Reinier Bruijne en zijn BMW K1100LT

« Terug naar Mijn Trots

Reinier Bruijne reist als doorgewinterde tv-regisseur van concertregistraties voor omroep VPRO het hele jaar door poppodia, concertzalen en festivals door heel Nederland af. En dat doet hij vaak op een heel toepasselijke machine: een BMW K1100LT uit 1999 in tv-trim. Een stukje beroepsdeformatie….

“De BMW kwam een paar jaar terug heel toevallig in mijn leven. Dutchview, een facilitair tv-bedrijf uit Hilversum, had op een gegeven moment een veiling waar ze naast camera’s, beeldmengers en meer van dat soort spullen ook drie van deze motoren verkochten. Daar heb ik er een van gekocht, een ’99-er K1100LT met toen nog maar 24.000 kilometer op de klok. Ik zat toen net een poos zonder motor, nadat ik mijn Honda GL1000 GoldWing uit 1978, zo’n kale zonder antennes en poespas, had verkocht. Die stond op een gegeven moment in de decoropslag van de VPRO en er kwam steeds meer ‘decor’ voor te staan. Ik had twee jonge kinderen en van rijden kwam steeds minder, waarop ik hem uiteindelijk maar heb weggedaan.
Maar het is blijven kriebelen, tot deze BMW dus voorbij kwam. Het grappige is dat ik een vriend van me wist te enthousiasmeren om de tweede te kopen en dat een vriend van hem de derde weer heeft gekocht. Kunnen we dus een heel bijzondere typeclub oprichten. Die vriend van me rijdt er echt veel mee. Hij is hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam en rijdt er iedere dag mee naar en van zijn werk. Op dat ding staat inmiddels al een dikke 90.000 kilometer.
Zelf rijd ik stukken minder hoor, zo’n 2.500 kilometer per jaar. Ik woon en werk in Hilversum, dus woon/werk-verkeer heeft niet zo veel zin. Maar ik neem de motor wel vaak mee als ik locatiebezoeken en concertregistraties doe. Als ik naar Paradiso in Amsterdam ga, kan ik de motor zo tussen de fietsen op de stoep kwakken. Als ik dan ’s nachts rond een uurtje of één klaar ben, sta ik binnen een half uur weer op mijn eigen oprit. Ideaal. Afgelopen zomer heb ik hem ook naar een paar festivals meegenomen. Vandaar dat er nu nog een backstage-sticker op zit van ‘Best Kept Secret’.
Wat dat betreft opent het bordje ‘televisie’ voorop deuren. Dat zat er niet meer op toen ik hem kocht, maar dat wilde ik er per se bij hebben. Hebben ze alles voor op de kop gezet om het te vinden. Ik kwam er een keer mee aanrijden bij het festival ‘Down the Rabbit Hole’, waar ik ook backstage moest zijn. De parkeerwacht bij de crew-ingang zag het bordje en liet me zo doorrijden. Ik had wel de juiste kaart hoor, maar zo kan het blijkbaar ook.
Toen ik de motor overnam, zaten er nog wel kabelbomen van allerlei extra elektronica op. Dat is er allemaal afgehaald. Op de beide zijkanten zaten nog wel de dikke platen, waar de stalen koffers voor de zendapparatuur op bevestigd waren. En achterop zat een heel grote beugel voor alle antennes en de voetsteunen achter waren van die heel brede aluminium exemplaren, waar de cameraman goed op kon staan. Ook die heb ik er maar af gehaald, want je kon ze niet inklappen, niet zo handig dus.
Van de toerritjes ben ik niet zo. Met meerdere motoren achter elkaar aan rijden, vind ik irritant. Vorig jaar hebben we bij de VPRO nog wel een toertocht georganiseerd, maar dat was met tien deelnemers nog vrij overzichtelijk. Zijn we als een soort van beroepsdeformatie naar Radio Kootwijk gereden en langs de rivieren weer terug. Toch nog bijna driehonderd kilometer. Vroeger heb ik met die GoldWing wel reizen gemaakt hoor, naar Zweden en Zwitserland. Nu heb ik twee dochters en die willen ook graag op vakantie, dus komt het er niet meer van. Die vinden het trouwens wel geweldig om achterop te gaan. Ik heb voor vijf tientjes een leren pakkie op Marktplaats gekocht en dan is het vechten wie er mee mag hoor. Maar als de dames straks een keer de deur uit zijn, dan wil ik er met mijn vrouw wel weer op de motor op uittrekken!”