Eerste test – Ultraviolette F77 2025

Nog geen tien jaar geleden, in 2016 om precies te zijn, begon Ultraviolette vanuit een garage in thuisland India met het ontwikkelen van elektrische motoren, waarna het in rap tempo uitgroeide tot een bedrijf met inmiddels vijfhonderd man personeel en een imposante ontwikkelingsafdeling. Die bestaat namelijk uit een team van driehonderd mensen die in de luchtvaart-, elektronica- en autosector ervaring hebben opgedaan bij bedrijven als Boeing, Apple en Tesla. Behoorlijk knappe koppen dus, die dan ook het één en ander hebben ontwikkeld in de loop der jaren. Zo werd een accupakket ontwikkeld met een uitgebreid veiligheidssysteem voor optimale thermische regulering. Dat accupakket zorgt er natuurlijk voor dat de permanente magneet AC-motor – goed voor een maximumvermogen van 30 kW en 100 Nm koppel – zijn werk kan doen. Ultraviolette belooft daarbij een actieradius van 231 km volgens WMTC, de wereldwijde methode om in dit geval de actieradius te meten. Dat alles met een accucapaciteit van ‘maar’ 10,3 kWh. Ter vergelijking: de Zero S heeft een bereik van 248 kilometer, maar doet dat met een 14,4 kWh-accupakket. Een flinke actieradius voor een relatief klein accupakket dus, maar juich niet te vroeg, die 231 kilometer is alleen haalbaar in de langzaamste van de drie rijmodi en bij een heel zuinig rijgedrag.

Daarnaast werd ook de UV-app ontwikkelt. Met deze app krijgen gebruikers niet alleen inzicht in bijvoorbeeld de rijstatistieken, ook krijg je een melding in de app als je motor beweegt, wordt weggesleept of om is gevallen. Bij diefstal kun je je motor met de app zelfs op afstand op slot zetten. Aan technologische ontwikkeling geen gebrek kortom!

Na al een tijdje actief te zijn op de Indiase motormarkt maakt Ultraviolette nu dus ook de overstap naar de Europese markt. Dat doet het met de F77, een opvallende gelijnde tweewieler die in twee varianten – te weten Mach 2 en SuperStreet – verkrijgbaar is. Hoewel beide uitvoeringen goed zijn voor 30 kW en 100 Nm koppel zijn ze door een nominaal vermogen van 9,5 kW toch geschikt voor het A1-rijbewijs. Een A1-fiets met het koppel van een zware middenklasse verbrandingsmotor, dat is niet mis!

Verder delen beide uitvoeringen dezelfde technische basis. Het rijwielgedeelte bestaat uit een stalen vakwerkframe met aluminium balhoofd, Ø 41mm upside-down voorvork en een monoschokdemper achter (beide met verstelbare veervoorspanning). Voor de remmerij vertrouwen de Indiërs op Bybre, zustermerk van het welbekende Brembo. Vooraan is een radiale vierzuiger-remklauw gemonteerd, achter een zwevende enkelzuiger-remklauw.
Ook op het gebied van elektronische hulpmiddelen laat de F77 weinig te wensen over. Tractiecontrole is in vier standen instelbaar en Bosch-ABS is eveneens aanwezig. Dan is er nog het regeneratieve remsysteem, waarmee je tot 30% van de accucapaciteit kunt (her)opwekken. Dat is systeem is in maar liefst tien (!) standen in te stellen, van compleet uit tot en met stand negen. Voor meer veiligheid is hiervoor ook het Dynamic Stability Control ontwikkeld. Dat systeem voorkomt dat door het regeneratieve remsysteem je achterwiel blokkeert, bijvoorbeeld onder hellingshoek of bij nat wegdek.

Het elektronicapakket wordt verder afgerond met systemen als Hill Hold, parkeerhulp in de vorm van een achteruitversnelling, en drie rijmodi: Glide, Combat en Ballistic. Wat is dan het verschil tussen de Mach 2 en SuperStreet? Kort gezegd alleen de zithouding. Waar de Mach 2 gebruikmaakt van clip-ons en daardoor een sportievere houding heeft, is de SuperStreet juist voorzien van een hoger stuur en dus ook een meer ontspannen zit. Wel is de SuperStreet daardoor € 400,- duurder dan de Mach 2 (zie kader kosten).

Tijd om zelf in het zadel te stappen en te ondervinden hoe groot het verschil is tussen beide Aziatische broers. We beginnen de dag op de sportieve Mach 2. Eenmaal opgestapt springt direct het 5 inch TFT-scherm in het oog. Alle belangrijke gegevens worden overzichtelijk weergegeven en met vier knoppen op de linker stuurhelft is het goed gestructureerde menu eenvoudig te bedienen. De zithouding is zoals je mag verwachten sportief, maar niet extreem. De voetsteunen staan niet overdreven hoog en de clip-ons niet enorm laag, gewoon een lekker actieve zit kortom. De standaard ingestelde Glide-rijmodus maakt al snel plaats voor Combat, de middelste van de drie. Daarin reageert de elektromotor lekker direct en kom je vlot van de plek.

Hoewel de Mach 2 stilstaand niet meteen als de lichtste voelt, merk je eenmaal onderweg weinig van de 207 rijklare kilo’s. Het uitproberen van het regeneratief remmen laat nog even op zich wachten, daarvoor is de accu nog te vol. Maar ook zonder die motorrem vertraagd de Mach 2 prima, de radiaal gemonteerde enkele vierzuiger-remklauw reageert fijn en doet zijn werk goed. Wel duikt de Ø 41mm upside-down voorvork fors bij hard of abrupt remmen, en ook de schokdemper aan de achterzijde voelt wat zacht op drempels. De Indiase MRF Steel Brace-banden zijn met 110/70 voor en 150/60 achter niet erg breed maar maken het stuurwerk daardoor wel kinderlijk eenvoudig. Ook bieden de banden genoeg grip, bij hard uitaccelereren hoefde de tractiecontrole niet (merkbaar) in te grijpen. Prima rubbers dus!

Niet veel later wordt er bij het wachten voor een rood stoplicht gewisseld naar de snelste rijmodus: Ballistic. Dat gaat eenvoudig met een druk op de startknop, en kan ook tijdens het rijden (weliswaar met gas dicht). Daarbij is het wel oppassen geblazen dat de knop niet verkeerd wordt ingedrukt en de permanente-magneet elektromotor wordt uitgeschakeld. Eenmaal in snelste rijmodus schieten we vervolgens bij groen licht letterlijk weg vanuit stilstand en binnen luttele seconden geeft het dashboard honderd kilometer per uur aan. Vanzelfsprekend loopt de actieradius hierbij hard achteruit, maar het blijft leuk om met 100 Nm koppel bij het stoplicht weg te sprinten. De Ballistic-rijmodus is ook merkbaar directer en feller qua ‘gasrespons’, perfect voor een sportieve rijstijl. Als we daarna het regeneratieve remmen in kunnen stellen, valt nog een technisch hulpmiddel op. Als het regeneratieve remsysteem is ingesteld en je draait het gas dicht, gaat het remlicht knipperen zodat achterliggend verkeer kan zien dat je afremt. Dat komt in de praktijk goed van pas, want in de standen zes tot en met negen remt het systeem serieus hard, vergelijkbaar met de motorrem van bijvoorbeeld een V-twin. Dat maakt wel dat je praktisch zonder de conventionele rem kunt rijden en alles met de rechterhand kunt doen, al is dat natuurlijk een kwestie van smaak.

We vervolgen onze weg op de technisch identieke SuperStreet. Hoewel de zithouding op de Mach 2 zeker niet te extreem is, voelt deze variant met z’n hogere stuur gewoon nog beter. Je zit meer rechtop, het hogere stuur valt lekker in de hand en daardoor wordt het stuurwerk nog leuker en makkelijker. Deze meer ontspannen zithouding wekt dan ook vanaf het eerste moment veel vertrouwen, en met speels gemak sturen we de SuperStreet over de slingerende landwegen. Onderweg valt wel op dat de ketting en remmen wat gehorig zijn, al valt dat vermoedelijk ook meer op door het ontbrekende geluid van een verbrandingsmotor. We verruilen de rustige landwegen voor de drukke stad waar de SuperStreet zich als een vis in het water thuis voelt. Even later bewijst ook de parkeerhulp zich van goede dienst als we moeten keren op een kleine parkeerplaats. Dat is zo gepiept met dank aan de achteruitversnelling. Echt nodig is dat natuurlijk niet, de F77’s wegen maar tweehonderd kilo en zijn daardoor eenvoudig te manoeuvreren, maar de achteruitversnelling maakt het kunstje wel een stuk makkelijker.

Als we de drukte van de stad weer achter ons laten schakelt het systeem zelf terug van de Ballistic- naar de iets rustigere Combat-rijmodus om zo de actieradius te verbeteren. Niet veel later is het einde van de route bereikt en parkeren we de motoren. Er rest na iets minder dan honderd kilometer nog 30% accucapaciteit volgens het dashboard, dus de 231 beloofde kilometers hebben we met ons rijgedrag bij lange na niet gehaald. Daarvoor zul je heel zuinig en in de laagste rijmodus moeten rijden. Voor onderweg bijladen is de F77 nog niet geschikt, Ultraviolette is hiervoor bezig met een adapter maar die laat voorlopig nog even op zich wachten. Wel wordt de F77 geleverd met een 3 kW lader die de accu van 20% naar 80% oplaad in 2,5 uur. Dus zoals altijd met elektrische motoren: geduld is een schone zaak, al wordt dat (lange) wachten door de Ultraviolette F77 Mach 2 en SuperStreet wel beloond met een hoop rijplezier!

Conclusie
Met de F77 Mach 2 en SuperStreet zet Ultraviolette twee bijzonder ogende, goed afgewerkte elektromotoren neer die op het gebied van hulpsystemen en elektronica niets te wensen overlaten. Wel kunnen er wat kleine puntjes verbeterd worden, waaronder betere spiegels en een adapter om onderweg te kunnen (bij)laden. Ook de tijdelijk extra scherpe prijzen blijven met €9.499,- (Mach 2, na 31-07 €10.499,-) en €9.799,- (SuperStreet, na 31-07-2025 €10.799,-) vrij fors voor een A1-motor. Desondanks is de F77 een makkelijke en vermakelijke motorfiets om mee te rijden en daarmee een leuke optie voor korte ritjes zoals bijvoorbeeld woon-werkverkeer.