Chris Kool – Suzuki Hayabusa supercharger

« Terug naar Mijn Trots
Suzuki’s Hayabusa is af-fabriek al geen traag beestje, maar toch was het voor Chris Kool (60) niet genoeg. Hij gaf zijn ‘slechtvalk’ een boost en bouwde er een supercharger-kit van het Britse TTS Performance op, waardoor zijn Hayabusa nu 365 pk en 264 Nm aan de krukas heeft. “Maar ik rij er wel normaal mee hoor!”

“Eigenlijk ben ik uit ondeugendheid gaan motorrijden. Ik ben de jongste van vijf broers, dus er was bij ons altijd genoeg te doen. En er was ook altijd dat kwajongenachtige om zelf dingen te maken en ermee te experimenteren. Zo reed ik op mijn dertiende al een crossmotor, ver voordat ik mijn motorrijbewijs haalde, toen nog voor 250 gulden. Op een 500 offroadmotor heb ik vervolgens echt leren motorrijden eigenlijk, door het steeds iets verder op te bouwen zeg maar. Na die offroadmotoren ging het eigenlijk van sport naar sporttoer en heb ik nog een paar Kawasaki’s gehad, waaronder een ZZR. Daarna kocht ik een nieuwe Blackbird, eigenlijk Honda’s tegenhanger van de Hayabusa. Die staat trouwens nog steeds thuis, helemaal origineel. Twee jaar geleden kocht ik, nadat ik al een Hayabusa van de tweede generatie uit 2008 had gehad, dit exemplaar van de derde generatie. Ik wilde eigenlijk een zwarte uitvoering hebben, maar die was er toen nog niet. Dus ik kocht deze in de oranje kleurstelling en heb ‘m toen meteen door de spuiter bij ons uit het dorp zwart laten spuiten. Wat achter de kuip zit moet natuurlijk ook goed zijn, en op internet kwam ik toen het Britse TTS Performance tegen. Zij bouwen onder andere supercharger-kits voor de Hayabusa en als je die foto’s op de site ziet… ”

“Het is meteen duidelijk dat alles met liefde is gemaakt, en dat past wel in mijn straatje. Ik ben namelijk niet alleen motorrijder, maar ook liefhebber van techniek. En wanneer je die techniek begrijpt, merk je pas helemaal hoeveel passie er eigenlijk in is gestoken. Die kit van TTS moest er dus komen en dat was op zich geen probleem, alleen wilde ze me één extra onderdeel niet verkopen. Bij de Superbusa die zij zelf opbouwen en verkopen, hadden ze namelijk de luchtinlaat in de neus anders. Dat vond ik heel mooi, maar dat zat niet bij die kit in en ze wilden het me ook niet verkopen. Uiteindelijk, na lang zeuren, gingen ze echter toch overstag en daar was ik natuurlijk heel blij mee. Daarna duurde het nog wel even voordat ik alles in huis had, want de levering ging eigenlijk enigszins gelijk op met de ontwikkeling van hun eigen Superbusa, ook van de derde generatie. Ze hadden al een kit voor de tweede generatie Hayabusa, deze werd echter doorontwikkeld en gedurende dat proces kwamen er meerdere updates. Omdat ze sommige onderdelen opnieuw moesten frezen, moest ik daar dan weer op wachten. Uiteindelijk had ik toch alles in huis en kon het bouwen beginnen.”

“De kit zelf bestond uit de supercharger, intercooler, olietankje, veren, pullies, slangklemmen en de blow-off-valve. Het blok moest wel behoorlijk worden aangepakt, zo zijn de cilinders aangepast, is de compressie verlaagd van 12,5 naar 9,7 op 1 en de oliepomp gemodificeerd. Verder heb ik andere nokkenassen, nokkenaskettingspanners en een andere koppakking uit Amerika gemonteerd, bovendien is de koppeling verzwaard. Om het plaatje compleet te maken zit er een Akrapovic uitlaatsysteem op, is het blok zwart gespoten met hittebestendige lak en met RVS-boutjes weer opgebouwd. Uiteindelijk ben ik er negen maanden mee bezig geweest en het resultaat mag er best zijn. Door alle aanpassingen heeft ‘ie nu 365 pk aan de krukas en 264 Nm koppel. Er is nog meer mogelijk, maar dat hoeft voor mij niet. Het gaat mij niet om topsnelheid, maar om de weg er naartoe. Hoe makkelijk inhalen gaat met dit vermogen, daar wil je iedere dag mee rijden, zo lekker. Al rij ik er over het algemeen wel normaal mee hoor, je moet het natuurlijk niet op jezelf af gaan halen. Op sommige stukken waar het kan, wil ik soms best even doorhalen of zo, maar verder rij ik gewoon rustig. Voor mij is de Hayabusa zo perfect, maar daar heb ik ‘m natuurlijk ook zelf naar gemaakt. Hij is super betrouwbaar en doet precies wat hij moet doen, dus voor mij is het heel onbekommerd rijden. Hij gaat denk ik ook niet weg, ik zou niet weten waarom. Er zit zoveel passie en uren werk in. Mijn zoon zei laatst ook, ‘pa, je bent gek als je deze wegdoet!’. Daarin heeft ‘ie eigenlijk ook helemaal gelijk!”