Dolf’s Domein – Alternatieve Routes
Wereldsteden zoals Singapore, Peking en Arnhem staan bekend om hun verkeersproblematiek. Ooit had ik het genoegen te spreken met de man die verantwoordelijk was voor het ontwerp van het verkeerscirculatieplan in Arnhem. Een onderhoudend gesprek, waarbij ik achteraf echter enkel tot de volgende conclusie kon komen: Fantastisch plan, jammer dat het niet werkt!
Waarom? Omdat bijna iedereen altijd enorme einden om moet rijden in Arnhem. Dat is niet duurzaam. Tweewielerrijders, man/vrouw, hebben zich verregaand aan die ronduit kansloze strijd onttrokken. Zeker de vele lokaal bekende motorrijders, die busbanen, stukjes aan- en afrit naar de parkeergarages en allerlei feitelijk illegale doorsteekjes tot een snelle, alternatieve route hebben gepromoveerd. En daar komen ze doorgaans uitstekend mee weg, omdat Arnhem zijn hele politiemacht, inclusief ingehuurde krachten, doorgaans uitsluitend inzet voor het innen van de lucratieve parkeergelden en het opleggen van de financieel al niet minder aantrekkelijke parkeerboetes. Als je dus als ‘semi local’ via de Buitensingel, de Binnensingel en Nieuwstad naar de Walstraat moet, dan pak je de alternatieve route. En net op het moment dat je, keurig stapvoets overigens, een voetgangersgebied in wilt rijden, hoor je achter je een vriendelijke stem: “Mijnheer, stopt u eens even!”
Achter me staat een in burger vermomde politieauto, van waaruit een agent me vanaf de bijrijdersstoel vriendelijk aankijkt. Fout is fout, maar een stukje ‘damage control’ kan het vaak onoverkomelijke leed veel verzachten, zo weet ik inmiddels uit ervaring. Agenten zijn immers ook gewone mensen die hun werk doen. En ik zat gewoon fout. In dat soort gevallen is het dan raadzaam om je motor uit te zetten, deze op de jiffy te laten leunen, je handschoenen en helm af te doen, af te stappen en je aan de wetshandhavers in kwestie voor te stellen. Ik vertelde de agenten dat ik het ergens wel een leuk vond ook eens aangehouden te worden, en dan nog wel door politie in een burgerauto. “Het is niet toevallig voor Blik op de Weg of Wegmisbruikers?” Dat was het niet. De agenten vonden dat maar opstokerige programma’s, zeker jegens motorrijders. De getoonde opnames zijn ook jaren oud. De agent begint zijn relaas: “We zaten al een poosje achter u en u rijdt verder best netjes en goed. Alleen heeft het er wel alle schijn van dat u er in de loop der tijd uw eigen verkeersregels op na bent gaan houden. En dat is natuurlijk niet de bedoeling!” Kijk, dat is mooi. In Amerika had ik waarschijnlijk al wijdbeens met mijn handen op het dak van hun auto gestaan. “We kunnen de volgende afspraak maken: of u krijgt een bekeuring, of u belooft die laatste tweehonderd meter naar de Walstraat gewoon naast uw motor te lopen en thuis nog eens de verkeersregels na te kijken.” Ik ging voor de tweede suggestie, prima deal. En ik heb die laatste paar honderd meter ook echt naast mijn motor gelopen. Beloofd is immers beloofd. Arnhem mag dan verkeerstechnisch een ramp zijn, waarbij het parkeerbeheer wel erg gebaseerd lijkt op het principe van roofovervallen, maar de echte agenten snappen in ieder geval dat een simpele waarschuwing soms een glimlach waard kan zijn. En als ze dan betaald worden uit de parkeerbonnenpot? Dan is dat ook weer geregeld!
