Mijn Trots – Guus de Koning

Begonnen op een normale motorfiets stapte Guus de Koning (56) al vroeg in zijn motorcarrière over naar het zijspan, “dan konden de kinderen ook mee”. Inmiddels zijn het niet meer zijn kinderen die het bakje bevolken, maar zijn kleinkinderen. En die stappen in een bijzonder, opvallend, maar bovenal fraai span: een 91’er Yamaha Vmax Black Max met EZS Munro bak!

“Het zijspanrijden heeft me vrij snel weten te grijpen. Ergens in de buurt van m’n dertigste ben ik met motorrijden begonnen en mijn eerste motor was zoals gebruikelijk een solo-motor, een Yamaha Maxim 750. Vrienden van me reden destijds al zijspan en ik wilde dat eigenlijk ook. Ik had toen drie kinderen, die heb ik nog trouwens, en die zouden dan mooi mee kunnen. Heb ik een GoldWing 1000 uit ’77 gekocht en vervolgens van iemand van zijspanclub Het Derde Wiel een zijspan overgenomen. Die was gemaakt op basis van de cabine van een hijskraan en zo zag ‘ie er ook uit. Van die grote ruiten, het was net de Pausmobiel. Samen met vrienden heb ik de bak aan de GoldWing gebouwd en dat was mijn eerste zijspan. Die is na een aantal jaren weer verbouwd. De kinderen werden groter en groeiden uit de bak. Op de rommelmarkt in Cuijk heb ik toen voor honderd gulden een botsauto gekocht. Die is met veertig centimeter verlengd, goed onderstel er omheen gebouwd en zo reed ik met een botsauto aan mijn GoldWing. Lang en veel heb ik er mee gereden, toch heb ik hem op een bepaald moment weg moeten doen. Ik was een paar keer aan mijn oog geopereerd en had voor mezelf de keuze gemaakt niet meer te gaan rijden. Dat mocht wel, ik had geen verbod, maar ik wilde het risico niet nemen. Mijn zicht was niet optimaal en dan met de kinderen in de bak, nee. Maar als zo’n span in de garage staat, doe je dat toch, dus heb ik hem verkocht. Een x-aantal jaren heb ik vervolgens niet gereden, maar een jaar of zes geleden, toen het met mijn oog weer goed ging, hebben mijn vrouw en ik allebei toch weer een motor gekocht. Eerst een Hornet 900, gevolgd door een GSX-R1000. Een jaartje of drie hebben we samen getoerd, maar ik miste het zijspan. Ook omdat ik inmiddels twee kleinzonen had, die konden dan mooi mee.
Stiekem kijk je dan een beetje rond en zo kwam ik in de buurt van Emmen een Honda Blackbird-span tegen. Met naafbesturing ook nog, dat stuurt geweldig. Ik heb toen ook meteen het rijden van gehandicaptenritten weer opgepakt, dat deed ik vroeger ook al. Da’s geweldig om te doen met die kinderen, die genieten er zo van. En ik daarom ook natuurlijk. Maar goed, met die Blackbird was eigenlijk niets mis, 240 km/uur met een bakkie? Geen probleem. Een vriend van me had echter dit Vmax-zijspan zelf gebouwd en daar was ik helemaal wild van. De constructie van de machine, hoe hij eruit ziet, de techniek. En dan natuurlijk dat V4-blok, niet alleen hoe ‘ie klinkt, maar ook loopt. Die boost boven de zesduizend toeren, dat is gewoon geweldig. Alles klopt gewoon, het was echt mijn ultieme droommachine, maar helaas ook wat boven budget. Bij LBS Zijspantechniek kwam ik echter toevallig iemand tegen die wel interesse had in mijn Blackbird. Wat ik had met de Vmax, had hij met mijn Blackbird. Om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk kon ik de Vmax kopen voor hetzelfde bedrag dat ik voor de Blackbird kreeg. Qua pk’s en snelheid is het wel wat minder dan de Honda natuurlijk, maar wat rijden betreft? Véél leuker, niet te vergelijken. Door die brede velg komt de bak niet omhoog, hij drift alleen maar. Je kunt er gewoon mee speedwayen. Het is daarbij ook een heel aparte verschijning. Én een heel gevoelige machine, je moet hem wel netjes onderhouden. Op tijd z’n beurtjes, normaal mee omgaan en alles goed blijven controleren, dan is er niets aan de hand. Ik heb hem nu een jaartje en hij staat er bijna hetzelfde bij als toen ik hem kocht. Enkel de originele ronde koplamp heb ik vervangen door een exemplaar van een MT-03, en ik heb er een klein zeiltje op laten maken. Deze winter echter, gaat ‘ie helemaal uit elkaar. Niets dramatisch hoor, buiten wat nieuwe cardanolie is ‘ie technisch honderd procent in orde. Maar de bak zit nog in de mallenlak, is dus eigenlijk nog niet gespoten. Mooie gelegenheid om dan meteen maar de hele machine over te spuiten. Matzwart, ook de wielen, met hoogglans zwart en rode Vmax-stickers. Wordt ‘ie nóg mooier!”