Mijn Trots – Herman van Boeijen

« Terug naar Mijn Trots
Als hij als negenjarig jongetje voor het eerst naar de TT gaat, is Herman van Boeijen (73) meteen verkocht. Hij raakt gecharmeerd van het viercilinder MV Agusta-geluid van Agostini, maar is nog meer onder de indruk van Renzo Passolini. Zelfs zo onder de indruk, dat Herman jaren later een replica bouwt van diens Benelli. Maar dan wel met het frame en blok van een Suzuki: “Als je het allemaal van Benelli wilt doen, gaat het wel erg in de papieren lopen.”

“Mijn hele familie reed vroeger motor. Ouders, ooms, tantes, eigenlijk iedereen. Ze gingen dan op zondag motorrijden, en dan was bij ons het verzamelpunt. Mijn ouders gingen ook altijd naar de TT in Assen en kwamen dan met de wildste verhalen thuis. ‘Geoff Duke, die was zo goed op de Gilera’, alleen al daarvan werd ik enthousiast. Ik had de TT nog nooit zelf gezien, maar kon er thuis niet omheen, tot ik op mijn negende voor het eerst mee mocht. ’s Ochtends om vier uur zaten we al langs de baan, bij de Veenslang. Ik vergeet het nooit meer, zag je ze in de verte de Strubben uitkomen en dan kwamen ze zo mooi op je af. Zo hard en zo’n lawaai, het hart zat in je keel hoor! Dat was zo iets moois. Daarna ben ik elk jaar bij de TT geweest en ging ik met mijn vrienden ook naar andere races, op de brommer. Toen ik achttien werd haalde ik natuurlijk meteen mijn motorrijbewijs, en reed daarna een hele tijd op een Honda. Ik ben alleen vroeg getrouwd en er kwamen kinderen, toen was er een hele poos geen motor. Totdat mijn zoon ging motorrijden en ik vroeg met pensioen ging, toen had ik er weer tijd voor.”


Zo’n zes of zeven jaar geleden vatte ik samen met mijn zoon het idee op om een replica te bouwen. Ik wist vrijwel meteen dat het er eentje van Pasolini moest worden. Ik had het zo met ‘m te doen, hij reed als een malloot, maar hij kon niet winnen. Ook waren er al zoveel mensen die een MV hadden nagemaakt, dan ging ik liever voor de Benelli, waarvan de kleur en de gebogen uitlaten me sowieso al meer aanstonden. Voor het blok had ik bedacht om een Suzuki 550-motor te gebruiken. Je kunt wel alles van Benelli doen, maar dan loopt het wel erg in de papieren. Bovendien rijden ze in de classic races ook allemaal met een Suzuki-blok en daar wilde ik toen nog aan meedoen. Dat is er uiteindelijk nooit van gekomen, maar toch. Het frame moest ook van een Suzuki komen, maar toen we in Eindhoven waren voor het ophalen van de tank en wat andere onderdelen, veranderde dat bijna. De verkoper vertelde dat hij hetzelfde idee als ik had gehad, maar dat dat niet met een Suzuki-frame kon, want daar past de tank niet op. Met m’n grote mond zei ik natuurlijk: ‘Dat maakt niet uit, dan verlas ik dat frame wel’.”

“at hebben we thuis meteen geprobeerd. De eerste poging was eigenlijk niks en achteraf hebben we in totaal misschien wel drie frames verzaagd. Maar nu hebben we dan ook een frame waar je echt op kunt vertrouwen. Verder hadden we geen onderdelen van bepaalde motoren in ons hoofd. Af en toe stond er zo’n halve sloper te koop en dan hadden we eigenlijk alleen het frame nodig. Of van een andere alleen het blok, telkens hou je dan wat spullen over. We hadden niet echt een concreet plan, buiten het feit dat het een Benelli-replica moest worden, en hebben eigenlijk telkens gekeken naar wat zich het beste leende voor dat uiteindelijke doel. Zo ga je steeds verder en op een gegeven moment kom je dan tot dit resultaat. En ik mag wel zeggen dat dat resultaat geslaagd is. Zoals ‘ie er nu bijstaat, is ‘ie wel perfect. Ik rij er ook wel mee, maar slechts heel af en toe. Enerzijds omdat hij toch wel aardig wat geluid maakt, maar vooral omdat het natuurlijk ook geen motor is om lekker mee te toeren. Daarvoor heb ik mijn Aprilia RSV RR en Triumph 1050 Sprint ST. Ik weet ook niet of hij ooit nog weggaat. Als ik ‘m al weg zou doen, dan zou ik dat heel jammer vinden, maar ik ben wel iemand die snel over dingen heen stapt. Dat komt ook omdat dit niet het enige project is dat uit onze handen is gekomen. We hebben tussendoor bijvoorbeeld ook nog van een R1 een Roberts-replica gemaakt. En momenteel werken we aan een FZ750, en we willen ook nog graag een keer een OW01 bouwen. Dan begint de ruimte op een bepaald moment ook mee te spelen, want er staan alleen maar motoren en onderdelen in de schuur. Ach ja, zo lang ik maar plannen hou, is het goed, zeg ik altijd!”