Occasion: Triumph Thruxton

Met zijn luchtgekoelde tweecilinders brengt de Triumph al sinds 2001 een treffende ode aan de glorieuze sixties. En sinds 2004 verleiden de Britten retroliefhebbers van sportief kaliber in het zadel met de Thruxton 900. Een fraaie machine, maar hoe doet ‘ie het op de occasionmarkt?

Als er iemand in de hedendaagse motorscene een beetje goed ingelicht over het verleden van zijn/haar motorfiets moet zijn, dan is het de Thruxton-rijder wel. Want wees er van bewust dat je altijd en overal wel een keer wordt aangesproken door iemand. “Mijn vader reed vroeger ook op zo’n ding, die van jou ziet er alleen wel stukken beter uit zeg!” Op dat moment kun je je als Thruxton-rijder stilletjes lachend omdraaien en het daarbij laten, of je schept duidelijkheid. Dat er inderdaad vroeger ook een Triumph Thruxton was. Na de Bonneville-zeges tijdens de 500 mijl op het circuit van Thruxton (Engeland) verscheen in 1964 de productieracer voor Jan Modaal, de T120R Thruxton met dubbele carburateurs en een voor die tijd heel aanzienlijke 53 pk vermogen. Met de teloorgang van Triumph in de jaren ’70, gevolgd door een faillissement in 1983 raakten veel modellen echter in de vergetelheid. Tot in 2001 die ‘goeie ouwe tijd’ weer nieuw leven werd ingeblazen, allereerst met de Bonneville met luchtgekoelde 790 cc twee-in-lijn. Een boude stap. Na de Triumph relaunch in 1991, waarbij de koppelsterke, moderne driecilinders en zeker de regelrechte imagoknaller Speed Triple meer dan succesvol waren, was het maar de vraag of het nieuwe Triumph-publiek wel warm wilde lopen voor dit nieuwe segment. De oldskool-uitstaling was weliswaar een regelrechte voltreffer, de prestaties van de twin daarentegen waren behoorlijk aan de magere kant. Wat dat betreft komt de Thruxton als één van de vele Bonneville-afstammelingen op dat vlak beduidend beter voor de dag, dankzij een iets grotere cilinderinhoud (865 cc) en wat meer pk’s (69 tegenover 60 pk) heeft ‘ie in ieder geval wat meer in z’n mars. Al is dat natuurlijk allemaal relatief gezien, het wat emotieloze blok in combinatie met het eenvoudige, wat beweeglijke rijwielgedeelte en de tamme remmen moedigt in ieder geval niet aan om de rijstijl van de oer-Thruxton er op na te houden.
Wie denkt dat de machine daarvoor gemaakt is, maakt echter ook een kapitale denkfout. De Thruxton is namelijk niet gebouwd voor snelheid, maar dit is zo’n typische motorfiets die enkel en alleen is geconstrueerd om een grote glimlach op je gezicht te toveren. En precies dat doet de twin, of het nu het rondje op de huisroute betreft of een weekend Sauerland, die glimlach verdwijnt niet. Komt het op het kriebels-in-de-buik-gevoel aan, dan speelt de Thruxton in de Eredivisie. En is dat niet het enige dat telt?

MARKTSITUATIE
Overzichtelijk met een opvallend hoog prijsniveau, zo laat de Thruxton-markt zich het best omschrijven. Dat mag best opvallend genoemd worden, zelfs modellen van de allereerste lichting uit 2004-2005 vind je niet onder de zes mille. Dit komt onder meer omdat het echt een liefhebbersmotor betreft. Eigenaren kopen er liever een tweede machine bij naast, dan dat ze hem verkopen.
Wil je een beetje net exemplaar, dan zul je minimaal zevenduizend euro moeten investeren. Het gros van het aanbod bevindt zich echter tussen acht- en tienduizend euro. Ondanks dat de Thruxton enigszins als showbike te boek staat, wordt er wel degelijk ook flink mee gereden, waarbij de hobby zich over het algemeen niet enkel tot het rijden beperkt. De Thruxton is een zeer geliefde machine voor customizen, een volledig standaard exemplaar is bijna niet te vinden. Of het nu een paar kleine knipperlichten betreft, een redelijk ingrijpend verbouwde achterzijde of andere einddemper, iedereen heeft er wel een persoonlijk tintje aan gegeven. Heb je er eentje gevonden, weet dan dat de Thruxton, en eigenlijk geldt dat voor alle Triumph Classic-modellen, bijzonder waardevast is.