Interview Glenn van Straalen
Glenn van Straalen is de eerste Nederlandse Supersport-rijder bij Ten Kate Racing sinds Michael van der Mark in 2014 op een Honda de negende wereldtitel veroverde voor het team. Om tien jaar later hetzelfde te verwachten van de 23-jarige rijder uit Hoogkarspel is wat te veel gevraagd. Maar Van Straalen is na twee volledige seizoenen met het EAB Racing Team toe aan de volgende stap. “Mijn enige taak hier is hard rijden.”
Glenn van Straalen is een ‘vriend van de sterren’. Meervoudig Olympisch kampioen en 2022-allround- wereldkampioen schaatsen Irene Schouten is zijn nicht, met wie hij vooral in de zomermaanden regelmatig traint en van wie hij veel leert over de geheimen van een goede fysieke preparatie. Met Michael van der Mark is Van Straalen goed bevriend. “Michael is een taaie. Die heeft al zoveel meegemaakt en hij kan mij veel leren.”
Van Straalen heeft veel aan Van der Mark, die weet er bij presteren op het hoogste niveau komt kijken. De twee, beiden zonen van vaders met een transportbedrijf, werden ooit door EAB Racing-teameigenaar Ferry Schoenmakers in contact gebracht met elkaar om eens samen te gaan trainen. “Ik ben daar toen blijven hangen”, vertelt Van Straalen lachend. Zoals hij een hele middag vooral met een glimlach zijn verhaal doet. Met reden ook, want Van Straalen is beland bij het team waar hij graag wilde zijn. Zeker, bij het team van Schoenmakers leerde hij sinds een invalbeurt in 2021 in Barcelona hij veel, genoot hij van de vrijheid die hem een betere rijder maakte en was de lach nooit ver weg. Maar aan het eind van de zomerstop realiseerde Van Straalen zich dat het team de Yamaha R6 zou verruilen voor een Ducati Panigale V2.
En misschien was het voor hem zelf ook wel goed om een volgende stap te maken nadat hij een jaar eerder al zijn vaste baan had opgezegd om zich te concentreren op het racen. Ten Kate Racing ‘was een optie’, maar terwijl EAB Niki Tuuli contracteerde, koos Van Straalen er voor om ‘even in de lucht te hangen’, zoals hij het zelf verwoordt. Van Straalen hangt niet meer in de lucht en zweeft toch een beetje – als teamgenoot van vice-kampioen Stefano Manzi in ‘s werelds meest succesvolle Supersport-team. “Ik denk dat ik mag zeggen dat ik qua professionaliteit deze stap wel nodig heb”, meent Van Straalen, die al in 2018 negende werd in het WK Supersport 300. Vorig jaar werd hij met als hoogtepunt een knappe derde plaats in Assen elfde in de WK-eindstand, net als een jaar eerder toen hij twee tweede plaatsen scoorde.
Van Straalen mikte vooraf op een top 5-klassering in de eindstrijd, maar door crashes en pech bleef dat doel ver buiten bereik. “Het is een WK, je krijgt geen cadeautjes. Maar ik heb wel vertrouwen uit het seizoen geput dat ik het kan. Aan het begin van het seizoen stond ik er wel bij, en dat moeten we nu zien vast te houden.”
