Isle of Man

Ieder mens dagdroomt wel eens over zaken die hij of zij in het leven graag nog eens zou doen, van een voetreis naar Lourdes tot het kopen van een huisje in Frankrijk. Motorliefhebbers hebben ook zo’n lijstje en héél erg hoog op daarop staat bij velen een bezoek aan de TT op het Isle of Man. Niet verwonderlijk, het evenement is uniek in de wereld. Ieder jaar staat het eiland in de Ierse Zee twee weken lang in het teken van de meest illustere road race op het meest beruchte, 37,73 mijl lange circuit ter wereld. Kortom ‘madness’ op twee wielen.
Ieder jaar wordt er in juni niet alleen in Assen de TT verreden, maar ook op eiland Man. Dit kleine eilandje in de Ierse zee is dan twee weken lang de ‘race capitol of de world’. De laatste week van mei start de trainingsweek met direct daaraan gekoppeld de race week met om de dag races op het langste stratencircuit ter wereld, vier dagen in totaal. De ‘total pakkage’ maakt een trip naar het Isle of Man tot een juweeltje, eentje die iedere motorliefhebber in zijn leven eigenlijk een keer mee zou moeten maken. De races vormen natuurlijk de hoofdzaak, maar ook de talloze andere evenementen gedurende deze twee weken maken het meer dan de moeite waard om een ferry overtocht te reserveren. Bovendien heeft Man meer te bieden dan enkel race vertier, een werkelijk fabelachtig mooie natuur bijvoorbeeld. Als je er toch bent, pak één of twee dagen om het eiland in z’n volle glorie te ontdekken. De rust is al snel gevonden als je de doorgaande weg, en tevens het circuit weg, wat verder links laat liggen. Prachtige plaatjes met adembenemende vergezichten, ruïnes, kastelen en noem maar op, op Man vind je alles zonder dat je er ver voor hoeft te rijden. Hoewel motorsport uit werkelijk iedere porie van het eiland en haar bewoners stoomt, is er ook genoeg rust en ruimte voorhanden. Vooral in het zuiden valt er direct een deken van rust over je heen. Bezoek Castletown en via Port St. Mary rij je richting het aanpalende eilandje Calf of Man, waar je lekker in het gras zittend niet alleen het kleine eilandje in alle rust kunt bewonderen, maar met wat geluk zie je in de stroming tussen Man en Calf ook nog zeeleeuwen vissen. Kun je je in het restaurantje meteen even te goed doen aan een kop koffie met een heerlijk scone. Op de terugweg richting Douglas kom je langs het Motormuseum van Murray’s. Dit museum stond eerst op The Bungalow bovenop de mountain course tussen Ramsey en Douglas, maar heeft aan authenticiteit gelukkig niets ingeboet. Een klein overzichtelijk, maar ook verrassend gezellig museum. De eigenaar loopt er ook meestal rond en kan je veel vertellen over de motoren en onderdelen die er staan. Door rijdend naar Douglas mag je de tijdelijke Bushy’s bar op de boulevard niet missen. Iedere avond treden er bands op en natuurlijk vloeit het ‘worldfamous Bushy’s ale’ in overvloed uit de tapkraan. Het is er altijd stikdruk, zelfs bij slecht weer. Ook in Douglas zijn er pubs genoeg, en verder natuurlijk tal van eetgelegenheden en winkels. Je kunt er eigenlijk alles vinden wat je nodig mocht hebben. Vanuit Douglas kun je naar het noorden van het eiland rijden via de prachtige kustweg. Je komt dan door Laxey, een vissersplaats waar het beroemde Laxey Wheel staat. Op donderdag tijdens de race week is het plaatsje bovendien ook traditiegetrouw gastheer van de Laxey bikeshow. Ook een aanradertje trouwens, een leuk evenement met een verkiezing en standjes. Vanuit Laxey vervolg je je weg naar Ramsey. In dit meest noordelijke plaatsje van Man kun je de Mountain Road oprijden. Ten tijde van de TT is dit een eenrichtingsweg, die vooral berucht is door de vele ongelukken die er zijn gebeurd. En beroemd omdat er geen maximum snelheid geldt en je er dus ongegeneerd aan het gas kunt hangen. Velen denderen er dan ook overheen alsof ze zelf aan de TT deelnemen. Maar ook hier geldt weer, je moet het eens een keer hebben meegemaakt. Mooi praatvoer voor in de kroeg, dat je de beruchte Mountain Course zelf hebt gereden. En wil je niet, dan pak je gewoon een andere route. Bovenop de Mountain vind je de Bungalow, hier stopt de Electric Railway die vanuit Laxey de berg beklimt. Een mooie rit om te doen wanneer er geraced wordt. Op deze plek staat ook het Joey Dunlop monument, waarschijnlijk het meest gefotografeerde object tijdens race week. Vanaf hier ga je met de stroom mee naar beneden en eindig je in Douglas, waar je bij de Grandstands en pits allerlei standjes kunt bezoeken en eventueel in het rennerskwartier op zoek kunt gaan naar een verdwaalde rijder die daar nog aan het werk is. Nog even terug naar Ramsey, waar op zondag (Mad Sunday) en dinsdag de Ramsey sprintwedstrijden worden gehouden. Dragracen voor profs en amateurs. Je kunt gewoon met je eigen motor meedoen, even inschrijven en dan mag je behoorlijk wat runs maken. Vanuit Ramsey kun je tegen de drukke verkeersstroom, dus tegen de racerichting in, naar het zuiden. Via Kirk Michael kom je uiteindelijk in Peel terecht, een mooi plaatsje aan zee met onder meer een oud kasteel, het Man Museum en ook aardig wat restaurantjes en gezellige pubs. Het is sowieso een aanrader om tijdens je verblijf het eiland in verschillende richtingen doorkruisen. Daarbij is een goede kaart wel onontbeerlijk. Na enkele dagen weet je steeds beter hoe je op plekken kunt komen via kleine sluipwegen, die je steeds weer verrassen met landelijke vergezichten, mooie cottages en andere bezienswaardigheden. Op Mad Sunday is het feest op het hele eiland en met name in Douglas is er dan veel te doen, inclusief een groot vuurwerk. Op die dag is in het Onchan Speedway stadion ook de Purple Helmets show. Spektakel van de eerste orde. Ruim 3.500 mensen komen altijd op de op zijn zachtst gezegd bijzondere motor stuntshow af, ook vele locals. Doorspekt met tonnen ‘British Humor’ geven de Purple Helmets, waarvan de leden allemaal op Man wonen en een ware heldenstatus hebben, een wervelende show weg. Volgens de presentator gepaard zonder angst voor de dood en met gemiddelde snelheden van wel ‘hundred miles per hour’. Hilariteit alom, waarbij de befaamde kliko race een van de hoogtepunten van een show vormt. Wil je de TT op Man in 2013 bezoeken, houd er dan rekening mee dat je niet al te lang moet wachten met het boeken van een overtocht met de ferry. Ook hotels en B&B’s zijn vaak al lang van te voren volgeboekt. Campings zijn er voldoende en die liggen verspreid over het hele eiland. Hoe langer je echter wacht, des te moeilijker wordt het om nog op de door jou gewenste dagen op het eiland te vertoeven. En wees gewaarschuwd, een bezoek aan Man is hoogst besmettelijk en verslavend. Eenmaal geroken aan die complete volksgekte, wil je maar één ding: het jaar erop weer terug komen! ________________________________________ [KASTEN TIPS] TIPS EN BEZIENSWAARDIGHEDEN Komend jaar vinden de TT races op Man plaats van 25 mei tot en met 7 juni. Ga je erheen, houd dan rekening met een aantal zaken. Vertrek bijvoorbeeld iedere racedag op tijd naar de plek waar je de races wilt bekijken. De afstand is over het algemeen niet het probleem, maar helaas is gedurende de tijd voor de wegafsluiting het hele eiland onderweg over die ene weg die jij ook neemt. Neem ook een radio mee, bijzonder hulpzaam bij het volgen van de races. Zorg dat je gedurende de dag eten en drinken bij je hebt, want dat is lang niet overal te koop. Let er ook goed op waar je gaat staan, op sommige plekken kun je tijdens de races niet meer weg en moet je wachten tot deze zijn afgelopen en de weg weer wordt opengesteld. Vaak wil het helpen om je motor aan de andere kant van de toegangsweg te parkeren, waardoor je ook tijdens de races nog gewoon naar een ander punt langs de baan kunt rijden. Ondanks dat er veel wordt getolereerd door de Engelse politie, moet je geen gekke dingen uithalen. Let vooral op de maximum snelheid in de bebouwde kom, daar wordt door de politie stevig op gecontroleerd. De boetes zijn niet misselijk en je hebt eerst te betalen voor je het eiland af komt. Verder vergt het links rijden toch even wat aanpassingsvermogen, doe geen gekke dingen en zorg gewoon dat je weer heel thuiskomt. En de laatste tip: regenkleding is onontbeerlijk! Man staat bekend om zijn wisselvallige weer, zeker rond de Mountain waar vaak de mist blijft hangen. HOOGTEPUNTEN TIJDENS RACE WEEK Motorraces Mad Sunday Purple Helmets Show Ramsey Sprint Murray Motorcycle Museum Laxey Bikeshow BEZIENSWAARDIGHEDEN Calf of Man Laxey wheel Electric Train rit naar de Bungalow Peel Douglas Port St. Mary TOP 10 PLAATSEN VOOR HET VOLGEN VAN DE RACES Glenn Helen (eerste timing point) Cronk Y Voddy Bottom of Barregarrow Ballaugh bridge Sulby Straight (snelste stuk op het eiland) Parliament square Ramsey Gooseneck Bungalow Gregg ny Baa HillBerry ________________________________________ [KASTEN DE HELDEN] DE HELDEN Omdat er wordt gestart met een interval van tien seconden, rijdt iedere coureur zijn eigen race. Je kunt enkel een goed beeld van het circuit en de moeilijkheid ervan vormen, wanneer je deze zelf eens hebt gereden. Het gaat hierbij namelijk niet enkel om de moeilijkheidsgraad van de bochten, maar ook over de enorme lengte van het circuit en wat er van de concentratie van de rijders wordt gevraagd. Wanneer je je aan de maximum snelheid houdt, doe je over de 37,73 mijl lange baan (ruim 60 kilometer) iets meer dan veertig minuten. En let wel, enkel in de dorpen geldt er een maximum snelheid, op de rest van het circuit mag het gas vol tegen de stuit. Dan denk je al snel dat je een heel behoorlijke tijd hebt neergezet, tot de echte coureurs langskomen tenminste. De toppers in de superbike klasse hebben iets meer dan zeventien minuten nodig voor het afleggen van de zestig kilometer, met een gemiddelde snelheid (!?) van een dikke 210 km/uur. Zelfs een 600 cc zijspan volbrengt de ronde nog met een gemiddelde van 187 km/uur. Kijk, dan staan de zaken weer even in het juiste perspectief! Je hebt echter altijd baas boven baas, ook bij de TT. Natuurlijk, iedere coureur is een held, maar daartussen zitten ook echte superhelden. Zoals de inmiddels 40-jarige John McGuinness, die momenteel maar liefst 19 TT overwinningen op zijn naam heeft staan. Zijn rijstijl is onnavolgbaar, alles gaat ‘smooth and easy’, maar o zo verschrikkelijk hard. Guy Martin daarentegen is de echte publiekslieveling. Eigenzinnig, apart, maar ook een bescheiden jongen, die tussen de Road Races door nog gewoon een baan heeft als vrachtenwagen monteur. Een echte ‘good guy’, iedereen loopt met hem weg, maar ook één van de beste stratencircuit coureurs van deze tijd, al wist hij nog nooit een TT race te winnen. Zijn ongekende populariteit blijk ook wel uit het feit dat hij een eigen TV show heeft bij de BBC, waarbij hij zich vaak drukker maakt om een goede kop thee, dan om betaald te krijgen voor het racen. Dan is er ook nog Michael Dunlop, zoon van oud TT-winnaar Robert Dunlop en neef van de legendarische Joey Dunlop, die maar liefst 26 TT overwinningen op zijn palmares heeft staan. Ook zijn broer William racet en beide mannen zijn uit het bijzondere Dunlop-hout gesneden. Zeer, zeer snel dus. Michael is de vechter wist tot nu toe drie keer een TT wedstrijd te winnen. Hij vormt samen met nog een dozijn andere goede rijders de volgende generatie TT coureurs. Een ‘baan’ waar de dood of de gladiolen heel dicht bij elkaar liggen, letterlijk. Vele talenten zijn al op veel te jonge leeftijd dodelijk verongelukt, het circuit kent geen genade en dat weet ook iedere deelnemer. Respect is een must, voor de coureurs om heelhuids aan de finish te komen, voor de toeschouwers om ook in de toekomst nog te kunnen blijven genieten van dit unieke evenement! Internet: Op www.iomtt.com vind je alles over Man en de TT.