Warmdraaien – Ouderwets in ’t bolletje

Op de foto’s lachende gezichten, want de sfeer zat er tijdens al deze lezerstrips goed in. Overwegend goed weer, mooie toerroutes en ’s avonds gezelligheid aan tafel en in de bar. Dan blijft er voor een lang motorweekend of een langere reis, zoals die naar Schotland, maar weinig te wensen over.
Zelf moet ik nog even geduld hebben tot begin september voor een korte motor(werk)vakantie, want dan staat onze Alpenmasters-lezersreis weer op het programma. Die voert ons dit jaar, drie groepen sterk, naar een streek in Oostenrijk die (nog) wat minder bekend is bij motorrijders: Steiermark. Lang geleden ben ik er een paar dagen geweest voor de spectaculaire Erzbergrodeo, en ik moet zeggen dat het afwisselende landschap met bergen, gletsjers, Alpenweiden en wijnvelden me destijds al kon bekoren. Bovendien valt de drukte in september mee, dus alle ingrediënten voor een geweldige motortrip lijken op voorhand al aanwezig.

Tot die tijd is het even behelpen in eigen land. Alhoewel, behelpen…. Ja, Nederland is druk, heeft meer verkeersdrempels dan bochten, maar heeft ontegenzeggelijk nog steeds veel moois te bieden als je op twee wielen onderweg bent. Pak wat dat betreft de Provincietochten er maar eens bij die een aantal MotoPlus-lezers in het zadel van een Suzuki GSX-S1000GX maakten.
Je moet er soms alleen even naar zoeken. Toch dat kleine kronkelende weggetje links of rechts maar eens inslaan in plaats van dom rechtdoor rijden over die brede provinciale weg. Schakel je navigatiesysteem en je headset daarbij ook eens uit, rijd weer eens lekker op je eigen kompas. Een van de voordelen van rijden in eigen land is dat het toch te klein en dichtbebouwd is om echt te verdwalen. En rijd je jezelf eens klem, vreet jezelf dan niet op, het is in feite onderdeel van de lol. Er is altijd wel weer een weggetje te vinden dat je weer in de juiste richting brengt en je misschien wel langs verrassende plekken voert waar je nog niet eerder bent geweest.

Tuurlijk kun je zo’n route thuis op je dooie akkertje achter het beeldscherm van je laptop uitstippelen, maar juist die ‘trial & error’-ervaring is voor mij vooral ook onderdeel van de charme. Gewoon proberen, je kop stoten en het nog een keer proberen. En de route bij wijze van een stukje hersengymnastiek ouderwets in je bolletje opslaan.
Zo zijn ook grote delen van de routes door de Achterhoek en Twente ontstaan die we gebruiken voor onze lezerstesten. Een lusjes hier, een verbindingsstukje daar, nog een lusje, en zo heb je een prachtige route van zo’n 150 kilometer bij elkaar gescharreld. Telkens als we met MotoPlus-lezers van zo’n rondje terugkeren bij de redactie, zoals onlangs nog met de Yamaha Tracer 9GT+ (zie ook verderop in deze MotoPlus), komt er een enorme smile onder de helm van de deelnemers vandaan. Vaak vanwege de motorfiets waarmee ze een dag op pad zijn geweest, maar even vaak ook door de route die ze hebben gereden. Bij mij zitten die routes inmiddels ouderwets in het bolletje, maar we sturen ze met alle liefde als GPX-bestand na, want de meeste deelnemers willen die route graag nog eens rijden.

Rest me niets anders dan je vanaf deze plek een geweldige (motor)vakantie te wensen. En let op: de volgende MotoPlus, nummer 16, verschijnt niet over twee maar over vier weken, op vrijdag 22 augustus dus! Tot dan!

Jeroen Hidding
Hoofdredacteur MotoPlus