Vichal Ibrahim – Kawasaki Z1000
« Terug naar Mijn TrotsPaint Master Vichal luidt zijn bijnaam, en één blik op deze Z1000 leert waar Vichal Ibrahim (32) die naam aan dankt. De Haagse autoschadehersteller is een ware artiest als het op spuitwerk aankomt. Een Kawa Z1000 is standaard al best een opvallende verschijning, deze ‘Z by PMV’ doet daar echter nog een flinke schep bij bovenop!
“Zeven jaar geleden kreeg ik voor mijn verjaardag een paar motorrijlessen van mijn vriendin cadeau. Ik was meteen verkocht, en voor ik mijn rijbewijs had, stond er al een nieuwe Suzuki Gladius op de stoep. Die motor stond bekend als vrouwenmotor, maar het was echt een heerlijke machine. Ik had ook wel direct een Hayabusa of zo kunnen kopen, maar ik moest het rijden nog leren, en daar was die Gladius perfect voor. Nog voor het afrijden was ‘ie al helemaal over gespoten. En toen lag er na mijn rijexamen zoveel sneeuw, dat ik alsnog twee weken moest wachten voor ik erop kon rijden. De langste twee weken uit m’n leven. Na een jaar of twee heb ik de Gladius ingeruild op een CB1000R. Ook die heb ik in een volledig andere kleur gespoten, parelmoer wit met candy purple, een soort blauwpaars. Hoe langer ik de CB had, hoe fijner ik ‘m vond rijden. Toch heeft dat niet heel lang mogen duren, ergens in november 2017 kwam ik ’s ochtends buiten, was ‘ie gestolen. De CB heeft een enkelzijdige achterwielophanging en alleen m’n achterwiel stond er nog. Balen natuurlijk. Hij was getaxeerd, stond op slot en er zat een alarm op, dus ik kreeg gewoon uitbetaald door de verzekering. Maar dat boeide me totaal niet. Ik wilde gewoon m’n motor terug, daar zat m’n liefde, tijd, alles in. En dat pakken ze dan gewoon van je af. Ik heb toen maar een Z1000 uit 2007 gekocht, dan had ik tenminste iets om mee te rijden. Het plan was ook om ‘m gewoon zo laten, maar dan gaat het toch weer kriebelen, zwart is ook maar gewoon zwart. Maar als je ‘m dan echt gaat aanpakken, dan is het nog steeds een oudere motor, geen echte eye-catchter. Ben ik toch maar wat verder gaan kijken en kwam deze tegen, een Z1000 uit 2014. Die heeft standaard al een agressieve uitstraling met die koplamp die zo naar beneden kijkt, dat vond ik mooi. Hoewel ik er wel aan moest wennen trouwens. Toen ik voor het eerst naar die koplamp keek dacht ik: ‘Moet dat nou zo?’ Maar hoe langer je kijkt, hoe mooier ‘ie wordt. Deze had de potentie om wél een echte eye-catcher te worden. Ik heb er eerst nog een tijdje zo mee gereden, maar niet lang, want al vrij snel heb ik ‘m volledig uit elkaar getrokken en ben begonnen met spuiten. En alles is ook echt spuitwerk, er zit geen sticker op. Ik heb gekozen voor gewaagde basiskleuren, Candy Apple Red en Candy Tangarine. Dat alles bouw je op in verschillende lagen, de basis bestaat bijvoorbeeld uit twee lagen zilver. Vervolgens vier lagen candy en ik denk een laag of zeven blanke lak. Dat op zich is al best veel werk, maar daarnaast heb ik ook nog speciale effecten in het spuitwerk aangebracht, zoals het marble en chrystalize effect. En dan heb ik voor de emblemen nog 24 karaats gevlamd bladgoud gebruikt. Vooraf al had ik allemaal klein spul besteld, zoals valprotectoren, handvatten, oliedop, koppelingsdeksel, seatcover, bellypan, hugger en een undertail, die ook in de kleur van de motor moesten worden gespoten. Dat moet je echt in één keer doen, anders krijg je kleurverschil. Nuanceverschillen weliswaar, maar ik zie ze en dat zou me altijd blijven storen. Het voorbereiden, spuiten, afwerken, alles heb ik zelf gedaan en het heeft me een goede maand gekost. Weet je, dat spuiten is het werk niet, dat is met dertig seconden klaar, maar het afplakken, daar gaat de tijd in zitten. Toen het spuitwerk helemaal klaar was, heb ik er ook nog wat extra accessoires opgezet. G&G uitlaten bijvoorbeeld. Daar was ik best tevreden mee, maar toen kon ik twee Akrapovic-uitlaten kopen voor een mooie prijs en die vond ik toch mooier. Er zit ook een ander zadel op, die heb ik voor mijn verjaardag van mijn vriendin gekregen. Nadat ik haar er stilletjes op geattendeerd had, dat wel. Ik kwam ‘m bij toeval online tegen, zwart alcantara leer met oranje stiksels, paste perfect bij mijn motor. Nou ja, verder heb ik er een alarm ingebouwd en zitten er nog allerlei kleine accessoires op zoals een kleine kentekenplaathouder, Barracuda knipperlichten, andere hendels en noem maar op. En ik heb onlangs m’n helm nog in dezelfde kleur gespoten. Die was parelmoer wit, dat stond mooi bij mijn Honda, maar op de Kawa leek dat nergens naar natuurlijk. Dit is beter en nu ben ik echt wel klaar. Of klaar, voor 99 procent dan. Er zijn nog wat kleine dingetjes die ik nog wil aanpassen. Maar dat hou je altijd toch?”