GP Wegrace Qatar
Hij was superieur tijdens de wintertesten, maar op vrijdag was er weinig meer van die suprematie te ontdekken bij Pecco Bagnaia. Twee dagen later domineerde en controleerde de titelverdediger echter één van zijn misschien wel beste MotoGP-races. En dat na een ook teleurstellende zaterdag. Brad Binder en Jorge Martin haalden ook het podium. Dat lukte Marc Marquez en Pedro Acosta weliswaar niet, maar de nieuweling bij Ducati en de MotoGP-rookie maakten desondanks indruk.
Op de maandag voor de Openings-GP kwam Ducati met het verwachte nieuws dat Pecco Bagnaia ook in 2025 en 2026 aan het team verbonden blijft. “Ik wilde Ducati en Ducati wilde mij”, vertelde Bagnaia. “We zijn blij met elkaar.” Dat gevoel was na het openingsweekend van 2024 allerminst veranderd. Bagnaia won nog niet eerder een MotoGP-race in Qatar, maar weer toonde de wereldkampioen aan dat hij en zijn team fantastisch in staat zijn om een machine met tekortkomingen op zaterdag om te turnen tot een winnende machine op zondag. Vanaf de vijfde startplaats produceerde de 27-jarige Italiaan raketstart en al na een paar bochten verdrong hij kopstarter en polesitter Jorge Martin van de leiding. Vanaf dat moment reed Bagnaia machinaal snelle rondetijden en controleerde het gevaar van achteren, aanvankelijk van Martin, daarna van Brad Binder op een sterk verbeterde KTM RC16. In de achtste van 21 ronden prikte de nummer 4 van 2023 zijn machine voorbij Martins Prima Pramac Ducati. Op 1,3 seconden van de winnaar koerste Binder tevreden naar een tweede plaats.
Net als vorig jaar in Portugal vertrok Bagnaia na het eerste raceweekend als leider in de tussenstand. “Het was heel belangrijk om de strategie te veranderen in de eerste ronde”, gaf Bagnaia toe na een wat tegenvallende Sprint. “Ik probeerde agressiever te zijn en ik wist dat ik sterk genoeg was in de race als ik in het begin een gaatje zou kunnen slaan. De Sprint heeft daarbij geholpen. In de warm-up hebben we de setting wat aangepast en dat werkte goed. Ik vond de snelheid op een wat andere manier en de vibratie die we op zaterdag hadden, hadden we nu in de laatste twee ronden een beetje.” Bagnaia vertelde nog over te hebben. “Maar voor een paar snelle ronden had ik een hoge prijs kunnen betalen. Het is niet de eerste keer dat we in de GP net zo snel kunnen zijn als in de Sprint zonder problemen.”
Brad Binder vond dat hij niet mocht klagen. “Ik ben nog veel blijer met de tweede plaats in de GP dan de tweede plaats in de Sprint”, aldus de Zuid-Afrikaan. “Toen had ik het gevoel dat ik iets miste, maar mijn team loste de problemen van zaterdag (een ‘pompende’ machine bij het uitkomen van bochten, red.) op. Het was ook moeilijk om rustig te blijven, want ik zag Pecco voor me, als een wortel voor het grijpen. Maar ik wist dat ik in de laatste ronden wat kon verliezen als ik uit alle macht zou proberen om in het begin wat goed te maken.”
Martin had na een sterke zaterdag niet gerekend op een zondags podium vanwege verwachte bandenproblemen. Hij had niet voluit en vrijuit kunnen rijden, vertelde de vice-wereldkampioen die met enige reserve had gereden in de openingsfase: “Ik raakte in twee gevechten verzeild. Voor me met Brad en achter me met Marc. Ik nam veel risico in de laatste twee ronden en ik dacht er over dacht om Brad aan te vallen, maar dat was misschien iets te veel geweest. Dit is de beste start van het seizoen sinds ik in de MotoGP rijd en dat is mooi. Van hieruit kunnen we groeien.”
De 31-jarige Marc Marquez hoefde zich in de voorbije winter als satellietrijder met een één jaar oude machine niet bezig te houden met de ontwikkeling van een nieuwe fabrieksfiets. “Ik heb me er vooral op gericht hoe ik mijn stijl moest aanpassen aan een andere machine”, aldus de zesvoudig MotoGP-wereldkampioen. In die ‘stapje voor stapje’-benadering speelde de ontwikkeling van de samenwerking met zijn crewchief Frankie Carchedi en het Gresini-team een belangrijke rol. “Toen ik hier binnenkwam, moest ik me eerst aanpassen aan de motor en aan het team. Het kan niet zo zijn dat je binnenstapt en alles al naar je hand zet. Ik moet eerst ervaren hoe zij werken en dan moet ik kijken of ik dingen uit mijn vorige team wil inbrengen. Maar dit tem heeft ook met andere rijders (Enea Bastianini en Fabio Di Giannantonio, red.) races gewonnen. Dus ja, zij leveren goed werk.”
Marquez voelde zich nog niet sterk genoeg voor het podium en noemde ‘mijn eigen instinct’ als het grote gevaar in het begin van het seizoen. “Voor mij is het tweede natuur geworden om te rijden zoals de Honda nodig had. In een test kun je de tijd nemen en kalm blijven. In een raceweekend komen de stress en de druk. Dan moet ik blijven nadenken over wat de machine vraagt en niet wat ik wil.” In de kwalificatie was hij in die val getrapt. “Ik zag dat ik heel snel was, maar ik overdreef met de Honda-stijl en ik verloor tijd. In de Sprint had ik me aardig onder controle.”
Vechten op een Ducati omschreef Marquez als ‘makkelijker. Je haalt in op het rechte stuk’. Voor het weekend sprak de Spanjaard over de houdbaarheidsdatum van een sportman. “Bij elke atleet komt het moment dat prestaties minder worden. Dan moet je harder werken om te proberen die lijn vlak te houden.” Of bij Marquez die dalende lijn was ingezet? “Dat ga ik dit jaar merken. Vorig jaar heb ik veel afgezien, maar nog steeds was ik de eerste Honda-rijder. In zeven jaar ben ik zes keer wereldkampioen en een keer derde geworden. In 2020 (na de Jerez-crash, red.) is mijn leven veranderd. Sindsdien was het een nachtmerrie. En nu zoek ik antwoorden voor mezelf. Daar heb ik tijd voor nodig; die krijg ik niet in een eerste race. Ik wil gewoon weer competitief worden. Dat betekent niet dat ik de titel wil winnen, competitief zijn is ook vechten voor de top 5, 6. Dat gaat niet direct in een eerste race gebeuren. Als je een huis gaat bouwen, begin je ook niet met het dak.”
Dat hij nog competitief was, bewees Marquez op zaterdag en ook op zondag, toen hij in ‘een solide race’ anderhalve seconde achter Martin als eerste GP23-rijder als vierde eindigde. “In de laatste ronden wilde ik aanvallen en daardoor belastte ik de voorband meer. Uiteindelijk gaf ik het op, want ik merkte dat ik ook had kunnen vallen in plaats van een paar puntjes extra.” De test in Qatar had geholpen. “In Portimao beginnen we vanaf nul. Bagnaia en Martin waren sneller. Van hen moet ik leren. Ik geloof dat ik de limieten van de machine nog niet heb bereikt.”
Op zondag werd Marquez lang opgejaagd door de debuterende Moto2-wereldkampioen Pedro Acosta. De 19-jarige rookie was op vrijdag en zaterdag al snel en kwalificeerde zich keurig als achtste. De start van zijn eerste Grand Prix in de MotoGP-klasse was niet goed, maar vanaf een tiende plaats werkte Acosta zich op tot aan het achterwiel van vierde man Marquez. In de twaalfde ronde passeerde hij de 59-voudig MotoGP-winnaar zelfs bij het aanremmen van de eerste bocht. “Het was een beetje tricky, want ik wist dat ik toen geen fout mocht maken”, grinnikte Acosta. “Hij remde later dan ik, maar ik zat aan de binnenkant. Het was ‘super nice’ om met hem te vechten.” De luxe van een vierde plaats met uitzicht op het podium duurde twee ronden. Daarna was zijn achterband op en Acosta viel terug naar de negende plaats. “Niet slecht”, vond de Tech3 GasGas-rijder zelf. “Mijn start was niet geweldig, maar daarna was alles super mooi. Mijn machine was geweldig en het gevoel met de voorband was fantastisch. Zelfs in de Moto3 heb ik nooit zo kunnen aanvallen. Je zag hoeveel snelheid ik had en hoe ik toch nog telkens op tijd kon remmen. Totaal waanzinnig…” Tevreden constateerde dat hij weinig fouten had gemaakt. “Eén of twee foutjes in 21 ronden, dat is niet slecht. In de elf ronden van de Sprint heb ik veel meer fouten gedaan.”
Acosta had zich verbaasd over hoe er gereden werd in de koningsklasse. “Wat opviel was dat niemand gekke dingen deed. Iedereen reed vloeiend en was zuinig op de banden.” Dat noemde de debutant als een aandachtspunt voor de toekomst. “Ik weet dat ik niet op de beste manier met de banden omgaan, maar het moet ook leuk zijn om te zien, nietwaar?”
