Mijn Trots – Ronald en Laura Verhoeven

Met pijn in het hart namen Laura en Ronald in 2014 afscheid van hun Kawasaki ZZR600’s. “Ze werden te oud”, vertelt Laura. “Op een gegeven moment stonden ze meer stil dan dat we erop reden. Dus besloten we te stoppen met motorrijden.” Erg lang duurde dat niet. “We hebben het een jaar volgehouden.”

“De beslissing om onze motoren te verkopen was best een lastige”, vertelt Ronald. “We kochten de ZZR600’s in 1994 toen we gingen samenwonen. Bewust twee precies dezelfde motoren, omdat dat het samen rijden veel fijner maakte. Bij het afhalen bleek dat de verkoper een kleine verassing voor ons in petto had, want hij had er bij het aanvragen van de kentekens voor gezorgd dat we slechts één cijfer verschil hadden. Zodoende had Laura MS-76-DF achterop staan en ik MS-77-DF. Dat maakte het natuurlijk extra speciaal.”
Laura: “Dat was bij de verzekering overigens niet altijd even handig. Bijvoorbeeld toen we een keer op elkaar reden vanwege een grindpad dat we te laat zagen. Ronald kon nog net op tijd remmen, maar ik niet meer en botste vol achterop hem. De klap was zo hevig dat Ronalds uitlaat vast zat in mijn blok.”
Ronald: “Dat was wel even lastig uitleggen bij de verzekering, want de motoren stonden op één naam. Dus de benadeelde was door de veroorzaker aangereden op precies dezelfde motor met maar één cijfer verschil in het kenteken. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen. Die eerste jaren hebben we echt heel veel motor gereden. Toch kwam er op de duur een beetje de klad in. De motoren begonnen ook een beetje op te raken en stonden op den duur meer stil dan dat ze liepen. Dus hebben we de moeilijke beslissing genomen te stoppen met motorrijden en de motoren aan de kant te doen.”
Laura: “Dat hebben we een jaar volgehouden, toen begon het zo erg te kriebelen dat er snel weer een tweewieler moest komen. Omdat we besloten dat het maar voor ‘er bij’ was, keken we naar motorscooters. Die waren niet alleen prijstechnisch wat interessanter, je kon er ook makkelijk met zijn tweeën op rijden. Na wat gezocht te hebben viel de keuze op een Kawasaki J300.”
Ronald: “Die hebben we misschien iets van twee maanden gehad? Dat was het gewoon niet. Je miste het vermogen en bij iedere bult zaten we aan de grond. Dus moesten we weer op zoek. Dat werd uiteindelijk een Yamaha TMAX.”
Laura: “En die heeft denk ik vijf maanden uitgehouden? Was het ook niet. We hadden er beiden gewoon niet het goede gevoel bij. In de tussentijd hadden we al wel even kennisgemaakt met de Z1000SX op de MotorBeurs in Utrecht. Ik had er al even opgezeten en was meteen onder de indruk. Maar ja…niet een motor waar je met z’n tweeën langere ritten op wil maken. Nadat we bijna een VFR gekocht hadden, kwamen we weer bij Premium uit. We hebben ze gewoon gebeld met de vraag of ze nog een mooie sporttoer-machine hadden staan zoals een VFR800. ‘Natuurlijk’, was het antwoord. ‘Maar zou je niet eens een proefrit willen maken op een Z1000SX?.’ Nou, dat hoefde hij geen twee keer te vragen.”
Ronald: “Laura maakte als eerste een proefrit en kwam met een enorme grijns op haar gezicht terug. En toen mocht ik. En ja hoor, ook ik viel als een blok voor de machine. Dit was precies waar we naar op zoek waren.”
Laura: “Terug in de zaak kwam de eigenaar van de aanlopen. ‘En, wat vind je ervan?’, vroeg hij. Ik zeg, ‘ja heel fijne motor. Maar er is een probleem. Ik ga daar echt niet achterop zitten. Dan wil ik liever zelf rijden.’ ‘Oh’, was zijn antwoord. ‘Dan gaat het zeker niet door.’ ‘Nee hoor’, vertelde ik hem snel. ‘Dan moeten we maar kijken of we er twee kunnen kopen.’ Dat is gelukt. Wel al het spaargeld er in één keer doorheen. Maar dat is het zeker waard geweest. Nadat de deal rond was, vertelden we dat onze vorige motoren twee bijna dezelfde kentekens hadden. En ja hoor, dat kon dit keer weer. Dus nu rijden we met 87-MG-PN en 86-MG-PN rond. Weer een 7 en een 6. Toeval bestaat niet, zeggen ze.”
Ronald: “We rijden weer meer dan ooit te voren. Ga maar na, met de ZZR hebben we in totaal 24.000 kilometer gereden. De Z1000SX staat na twee jaar al op 20.000. Iedere mooie dag stappen we op de motor. Het grote voordeel is dat we nu navigatie op hebben. Laura kiest de bestemming en ik plan de route. Dankzij deze motoren hebben we het plezier in het rijden weer helemaal herontdekt!”