Duurtest eindverslag Aprilia Shiver 900

Je doet altijd gewillig en betrouwbaar je werk, maar omdat je geen spectaculaire cijfers laat zien of jezelf op een andere manier in de schijnwerpers zet, wordt gemakkelijk over het hoofd gezien wat je gepresteerd hebt. Zo ongeveer zou de Aprilia Shiver 900 zich na de langeduurtest kunnen voelen. In een kleine tweeëneenhalf jaar legde hij de volledige testafstand van 50.000 kilometer zo onopvallend af, dat hij een beetje onder de radar doorvloog!

Maar onopvallend betekent zeker niet saai of doorsnee. Wie met de Shiver 900 onderweg was, stapte elke keer met een tevreden lach op het gezicht af. “Eigenlijk een uitstekende motor, met een heerlijk V-twin-blok en een mooi geluid.” Zo luidden meestal de commentaren over de pluspunten van de Shiver, waarmee de Aprilia stiekem toch een plaatsje in de harten van de testrijders veroverde. En zo een beetje de favoriet voor ontspannen weekendritten werd. Hij had weliswaar wat scherpe randjes, de versnellingsbak werkt wat grof, de vering is niet helemaal super in balans en de Italiaan stuurt pas echt goed na montage van andere banden, daarentegen bleek ‘ie wel uitgesproken betrouwbaar. Weliswaar gingen de balhoofdlagers stuk, net als de koppelingsschakelaar, en ook de pakking van de achterste uitlaatbocht moest worden vervangen, dat was het eigenlijk wel qua mankementen.

De verwachtingen waren daarom erg hoog gespannen bij het demonteren van het blok. Zou het binnenste van de Italiaan de kilometers de volledige testafstand ook zo goed hebben verteerd? De compressiemeting, waarbij nauwelijks een verlies werd genoteerd, belooft in ieder geval veel goeds. Benieuwd hoe de V-twin de kilometers heeft weggespoeld? Ga dan nu naar de winkel voor MotoPlus 4/2021! Of sluit hier een abonnement af.