+ Plus

Duurtest-eindverslag Triumph Tiger 900 Rally Pro

De duurtest van de Tiger duurde van 18 februari 2021 tot 2 juni 2023. Daartussen zaten 834 dagen, 192 tankbeurten, een ongeluk buiten de schuld buiten onze schuld om én een pandemie. Is de Tiger nu klaar?

Nadat twee Triumph Street Triple RS-en de duurtest met bijna identieke schade (klepbreuk bij 19.000 en 29.000 kilometer) voortijdig moesten beëindigen ging de Tiger 900 Rally Pro in februari 2021 de uitdaging aan. Slechts 13 maanden later zat, ondanks de door de corona-pandemie allesbehalve ideale testomstandigheden, de halve testafstand er al op en die had de Brit probleemloos doorstaan.

In die periode was er volop lof voor het uitstekende rijcomfort en voor de al vanaf zo’n 2.000 toeren dapper trekkende triple-krachtbron. Kritiek was er daarentegen op de aan de ongelijkmatige ontstekingsinterval (180/270/270 graden in plaats van de voor een driecilinder-lijnmotor gebruikelijke 240/240/240 graden) gelieerde trillingen, die zich vanaf zo’n 5.000 toeren manifesteren.
In het logboek wordt er meermaals melding van gemaakt, waar anderen weer uitgesproken liefhebbers zijn van het kenmerkende en goed gedempte geluid van deze driecilinder. Lof is er ook voor de no-nonsense looks van de Tiger, zijn allesbehalve agressieve karakter en de ontspannen ergonomie, die lange dagetappes tot kinderspel maakt. Dankzij de handvat- en zadelverwarming, de forse maar niet heel stevige handkappen en makkelijk te verstellen ruit zijn ook natte en/of koude ritten goed te verteren. Het prima zitcomfort voor rijder en passagier wordt al even positief beoordeeld, maar dan moet de forse Tiger wel eerst beklommen worden. Dat is vooral voor de passagier een beste klauterpartij. Maar eenmaal boven heb je dan wel een prima uitzicht.
De bediening van het grote 7 inch TFT-scherm is door de slimme menustructuur een koud kunstje. Alleen de vier verschillende, maar desondanks toch op elkaar lijkende en wat onoverzichtelijke lay-out-opties konden ons niet bekoren. Daarnaast bleek de verbinding tussen smartphone en dashboard niet altijd even stabiel. Met name navigeren via de telefoon kan dan op de zenuwen gaan werken.

Ook de standaard banden, Bridgestone Battlax A41-banden in ‘E’-configuratie, waren niet helemaal vrij van kritiek. De offroad-liefhebbers onder ons gaven dan ook de voorkeur aan de Conti TKC 70 of de Bridgestone Adventurecross AX41. Ook de Dunlop Trailmax Meridian sloeg een goed figuur onder de Tiger. Op deze rubbers is de Brit duidelijk wendbaarder dan op de nadrukkelijk stijf aanvoelende standaard banden. Op de planning stond ook een test van vervangingsuitlaten voor de Triumph, maar op de vermogensbank gooide een te heet wordend ontkoppelingsmechanisme van de koppeling roet in het eten. Daar hadden we in het alledaagse gebruik gelukkig geen last van. Zowel de koppeling als de middels een quickshifter met blipperfunctie bediende zesversnellingsbak deze hun werk onopvallend en goed.

Een collega werd bij kilometerstand 33.700 even ruw opgeschrikt toen hij wachtend bij een verkeerslicht plotseling naast de Tiger lag. Wat was er gebeurd? Een onoplettende automobilist had zijn rempunt verkeerd ingeschat en raakte de Tiger. Maar die bleek een harde noot om te kraken, want een grondige check bij de dealer leverde (gelukkig) niet meer op dan een kapotte handkap, een verbogen achterrempedaal en wat krassen in de tank. Het was tevens een mooi moment om de achterband te vervangen. Krassen in de tank voorkomen zou trouwens de taak van de direct aan het motorblok gemonteerde valbeugels moeten zijn, die tot de standaard uitrusting van de Pro behoren. Maar blijkbaar bouwen die niet breed genoeg om op vlak wegdek contact tussen de tank en het asfalt te voorkomen.

Ook bij normaal verticaal gebruik kun je regelmatig, lees iedere 20.000 kilometer, even opschrikken, want dan moet de klepspeling worden gecontroleerd, en dat is een prijzig karweitje. Net geen 1.000 euro waren we daar voor kwijt. Dik 10.000 kilometer eerder waren we voor 250 euro klaar, terwijl de 30.000-beurt er met 730 euro tussenin viel. Daarbij werd, naast nieuwe remblokken voor, ook een lekke voorvorkkeerring vervangen. Toch ging het in de tweede helft van de test redelijk zonnig allemaal.

Bij kilometerstand 48.420 kreeg de Triumph nog eens verse remblokken voor, waarna de test er niet veel later op zat en de Tiger de afsluitende metingen nog voor de kiezen kreeg en uiteraard de demontage. Wat als eerste opviel, was dat er afgezien van de normale vervangingsintervallen geen druppel olie bijgevuld hoefde te worden tijdens de 50.000 testkilometers. Uit voorzorg vulde een van de testredacteuren bij kilometerstand 46.350 100 milliliter olie bij, maar nodig was dat niet.

De eerste handelingen voor het demonteren zijn compressie- en drukverliesmetingen. Die eerste is bij de Tiger niet zondermeer mogelijk, aangezien er dusdanig veel onderdelen verwijderd moeten worden om bij de bougiegaten te komen dat de elektronica de startmotor niet meer kan laten draaien. De drukverliesmeting kon daarentegen wel worden uitgevoerd en die liet nieuwsgierig makende waarden tussen de 20 en 56 procent zien. Gebruikelijk zijn waarden met een laag enkel cijfer. Het demonteren van de triple verliep verder probleemloos. Wat aan het daglicht kwam, maakte ook na een kritische blik een goede indruk. Dat werd onderstreept na het meten van het gros van de onderdelen.

Laten we dit keer eens achteraan beginnen. De versnellingsbak verkeert in blakende gezondheid, op de tandwielen was geen pitting waarneembaar. Schakelwalsen en -vorken zijn in nieuwstaat, alleen aan heel kleine spoortjes is te zien dat ze gebruikt zijn. Hetzelfde geldt voor de oliepomp. Een paar kleine drukplekken, vermoedelijk ontstaan door een rondzwervend splintertje, hebben verder geen invloed op de werking. De koppelingsplaten zien er keurig uit, alleen de koppelingskorf en -naaf hebben duidelijk zicht- en merkbare drukplekken op de contactpunten van de schijven. Invloed op het functioneren van het geheel heeft ook dit niet gehad. De krukas zit binnen de maat, op de loopvlakken van het hoofdlager zijn evenwel wel wat loopsporen zichtbaar. De lagerspeling van het hoofdlager zit binnen de inbouwtolerantie, desondanks is bij één lagerschaal de coating deels verdwenen en is de onderliggende laag zichtbaar. Ook bij de drijfstangen en zuigers, inclusief zuigerpennen en -veren, liggen de meetresultaten in het veilige groene bereik en in de meeste gevallen zelfs binnen de inbouwtoleranties. Verheugende resultaten dus tot dusver.

De nokkenassen en -lagers zijn ook keurig aan de maat, net als de kleppen zelf. Toch lekt een aantal uitlaatkleppen en één van inlaatkleppen. Bij het meten van de klepgeleiders wachtte echter een verrassing. Aan de inlaatkant wat dat betreft geen reden tot ongerustheid, sommigen vallen zelfs nog binnen de inbouwtolerantie. Aan de uitlaatzijde is het beeld echter anders. Slechts enkele honderdste millimeters tolerantie zijn hier gebruikelijk, gemeten werden echter tienden van millimeters. Op basis van dit opvallende beeld hebben we de metingen meermaals herhaald. Met steeds hetzelfde resultaat. In plaats van een cilindrische vorm worden de geleiders al na de eerste tien millimeter sterk trompetvormig. Een specialist, die al meer dan 25 jaar cilinderkoppen reviseert, had voor de Tiger-kop slechts één woord over: versleten. Triumph zelf ziet dat anders (zie kader ‘Triumph reageert’) en verwijst naar een andere, nieuwe meetmethode, waarbij de kleppen ondanks aanzienlijke speling nog binnen de toleranties vallen. Die hebben we voor deze uitgave niet kunnen uitvoeren. Voor het eindoordeel hebben we ons dus gebaseerd op de bij de demontage voorhanden zijnde tolerantiewaarden.

Hoe lang het Tiger-blok in deze staat nog door zou kunnen rijden, is puur speculeren. Dat is niet op feiten gebaseerd en voor deze pagina’s dus ook niet relevant. De driecilinder weer in elkaar zetten om verder te rijden en te kijken hoe lang ‘ie het vol zou houden, zou ook tot vraagtekens leiden, in ieder geval wat de correcte montage betreft. We zetten hier dus een streep. De triple heeft er 50.000 kilometer op zitten en daarmee is het duurtestdoel bereikt.

Gerelateerde artikelen

Eerste Test Triumph Daytona 660

Eerste Test Triumph Daytona 660

28 maart, 2024

Ook Triumph wil een graantje meepikken in het groeiende segment van betaalbare sportieve motorfietsen. Waar de ...
Direct meer lezen? Neem een jaarabonnement
  • Direct toegang tot het digitale archief met meer dan 350 magazines.
  • 24 uitgaven per jaar
  • Elke twee weken thuis in de bus
Direct toegang aanvragen
Een jaar MotoPlus voor slechts 55,-