Mijn Trots – Frans van den Hoogen

« Terug naar Mijn Trots
Zo trots als een pauw toonde Frans van den Hoogen hier in 2015 zijn Panigale streetfighter. Van zijn zelf gebouwde schoonheid bleef geen spaan heel toen Van den Hoogen een oliespoor over het hoofd zag. Ook de herbouw ging heel toepasselijk met vallen en opstaan.

“Toen ik bij Bemmel een oliespoor over het hoofd zag, was het direct gebeurd. Zelf wist ik nog van de motorfiets te springen, maar die geweldige machine van me ging nog even op eigen houtje door. Hij dook het bos in en heeft daar werkelijk aan alle kanten iets geraakt. Het deed zeer toen ik alle schade opnam, zoiets wil ik nooit meer meemaken. Bovendien had ik voor de tweede keer een wrak in mijn garage want mijn eerste special was al op basis van een wrak. In eerste instantie heb ik nog geprobeerd om het ding in onderdelen te verkopen want ik wist echt even niet meer wat ik met deze motorfiets aan moest. Tot het me langzaam ging dagen; het moest een special van hout worden. De klassieke en peperdure Riva speedboten hebben als inspiratie gediend. Mijn Panigale moest niet langer van aluminium, maar van mahoniehout zijn. Op een mal van opgeruwd aluminium plakte ik het hout. Dat had ik met stoom in de juiste vorm voorgebogen om het spanningsloos te monteren. Als je goed stoomt kun je bijna nog een knoop in een stuk hout leggen.”

“Van te voren heb ik me uitgebreid laten informeren over de juiste lijmsoort. In eerste instantie leek het goed te gaan, tot ik het hout begon te schuren. Toen lieten sommige delen plotseling los. Vreemd genoeg zaten andere delen weer zo vast dat ik ze met een houtbeitel moest verwijderen. Wat er precies mis ging is tot op de dag van vandaag een raadsel. Wat ik wel weet is dat ik er een week goed ziek van ben geweest. Drie maanden werk voor niets geweest.”

“Nadat ik me heb herpakt ben ik weer voor aluminium gegaan. De mallen die eerst onder het hout zouden komen, werden nu het plaatwerk. Ik ben wel even bezig geweest om alles weer strak te krijgen. Mijn vaste spuiter Stef had een verrassing voor me toen hij mijn verhaal hoorde. De strook mahoniehout bovenop de motor is door hem gespoten. Het was mijn eer te na om hem helemaal in houtprint te laten spuiten dus is de rest in Candy Copper gespoten. Die kleur zag ik ooit op een Chevrolet en toen wist ik direct dat ik dit wilde hebben.”
“De motorfiets heet 1099 SF. Die F is van Frans omdat de motorfiets in niets meer op een Panigale lijkt. Hij lijkt extreem duur, maar het gebruikte aluminium komt gewoon van de oud ijzerboer. Soms heb je een mazzeltje; bij de laatste Big Twin Show pakte ik de eerste prijs en die was goed voor € 750,-. Daarmee kan ik dan direct weer iets doen. Bovendien sprong ik er bij de verkering goed uit na mijn crash.”

“Motoren pak ik alleen optisch aan. Met opvoeren hou ik me niet bezig. Vroeger was ik een echte scheurneus, maar op je 71ste denk je daar anders over. Toch moet een echte Van den Hoogen-motorfiets absoluut snel zijn en er moet beslist aluminium op zitten.”
“Deze motorfiets is af en dan verander ik er ook niets meer aan. Het is geen continu proces van verandering. Vooraf weet ik voor negentig procent hoe het eindresultaat er gaat uitzien. Het is geen proces van trial and error om de vorm te bepalen. Het maakt me niet uit dat je als basis een motorfiets neemt die heel veel mensen als de mooiste motorfiets op aarde beschouwen. Zo wil ik ook best een keer een special maken op basis van een Ducati 916. Helaas is dit crème de la crème van design onbetaalbaar. Maar als er een wrak of niet afgebouwd project voorbij komt, zeg ik geen nee. De inspiratie, tijd en goede zin zijn er. Een plekje in de garage creëren en de verzekering zijn lastiger.”