Mijn Trots – Gerrit Snel

In de MotoGP is snelheid tegenwoordig niet meer het toverwoord, maar besparen. Misschien moet promotor Dorna eens gaan praten met de 32-jarige Gerrit Snel uit Genemuiden, die voor minder dan € 3.500,- deze wonderschone Yamaha M1 in elkaar knutselde. Nah ja, een replica van de M1 dan, en hij is ook een ietsiepietsie ouder dan zijn lichtend voorbeeld: 1988 vermeldt het bouwjaar op het kentekenbewijs. Goed geconserveerde machine wel! “Oh nee, motorrijden kreeg ik helemaal niet met de paplepel ingegoten. Integendeel, mijn ouders hadden er een verschrikkelijke hekel aan. Wel ooit al eens begonnen met lessen, maar ook weer gestopt. Tot ik mijn huidige vrouw leerde kennen, die is met motorrijden opgegroeid en wilde zelf ook beginnen. Toen heb ik meteen gezegd, ‘als jij gaat, dan ga ik ook’. Dat was in 2010 en sindsdien ben ik helemaal verzot op motorrijden. Mijn eerste motor was een Thundercat, een oud, afgeragd, vies ding, die ik weer helemaal opgelapt heb destijds. Dan ben je daar mee bezig en dan je ga je het ook leuk vinden hè. Na een jaartje rijden was ik ook wel toe aan wat meer motor en had dan ook meteen zoiets van, dat ga ik dan mooi zelf maken. Maar wat? Door vrienden werden we toen uitgenodigd om mee te gaan naar de TT, waar Yamaha reed met die speciale roodwitte 50th Anniversary kleurstelling. Zo mooi vond ik die, dat ik besloot om een M1-replica te maken. Als basis koos ik voor een FZR1000 uit 1988, omdat het een Yamaha was natuurlijk, maar ook door de vorm van de tank. Ja oké, en omdat hij redelijk goedkoop was. De tweede versnelling was kapot, maar ik dacht ‘dat blokkie haal ik zelf wel even uit elkaar’. Bleken de onderdelen uiteindelijk alleen meer te kosten dan een nieuw blok, dus heb ik dat er maar in gehangen. Ja, en dan ga je bouwen. Een M1 is lang, dus het eerste punt op de agenda was lengte maken. Daarom heb ik gekozen voor een swingarm van een R1 uit 1998. En het mooie was, die R1 stond bij mij op het werk, die hadden we speciaal gekocht voor het blok, dat we in een ATV wilden bouwen. Ook de voorvork en remmen heb ik gebruikt. Dat was overigens zo gepiept, voor de voorvork hoefde ik alleen de pen maar over te zetten, de rest paste. Met de achterbrug was dat eigenlijk hetzelfde verhaal, die had dezelfde breedte als de originele brug. Hoewel de buitenpen van de R1 een andere diameter had, was de buitenmaat van de binnenpen tussen de lagers hetzelfde als van de R1, dus kon ik zo de originele pen van de FZR gebruiken, die schoof er zo in. Dat was wel echt een mazzeltje ja. De offset van de tandwielen was toen nog niet goed, maar ik heb gewoon net zo lang gezocht tot ik een passende set vond, van Honda geloof ik. Dat vond ik wel belangrijk, tandwielen slijten nu eenmaal dus ik wilde wel een set die gewoon in de handel verkrijgbaar is. Als laatste heb ik van die R1 ook nog de onderkuip gebruik. Het bovenste kuipdeel is weer van een dichte, polyester R1-racekuip, waar ik zelf dan weer de lampen van een R6 uit 2007 heb ingebouwd. Die heb ik wel eerst wat dichterbij elkaar moeten zetten, de lichtunit is één geheel namelijk en was net te breed voor de racekuip. Ik heb ook nog universele streetfighter lampjes overwogen, van die kleine ronde, maar dat vond ik niet mooi. Het mag dan een replica zijn, lampen moeten er nu eenmaal op en dan hou ik het toch liever zo dicht mogelijk bij het origineel. Als achterkantje heb ik daarom gekozen voor een exemplaar van een 2009 R1, met een subframe en zadeltje van een R1 uit 2007. Dat moest ik nog wel pas maken, maar ik zit in de metaal dus zo’n probleem was dat niet. Dat geldt ook voor de uitlaat trouwens, die is ook helemaal zelf gemaakt, met Bos binnenwerk. Het is niet zo ingewikkeld, het kost alleen wat tijd. Toen moest ‘ie worden gespoten. In Assen was ik destijds helemaal voor dat roodwit gevallen, maar die R1-racekuip had een blauw kuipruitje. Inmiddels waren we ook al een jaar verder en racete Yamaha met de nieuwe blauwwitte kleurstelling. Dat vond ik nóg mooier, dus werd het blauw. In september vorig jaar heb ik er voor het eerst mee gereden. Heel veel positieve reacties gehad, maar toch zijn er nog wel wat kleine dingen die ik wil veranderen. De kabelboom bijvoorbeeld. Dat heeft me uiteindelijk het meeste tijd gekost, want ik heb hem helemaal opnieuw uitgelegd, heel netjes. Naderhand zijn er echter toch nog wat kleine functies toegevoegd, waardoor ik wat omleidinkjes heb moeten leggen. Je ziet het niet, maar ik weet het. En dat is genoeg!”