Column Nikki van der Spek MP21-2012
Iedereen kent ze denk ik wel, maar durft ze eigenlijk niet toe te geven: blunders tijdens het motorrijden. Ik heb ze ook gemaakt en dan met name in het begin van mijn motorcarrière. Je weet wel, van die dingen waarvan je denkt: oh shit, niet ik. Zo stond ik eens in de straat klaar om weg te rijden. Net mijn motor gekocht, familie aan de zijlijn, starten, eerste versnelling en poef niks. Kwam ik er na drie keer proberen achter dat de jiffy nog uit stond. Uh, dat was inderdaad iets wat me tijdens rijles één was verteld. Ook mooi is het wanneer een motor afslaat op een lullig moment. Vaak gebeurt dat als een groepje bezig is om te kijken wie het hardst kan optrekken, waarna geheid een van de motoren afslaat. Kan altijd gebeuren natuurlijk. Daarna wordt er gedaan alsof het aan de motor lag en aansluitend wordt er met flink veel gas getracht de deuk in het ego te compenseren. Ook ik heb mijn motor wel eens op zo’n lullige manier af laten slaan toen ik bij een druk kruispunt naar voren reed richting het verkeerslicht. Daar moest ik een paar minuten wachten tot er een vrachtwagenstoet onder politiebegeleiding voorbij was gereden. Net voor het groen werd en ik mijn koppeling in trok om de motor in de eerste versnelling te zetten, dacht ‘ie “Bekijk het maar” en sloeg af. Sta je daar met een flinke rij toeterende koekblikkers achter je. Gelukkig startte de motor na een paar keer proberen weer, kennelijk had hij iets te lang stationair staan draaien. Tja, vrouw achter het stuur hè. Een andere blunder was die keer dat ik dacht dat mijn de geest had gegeven, om er vervolgens bij de dealer achter te komen dat de tank gewoon leeg was. Tja, als je gewend was met je eerste motor ruim 220 kilometer op een tank benzine te rijden en met je volgende motor, met twee liter minder tankinhoud, slechts 160 kilometer ver kwam, ben je op alles voorbereid maar niet op zo’n kort ritje. Ach ja, dat zijn leermomentjes. Onvergetelijk was die keer dat het bij ons in Hoek van Holland eens helemaal vast stond met vrachtwagens die van de veerboot kwamen en ik dacht alles en iedereen te slim af te zijn. Tenminste dat dacht ik. Een stukje verder op de weg was er ruimte tussen de bosjes waar ik precies doorheen dacht te kunnen met de motor en een flink stuk zou afsnijden. Het begon goed, maar halverwege kwam ik er achter dat het de hele nacht had geregend en dus stond ik uiteindelijk met een doorslippend achterwiel vast tussen de bosjes. Dan sta je goed voor lul! Gelukkig was er vrachtwagenchauffeur zo vriendelijk om dat arme meisje met die motor even een zetje te geven. Ik was blij dat ik een helm op had, want mijn hoofd zal ongetwijfeld zo rood zijn geweest als een aardbei. Recent gebeurde het me dat ik na het buitenzetten van de lesmotoren er even een wilde starten om hem te verplaatsen, maar dat lukte niet. Mijn vriend had er de vorige dag aan gesleuteld, dus ik belde hem op hoge poten op om te vragen wat hij er aan had gedaan. Maar ik kon al snel weer inbinden toen ik zag wat het probleem was: de dodemansknop. Dat flik ik zelf ook wel eens bij cursisten en nu was ik er zelf ingetrapt. Zo dom, daar wordt je bij de eerste rijles al op gewezen. Goed, ik kan altijd mijn haarkleur nog de schuld geven. Toch denk ik dat een vriendin van mij de mooiste blunder heeft meegemaakt. Terwijl ze nog aan het lessen was, gingen we met de motor even een ijsje halen in de buurt. We rijden de stoep op, zetten de motor op de standaard en stappen af. Tenminste, dat was de bedoeling. Maar ze blijft met de broek aan de motor hangen en krijgt het voor elkaar om voor een immens drukke ijssalon met motor en al om te donderen. Gelukkig is ijs vloeibaar en is er niemand gestikt. Ach, ik kan er ondertussen wel een boek over volschrijven en ik denk dat iedereen wel eens zo’n moment heeft gehad heeft van: shit…. Maar goed, van fouten maken leer je, dus schaam je eerst en zorg dat je er later om kunt lachen.
