GP Wegrace Termas de Rio Hondo, Argentinië
De Grand Prix van Argentinië werd de Grand Prix van de verrassingen. Met een spectaculaire winnaar in een even spectaculaire Sprint op zaterdag en een oppermachtige one man show van Marco Bezzecchi op zondag. De 24-jarige Italiaan ontpopte zich als de beste regenrijder op het natte Termas de Rio Hondo. Bezzecchi nam bovendien de klassemetsleiding over van de gecrashte Pecco Bagnaia. Dankzij Johann Zarco en de indrukwekkende Alex Marquez stonden er voor de tweede maal in de MotoGP-historie alleen maar Ducati-rijders op het podium.
Hij mocht dan als derde in de tussenstand van Portugal naar Argentinië zijn gevlogen, dat de Mooney VR46-coureur als algemeen leider door zou reizen naar Amerika, zullen weinigen hebben verwacht. Hijzelf in ieder geval niet. “Het was een ongelooflijk weekend voor me en dit had ik niet verwacht toen ik vertrok naar Argentinië”, was zijn weinig verrassende reactie na een zeer overtuigend optreden op zondag. Al tijdens de wintertesten in Sepang en Portimao was de beste rookie van 2022 nadrukkelijk aanwezig geweest en met een derde plaats in de openingsrace in Portugal bevestigde hij zijn goede vorm. In Argentinië, waar hij in 2018 zijn eerste Moto3-race won, steeg de kleurrijke Italiaan boven zichzelf uit. Knap was bovendien dat hij zich met slicks naast de verrassende polesetter Alex Marquez nog voor wereldkampioen Pecco Bagnaia op de eerste rij posteerde, de Sprintrace bijna won, maar op zondagochtend in de ultrakorte warm-up liet zien ook geen watervrees te hebben. Ook dat verraste de smaakmaker zelf.
“Toen ik de regen zag, was ik heel teleurgesteld”, lachte Bezzecchi na zijn opmerkelijke zondagse optreden. “Maar in de warm up was ik snel (verreweg de snelste, red.) en hervond ik het geloof. En ik dacht ‘ik kan dit’.” Dat bleek, want passeerde bij het ingaan van de eerste bocht de verrassende kopstarter Franco Morbidelli en stond de kop daarna niet meer af. Van de ruim zeven seconden voorsprong die Bezzecchi na 20 van de 25 ronden had, waren er door een freewheelende laatste ronde nog altijd vier over. Hoewel hij in de lastige omstandigheden geen enkele serieuze bedreiger leek te hebben, vertelde Bezzecchi dat de 25 ronden ‘voelden als een heel leven’. “De eerste helft was makkelijker want ik probeerde te ontsnappen. Als je pusht ben je meer gefocust. De eerste keer dat ik op mijn bord keek, zag ik +14 LAPS. Het was heel snel gegaan. Maar na 11 ronden werd het zwaar.”
Met de gedroomde uitkomst was daar echter weinig van te zien. Bezzecchi werd niet alleen de twaalfde coureur die op een Ducati een MotoGP-race won, hij was sinds de openingswedstrijd van 2020 maar liefst de tiende ‘nieuwe’ MotoGP-winnaar. Opzienbarender was echter misschien echter wel dat hij na Franco Morbidelli en Pecco Bagnaia de derde VR46 Academy-rijder is die een race in de koningsklasse op zijn naam schrijft. In 2016 werd de toen 17-jarige Bezzecchi opgenomen in de VR46 Riders Academy. Twee jaar later was hij de nummer 3 in het Moto3-wereldkampioenschap en nog eens drie jaar later bezette hij diezelfde positie in de Moto2-titelstrijd. Toen Valentino Rossi eind 2021 de MotoGP-startplaatsen van het noodlijdende Avintia-team overnam, kreeg Bezzecchi een plek naast Luca Marini. In zijn debuutjaar overtuigde Bezzecchi op een één jaar oude Ducati met onder meer een tweede plaats tijdens de Dutch TT en een pole in Thailand. In Argentinië was zoals gebruikelijk zijn vader aan zijn zijde. “Voor mijn familie is het heel zwaar geweest, want zoals iedere rijder weet, je moet offers brengen”, vertelde Bezzecchi. “Maar dit was de beloning. Mijn hele familie heeft me vanaf dag 1 gesteund. En Vale gaf me de mogelijkheid om te groeien als mens en als rijder en dankzij hem rijd ik in het wereldkampioenschap.”
Regenspecialist Johann Zarco realiseerde zich in de regen een kans te hebben op zijn eerste MotoGP-zege, maar de Fransman vond pas na negen ronden zijn ritme. Toen begon hij zijn fraaie opmars vanaf de zevende positie. Twee ronden voor het einde reed hij zich de top 3 binnen door de als herboren rijdende Morbidelli te passeren en in de laatste kilometers had ook tweede man Marquez geen verweeer tegen de veel snellere Zarco. “Als er in de regen veel grip is, hebben de anderen onder hellingshoek heel veel drive. Ik niet”, verklaarde Zarco zijn matige begin. “Maar als ik de motor overeind kan zetten, pak ik het voordeel, zoals nu ook halverwege de race. Zo was het ook vorig jaar in Indonesië en ook in Thailand. Een verschil met Thailand was wel dat ik nu het vertrouwen had.” Even dacht de Prima Pramac-rijder dat er zelfs meer in zat dan een tweede plaats. “Ik zag drie man voor me en op mijn pitboard stond P5. Ik dacht dat ze misschien een fout hadden gemaakt, want ik zag Marco helemaal niet. Pas in de laatste ronde, maar te ver voor me.”
Bijna twee en een half jaar na zijn tweede plaats in Aragon op een Repsol Honda stond Alex Marquez in pas zijn tweede Grand Prix voor Gresini Racing op het podium. Net als zijn broer Marc kwam Marquez op zaterdag als snelste man via Q1 naar Q2, om vervolgens zijn eerste pole position in de MotoGP te claimen. In die kwalificatie had de voormalige Moto3- en Moto2-wereldkampioen slechts de beschikking over één machine, omdat hij even daarvoor ten val was gekomen, waarbij zijn GP21 een binnenbrandje had ontwikkeld. Veertien ronden bezette Marquez de tweede plaats in de race, voordat hij wereldkampioen Bagnaia voorbij zag komen. Toen die echter twee ronden later onderuit gleed, kreeg Marquez andermaal de tweede plaats in handen. Dat hij uiteindelijk als derde afgevlagd werd, leek hem weinig te deren.
“We moeten heel tevreden zijn”, aldus de 26-jarige Marquez. “Als mij gezegd was dat ik pole zou pakken en een podium, zou ik daar voor hebben getekend. We zijn in ontwikkeling, we maken nog steeds progressie en dat is heel mooi. Maar het was geen makkelijk weekend, want in de warm up had ik een lekke band en kon ik weinig proberen met de elektronica. Daarom dacht ik ‘we moeten het maar zien in de race’ en aan het eind was het niet eenvoudig. Marco was van een ander niveau. We moeten blij zijn met de punten en constant proberen te blijven.” De jongste van de Marquez-broers lijkt op de Ducati na drie moeizame seizoen als Honda-coureur een metamorfose te hebben doorgemaakt. “Zo’n begin van het jaar had ik niet mogen verwachten met het team en met de motor. Als we kansen krijgen, moeten we ze grijpen.”
Franco Morbidelli was het hele weekend op het gebrekkig grip biedende circuit sneller dan zijn Yamaha-teamgenoot Fabio Quartararo en bezet dankzij zijn mooie vierde plaats – zijn beste resultaat sinds zijn derde plaats tijdens de Spaanse Grand Prix van 2021 – als negende in de tussenstand ook één plaats hoger dan de Fransman. Quartararo kreeg in de eerste ronde een duw van Takaaki Nakagami en zakte terug naar de laatste plaats. Net achter Jack Miller mocht Quartararo tevreden zijn over zijn pace en race, minder blij echter met de zevende plaats. Dat was echter nog altijd beter dan de nulscore van Pecco Bagnaia. De Ducati-fabriekscoureur snapte niets van zijn crash, negen ronden voor het einde. “Daarom ben ik erg boos, omdat ik niets anders deed dan de ronden daarvoor”, foeterde de titelverdediger, terwijl hij zich juist comfortabel en zeker voelde op de tweede plaats achter de ook voor hem te snelle Bezzecchi. “Ik ging onderuit toen ik het gas aanraakte. Ik dacht dat ik een betere, meer precieze rijder was geworden die geen fouten maakte. Maar in de tweede GP lig ik er al naast.”
Op vrijdag voerde het Aprilia-duo Aleix Espargaro-Maverick Viñales de tijdlijsten aan. Een dag later stonden de gezichten binnen het team een stuk minder vrolijk. Viñales eiste nog een alleszins acceptabele vijfde startplaats op, Espargaro bleef steken op de negende tijd. In de natte Grand Prix kwam Viñales met ‘nul tractie’ niet verder dan een twaalfde plaats achter rookie Augusto Fernandez, De gefrustreerde Espargaro pakte met pijn en moeite het laatste punt. De glorieuze winnaar van 2022 sprak over ‘één van mijn slechtste races’ en een ‘nachtmerrie’ door mogelijke elektronische problemen. Ook kampte Espargaro in de regen met zeer slecht zicht door de smerige baan.
In Amerika hopen Miguel Oliveira, 2022-winnaar Enea Bastianini en ook Joan Mir terug te keren in de paddock. Net als Marc Marquez – met of zonder dubbele Long Lap penalty.
