het is dan wel handig om dit tijdens het rijden te kunnen verstellen. Op de linker stuurhelft kun je eenvoudig instellen wat je onder de twee keuzeknoppen wilt kunnen bedienen, het ruitje of bijvoorbeeld de stand van de handvat- en zadelverwarming. Wat rijden betreft is het een toegankelijke machine. Hij laat zich makkelijk de bochten in dirigeren en in combinatie met de vlottere rijmodi Road en Dynamic is het prachtig sturen in de Achterhoek. Het grootste minpunt is het schakelen, dat gaat wat hakerig. Dit doet enigszins af aan de rijbeleving, dat merkte ik des te meer nadat ik van R1300GS naar de F900GS Adventure was overgestapt. De 900 heeft een up- en down quickshifter welke werkelijk subliem werkt in combinatie met de paralleltwin, dit maakt het rijden echt beter in mijn beleving. Je houdt er automatisch een wat sportievere rijstijl op na door voor een bocht meer gebruik te maken van de motorrem en vervolgens vlot uit te accelereren. Het grotere 21 inch voorwiel vraagt daarentegen nadrukkelijker stuurwerk en heeft niet mijn voorkeur voor op het asfalt.

Tot slot heb ik de R1250GS Adventure mogen uitproberen. Verrassend genoeg misschien wel de leukste motor van allemaal. Aanvankelijk lijkt het een groot gevaarte, maar daar is weinig van te merken tijdens het rijden, wat gaat dat makkelijk, alsof ik al jaren op deze motor heb gereden. Een echte gooi- en smijtmachine met een soepele maar stevige gasrespons, licht schakelwerk en als kers op de taart een mooi geluid. Heerlijk! Al met al was het een prachtige dag, en wie weet komt er nog eens een BMW in de schuur te staan, er zijn genoeg goede opties in elk geval.

Erwin Moerman

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 37 jaar

Beroep: Ambtenaar

Rijbewijs sinds: 2009

Eigen motor: BMW R1200RT

Beoordeling:

BMW G310GS: 4 sterren
BMW F800GS: 4 sterren
BMW F900GS Adventure: 4 sterren

Het hoeft niet altijd de boxer te zijn

Wegrijdend op de G310GS voelt het meteen als vertrouwd. De zitpositie is zeer aangenaam, de geometrie klopt waardoor het lang uit te houden is, al is het zadel aan de ietwat harde kant. Meteen valt op dat je te maken hebt met een lichtgewicht motorfiets. Deze motor kan je op elke millimeter asfalt mikken, wat een speels karakter! De vering is afgesteld op comfort, waardoor bij hard remmen de voorkant aardig induikt. Toch kan er ook goed hard gereden worden. Het grote voordeel van de weinige pk’s is dat je voor elke bocht al vol op het gas kan. Als een 800 of 1300 vervolgens van je wegblaast, is door de soepele en lichte versnellingsbak en het flinke toerenbereik het plezier er niet minder om vol gas proberen bij te blijven. Door het fantastische motor- en airbox geluid is een grote glimlach op het gezicht gegarandeerd. Standaard handkappen, handvatverwarming en een middenbok zal het pakket voor dagelijks gebruik beter maken, want de ‘kleine’ 310 verrast!

De F900GS(A) is dan misschien wel de gulden middenweg. De motor lijkt wat topzwaar met opstappen en bij stilstand, maar tijdens de eerste seconden rijden vervliegt deze gedachte direct. Op het model wat ik mocht testen zat geen quickshifter en de rijmodus Dynamic ontbrak. Ik heb dit echter geen moment gemist, zeker voor dagelijks gebruik niet. De F900GS(A) verrast vooral omdat de motor enerzijds heerlijk rijdt om lange stukken rustig te toeren, maar ook goed aan het gas hangt als het wat harder gaat. Het comfort is uitgekiend en praktisch, vooral door de goede windbescherming van de kuip, waarvan de ruit in twee standen te verstellen is. Misschien met heet zomer weer iets te goed, maar dan komt de F900GS of zeker niet mindere F800GS als optie in beeld. Waarbij de 800 alles goed deed. Met Dynamic-rijmodus en quickshifter sportief te rijden, goede remmen en prima comfort. Maar toch valt deze op een of andere manier weg bij de andere modellen. Jammer, want het is een goede allrounder.

Frank van Dijk

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 57 jaar

Beroep: BI-specialist

Rijbewijs sinds: 1987

Eigen motor: Triumph Tiger 1200GT Pro

Beoordeling:

BMW F900GS: 4 sterren
BMW R1300GS: 4 sterren
BMW R1250GS: 5 sterren

Verrassend!

Op deze fris en regenachtig startende dag werd alles een verrassing, inclusief de zon die na een kwartiertje rijden doorbrak en niet meer wegging. Als eerste ingepland op de F900GS, die bij het opstappen een stuk kleiner aanvoelt dan mijn eigen motor. Dus mijn eerste gevoel was: “Oeps, wel een beetje klein voor mij”. Eenmaal onderweg verraste deze motor mij door zijn ongelooflijke wendbaarheid en vlotte manier van rijden. Het enige minpunt vond ik het wat harde zadel. Ik weet niet wat dat doet als je daar enkele uren op moet doorbrengen.

Doorgeschoven naar de R1300GS was ik wel erg benieuwd hoe ik deze zou ervaren als totale rijbeleving. Ik heb vroeger zelf een R1100GS gereden, maar dat is absoluut niet vergelijkbaar met wat BMW momenteel op de weg zet. De R1300GS voelt niet aan als een hele grote motor, maar als je op zoek bent naar Comfort (met hoofdletter) dan is dit je machine. Het radarsysteem doet verrassend goed zijn werk. Nadat de cruise control was ingesteld kon deze gewoon aan blijven staan, ondanks het rijden in een groep. De radar reageerde heel natuurlijk op mijn afremmende en optrekkende voorganger. Ik had verwacht dat ik het wel spannend zou vinden als de motor zelf bepaalt of hij afremt of optrekt. Maar dat voelde heel intuïtief. Wat wel opviel is dat de motor redelijk sterk reageert op het dichtdraaien van het gas, alsof de rem ook een beetje meedoet (of misschien reed ik wel te dicht op mijn voorganger…). De looks, daar moet ik eerlijk gezegd nog wel wat aan wennen.

Vervolgens op de R1250GS voorzien van het Dynamic-pakket. Eenmaal de startknop ingedrukt overstemde de schor brullende Akrapovic de rest van de roedel. Dit was dus het alfa-mannetje. Na een aantal bochten en acceleraties kreeg ik de lach niet meer van mijn gezicht. Door het verlaagde zadel werd ik na ieder bocht met mijn stuitje bijna in het duozadel geperst. Als je ooit iemand moet uitleggen wat het verschil is tussen koppel en paardenkrachten, zet hem dan op deze motor. Vergeet pk’s, een groot koppel is eigenlijk veel leuker! Als ik zou moeten kiezen dan werd het toch echt deze.

Lonneke Pezie

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 47 jaar

Beroep: E-commerce Consultant

Rijbewijs sinds: 1995

Eigen motor(en): Ducati Monster S2R1000, BMW R1250GS

Beoordeling:

BMW F900GS Adventure: 3 sterren
BMW F900GS: 3 sterren
BMW R1300GS: 4 sterren
BMW F800GS: 4 sterren

Diverse unieke GS modellen, voor elk wat wils

De dag begon wat somber met flinke regen, maar na een bakje koffie brachten we de motoren tot leven en gingen we een mooie en zelfs zonnige tocht tegemoet. Ik vertrok op de verlaagd F900GS Adventure en al snel verscheen er een glimlach op mijn gezicht. De 900 biedt veel comfort door de prettige vering en windbescherming. Het blok heeft een vriendelijk karakter en is krachtig. Daarbij is de 900 veel lichter en handelbaarder dan een R1250GS Adventure. Het stuur heeft de neiging om wat om te klappen in een bocht al went dat vrij snel. Mogelijk komt dat door het 21 inch voorwiel. Vervolgens mocht ik de R1300GS testen. Ik was erg benieuwd naar het automatisch zakken in de vering bij lage snelheden. Dit werkt super. Je merkt er niets van en je kunt als kleinere rijder toch met je voeten aan de grond. De 1300 voelt compact aan en nodigt uit tot gas geven, gaat soepel door de bochten en is bij lage snelheden heel stabiel. Daarmee is het rijwielgedeelte verfijnder en toch weer een stuk verbeterd ten opzichte van de 1250. Dat geldt ook voor het blok dat nog smeuïger en pittiger is, al dien je het wel hoger in de toeren te rijden dan zijn voorganger, die onderin juist veel bruikbaar koppel heeft. Ondanks de mooie dubbele Akrapovic kon het hogere geluid me niet echt bekoren en dat geldt voor mij ook voor de stuggere versnellingsbak en de tragere quickshifter. Overigens deed de quickshifter het op de ‘kleinere’ GS-en wel erg goed.

Tijd om op de nieuwe F900GS te stappen! Een ruige, slanke fiets met een 21 inch voorwiel. Het krachtige alsook ietwat hese blok zorgt voor avontuur. Ook hier moest ik even wennen aan het 21 inch voorwiel, maar de motor is goed handelbaar en licht. Wel vond ik het zadel hard en de vering erg stug, dus ik vraag me af of ik hier lange ritten mee zou gaan rijden.

Tenslotte heb ik de F800GS gereden en die heeft positief verrast. Licht, wendbaar, met een krachtig en smeuïg blok. De versnellingsbak en quickshifter zijn soepel. De motor is comfortabel, waarbij ondanks het kleine niet verstelbare ruitje je nog redelijk uit de wind zit. Het enige wat ik hier kan opmerken is dat dit verlaagde zadel nog wat comfortabeler zou mogen zijn. Overall voelen alle modellen vertrouwd aan. Er is een GS voor elke toepassing met verlaagde versies voor de kleinere rijders.

Saskia van Gelder

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 63 jaar

Beroep: logopedist

Rijbewijs sinds: 2016

Eigen motor: BMW F650GS

Beoordeling:

BMW F800GS: 4 sterren
BMW F900GS: 4 sterren

Verlaagd heel toegankelijk

Ik heb als eerst gereden op een verlaagde F800GS, wat voor mij erg prettig is. Fijn zadel. Deze motor stuurde heel makkelijk in de bochten, en door de quickshifter was het ook heerlijk doortrekken op rechte stukken weg. Maar ook het terugschakelen gaat dan heel soepel en er is een goede remwerking van het motorblok. Het TFT-scherm is duidelijk en er zijn zoveel mogelijkheden, teveel om in korte tijd te proberen. Wel heb ik gebruikgemaakt van de handvatverwarming en dat was in de ochtend ook wel nodig. Deze motor heb ik tijdens de testdag twee keer gereden en daarbij voelde ik me de tweede keer veel zekerder.

De tweede motor waarop ik reed was de verlaagde F900GS. Maar deze is toch weer iets hoger dan de F800GS en daardoor kon ik bij stilstand net met de tenen bij de grond. De vering vond ik iets stugger dan bij de F800GS.

Ook heb ik nog gereden op de verlaagde F900GS Adventure. Deze is iets meer topzwaar, maar ik kon wel weer goed met mijn voeten op de grond. Deze stuurde ook erg lekker. De acceleratie van alle drie de motoren is prima. Bij het achterop raken in de groep was het toch goed mogelijk om op rechte stukken heel snel weer in te lopen. Bij alle drie de motoren is de quickshifter van een naar twee en van twee naar drie wat schokkerig. Daarna gaat het wel vloeiend.

Cees Maas

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 64 jaar

Beroep: projectleider elektrotechniek

Rijbewijs sinds: 1977

Eigen motoren: BMW R1200RT en F800GS

Beoordeling:

BMW F800GS: 4 sterren
BMW F900GS: 4 sterren
BMW R1300GS: 5 sterren

Opstappen en rijden, het klopt vanaf de eerste meter

De eerste kilometers hadden we een nat wegdek, maar dat droogde snel op. Als eerste heb ik de F900GS Adventure gereden, een motor met een brede tank en een half hoog ruitje, waardoor je goed beschermd bent tegen wind en een klein buitje regen. De motor is verder compleet met onder andere een goed afleesbaar TFT-kleurendisplay, handvatverwarming, quickshifter, valbeugels en led-verstralers. De quickshifter functioneert heel soepel vanaf de eerste versnelling zowel bij op als terugschakelen. De motor trekt lekker snel op, ik merkte bij flink gasgeven tussen 2.500 en 3.000 toeren een kleine trilling in het motorblok. De motor rijdt soepel, maar is geen gooi- en smijtfiets door de massief aanvoelde bovenkant.

De F800GS met beperkt vermogen was voor mij het volgende model, maar dat was tijdens de rit nauwelijks merkbaar. De motor reageerde voldoende fel op het gas zeker tot 100 km/uur. Ook deze motor was voorzien van onder andere een goed afleesbaar TFT-kleurendisplay, handvatverwarming en quickshifter. De bovenzijde van deze motor voelde een stuk minder massief aan en daardoor liet de motor zich heel simpel en soepel de bocht insturen. De quickshifter functioneert heel soepel vanaf de eerste versnelling zowel bij op- als terugschakelen. Deze motor had een heel klein ruitje, waardoor er nauwelijks windbescherming was.

Als laatste reed ik de R1300GS in de groene uitvoering. Deze motor heeft een halfhoge, elektrisch verstelbaar ruit die tijdens het rijden voldoende bescherming geeft. De motor rijdt heel comfortabel en is goed afgeveerd. De motor laat zich door het lage zwaartepunt heel gemakkelijk een bocht insturen. De R1300GS vond ik de best rijdende motor van de testdag; opstappen en rijden, het klopte vanaf de eerste meter. Van de eerste versnelling naar de tweede gaat met gebruik van de koppeling nog steeds het soepelst, maar in de andere versnellingen schakelt de quickshifter soepel.

Ferry Duivenvoorde

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 53 jaar

Beroep: ondernemer technische ondersteuning

Rijbewijs sinds: 1994

Eigen motor: Husqvarna Norden 901

Beoordeling:

BMW F800GS A2: 4 sterren
BMW R1300GS: 5 sterren
BMW F900GS Adventure: 5 sterren

Stiekem weg van de F900GS Adventure

Helaas was door de weersomstandigheden de F900GS niet beschikbaar aangezien deze op grove terreinbanden stond. En dat is op nat asfalt geen veilige keuze. In plaats daarvan reed de F800GS in A2-uitvoering mee. Geen probleem, gewoon de ‘mindset’ tweeëndertig jaar terug in de tijd. Doen alsof ik weer twintig ben en net met motorrijden begin. Op voorhand had ik me sowieso al voorgenomen alles te beoordelen op gevoel en niet op vermogen en/of aanschafwaarde.

Bij het wegrijden merkte ik niets van de A2-aanpassingen. Ruim voldoende koppel om de meute bij te houden. Alleen boven de 5.500 toeren merk je dat het blok geknepen is. De handling voelde heel natuurlijk en vertrouwd. Alle schakelaars zitten op de plaats waar je ze verwacht. Kortom, alsof je ‘m al jaren rijdt. Zoals verwacht, is dit exemplaar volgehangen met alle beschikbare opties. Waarvan de quickshifter mij opviel vanwege zijn soepelheid. Zowel op- en terugschakelen ging zonder ook maar de geringste aarzeling of geluid. Goed gedaan van BMW. Hierna ook nog even op de vol vermogen versie gereden. En ook in de ‘gevorderde’ versie staat ‘ie zijn mannetje.

Over de R1300GS is eigenlijk alles wel gezegd. En ik sluit me daar volledig bij aan. Het is weer een stapje hoger dan de, toch ook al geweldige, R1250GS. Naar mijn mening is het stuurgedrag nog verder ontwikkeld. Het ‘omgooien’ tussen twee bochten gaat zo licht, het lijkt wel een brommer. En dat voor een, wel heel volwassen, dikke adventure. Ik durf zelfs te zeggen dat dit nog beter gaat dan bij de lichtere modellen. Enige minpunt is de versnellingsbak. Net zoals bij de R1250GS schakelt de 1300 nogal hakerig en stroef. Wel altijd trefzeker, nooit mis geschakeld. Hetzelfde gaat op voor de quickshifter. Deze voelt bij de lichtere modellen veel beter aan. Eigenlijk best vreemd dat het 1300-blok en de bak volledig nieuw zijn en dat het nog steeds aanvoelt als de 1250. Gewoon behoud van karakter?

Dan de geheel nieuwe F900GS. Die ik reed in de Adventure-uitvoering. Wat meteen opviel, is dat deze wat minder wendbaar aanvoelde dan de 1300 en 800. Heeft, denk ik, te maken met het hogere zwaartepunt en het 21 inch voorwiel. Niet dat het hinderlijk of minder accuraat aanvoelde, maar wel anders. Is dit dan de minste van de drie? Integendeel. Als ik persoonlijk zou moeten kiezen welke er meegaat naar huis, zou het de F900GS zijn. De houding achter het stuur, het comfort, het koppel en karakter zijn zo mooi in verhouding. Ben er stiekem wel een beetje weg van. En dan het aanzuiggeluid vanonder de tank bij zo’n 7.000 toeren, geweldig!

Arie van de Pol

Foto: Guus van Goethem

Leeftijd: 42 jaar

Beroep: helikoptermonteur

Eigen motor: BMW R1200RT

Beoordeling:

BMW R1300GS: 5 sterren
BMW R1250GS Adventure: 5 sterren
BMW F800GS: 4 sterren
BMW F900GS Adventure: 5 sterren

Wat een line up!

Binnen bij MotoPlus staat het nieuwe 1300GS-blok helemaal opengewerkt op een stand. Als techneut is dit natuurlijk super interessant, en ik herken gelijk ook wat verschillen met de oudere boxer-blokken. Buiten vallen R1250GS-en vallen direct op in de rij, voor de R1300GS-en moet ik toch even beter kijken. Ze vallen qua uiterlijk meer in de categorie van de F800 en F900.

Dan gaan we rijden, ik begin met de R1300GS. Wat direct opvalt is dat het karakteristieke trekken naar een kant als je aan het gas draait, verdwenen is bij dit blok. Maar er klinkt een heerlijk geluid. Alle motoren staan voor de veiligheid in de Road-modus, want het is nog steeds niet helemaal droog. Al snel probeer ik de Dynamic-modus, het verschil is te merken. Wat een power zit er in zeg! Wat me wel opvalt is dat mijn linkervoet niet alleen op de step staat, maar ook op de beugel van de middenbok die omhoog steekt. Voetje iets verder naar voren dus. Even wennen: in een groepje rijden dan grijpt de elektronica in en gaat de 1300 met radargestuurde cruise control soms van het gas af of remt als mijn voorganger te dichtbij komt. De elektrisch bedienbare ruit geeft een betere windbescherming dan die van de 1250 die ik later reed.

De R1250GS Adventure is aan de beurt, wat een dikke motor is dit. Hier zit je echt helemaal in, waar je bij de 1300 toch iets meer op zit. Even de verschillende modi proberen tijdens het rijden. Het rijwielgedeelte van de 1250 is toch wat ‘slapper’ dan dat van de 1300, die weer beter past bij het gevoel van de R1200RT die ik nu zo’n zes jaar rij. Koppeling en versnellingsbak zijn toch aanzienlijk soepeler dan van de 1300. Met de grote veerweg zweef je als het ware over verkeersdrempels, wat in Nederland geen overbodige luxe is.

Na ook nog met de F800 en F900 gereden te hebben, kan ik wel zeggen dat de quickshifter op de F-modellen veel soepeler zijn werk doet dan op de boxer-modellen. De F800 heeft wat minder windbescherming dan de F900GS Adventure. Ook merk je direct het grotere voorwiel van de 900 als je overstapt van de een naar de ander. Qua elektronische uitrusting en de mooie displays doen beide modellen zeker niet onder voor de grote broers.