Eerste indruk: Yamaha MT-10
De MT-10 was een van de laatste Yamaha-modellen die nog over de Euro5-horde geholpen moest worden. Die update grepen de Japanners meteen aan om een reeks andere verfijningen aan de hyper naked door te voeren. We rijden hem in en rond het Spaanse Valencia.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen, die Euro5-update heeft de MT-10 geen windeieren gelegd. De naked met de Crossplane viercilinder van de YZF-R1 werd er namelijk 6 pk sterker van, 166 pk bij 11.500 toeren. Prettig bijvangst, maar topvermogen is voor Yamaha niet zaligmakend voor een hyper naked als de MT-10. Koppel is het toverwoord en met een maximale 120 Nm heeft deze vierpitter daar plenty van en dan met name in het gebied tussen de 4.000 en 8.000 toeren. Inderdaad, daar waar je in de straatpraktijk het merendeel van de tijd vertoeft. En dat wordt meteen duidelijk als we de MT-10 in het achterland van Valencia voor het eerst uitlaten. Bij heel lage toeren is het niet heel imponerend, maar eenmaal voorbij de 4.000 begint de Yamaha er serieus hard aan te sleuren, daarbij geholpen door een perfect werkende quickshifter met blipper-functie. Doorjakkeren tot aan het plafond kan uiteraard, maar de ‘sweet spot’ zit toch echt in dat gebied tussen 4.000 en 8.000.
Misschien nog wel indrukwekkender is het verslavend lekkere en rauw klinkende inlaatgeluid, juist in dat toerengebied. Dat is het resultaat van een volledig nieuwe airbox met kort gezegd drie inlaten van verschillende lengte, die ieder hun eigen geluid en resonanties produceren. Via twee roostertjes aan weerszijden van de tank wordt die stevige inlaatsound naar de rijder geleid. Samen met het toch al eigenwijs anders klinkende motorgeluid van de vier-in-lijn met zijn 270°-180°-90°-180°-ontstekingsinterval en een nieuw titanium uitlaatsysteem een meer dan aanstekelijk concert.
Helaas zijn de wegen nog nat van flinke regenval een dag eerder, maar dat staat een bovengemiddeld tempo allesbehalve in de weg. Kortom, de MT geeft vertrouwen, niet in de laatste plaats door de Bridgestone S22-banden die niet schrikken van dergelijke omstandigheden. Daarnaast heeft de Yamaha uiteraard een batterij aan hulpsystemen, aangestuurd door een nieuwe IMU, en werken tractiecontrole en ABS nu hellingshoekafhankelijk. Wel zo prettig. Ook nieuw is de APSG-ride-by-wire-gashendel voor een mooi directe gasrespons. Met de verschillende power modes kun je die respons nog aanpassen, maar voor deze omstandigheden is 1 domweg te venijnig. Power mode 2 is net even wat soepeler en daardoor bruikbaarder. Alle instellingen lees je trouwens af op een nieuw en van de R1 afgeleid 4,2 inch TFT-display. Vering en wielen zijn nagenoeg ongewijzigd, dus het stuurgedrag is nog steeds heel vertrouwd MT-10. Misschien niet de meest snelst sturende hyper naked, maar wel een van de meest zelfverzekerd sturende nakeds. Ook de looks zijn nog steeds heel erg MT-10, maar de nieuwe led-positielichten boven de koplampen zorgen wel voor een meer subtiele uitstraling.
Afijn, de volledige eerste test van de nieuwe MT-10, die later deze maand voor € 16.999,- bij de dealer staat, lees je al in MotoPlus 6, die op vrijdag 18 maart verschijnt.
