Eerste test – Aprilia RS660 Factory

Een Factory-uitvoering is trouwens geen onbekende in Aprilia’s nog relatief jonge 660-segment. Het Tuono-zustermodel was er al in een Factory-variant en is nu enkel nog als zodanig leverbaar, aangezien het prijsverschil tussen beide uitvoeringen dusdanig gering was dat het overgrote merendeel van de Tuono-kopers voor de Factory koos. Bij de RS600 is dat prijsverschil met € 13.649,- voor de standaard uitvoering en € 15.849,- voor de Factory-variant een stuk groter, waardoor beide modellen naast elkaar zouden moeten kunnen bestaan. Wat je voor die € 2.200,- meerprijs krijgt bij de RS660 Factory? Hoogwaardige veerelementen uit de schappen van de Zweedse specialist Öhlins en meer specifiek een 43 mm NIX30-upside-down-voorvork en een STX46-achterschokdemper, beide volledig instelbaar uiteraard. Voor de rest zijn beide modellen, op het tweekleurige zadel en de andere graphics van de Factory na, volledig identiek.

Vijf extra paardjes
Wel heeft de RS660 voor dit modeljaar een flinke update gehad met een nieuwe stroomlijn met een MotoGP-sausje én winglets, een nog uitgebreider elektronicapakket en een motorblok dat een oppeppertje heeft gehad. Om met dat laatste te beginnen: de 659 cc metende tweecilinder met 270-graden-krukas voldoet nu aan de Euro5+-norm en heeft 5 pk meer dan voorheen achter de knop. Onder andere door het gebruik van 52-mm-gasklephuizen in plaats van de voorgaande 48-mm-exemplaren levert de RS660 nu 105 pk bij 10.400 toeren.

Die vijf extra paardjes zullen misschien niet meteen iedere aspirant-koper het hoofd op hol brengen, maar aan de andere kant is het litervermogen met 160 pk hetzelfde als dat van een Ducati Panigale 1299, om maar eens een dwarsstraat te noemen. Net als bij de vorige generatie is die tweecilinder een van de sterkste punten van deze Aprilia. Het levert al prettig punch van onderuit, maar komt pas echt tot zijn recht in het derde deel van het toerenbereik. Daar voelt de twin heerlijk sterk en duwt ‘ie je met een verbazingwekkende kracht vooruit, daarbij uiteraard geholpen daar het lage rijklaargewicht van slechts 183 kilo. Na een paar dagen lekker knallen op voornamelijk secundaire wegen onderstreept de twin van de RS660 Factory onomwonden dat die 105 pk en de uiterst beheersbare wijze waarop die paardjes richting het asfalt draven ruim voldoende zijn voor onze polderwegen.

Daarbij springt deze ravissante Italiaanse ook nog eens heel beschaafd met de brandstof om. Gemiddeld noteerden we een nette 1 op 22,5 bij gecombineerd gebruik op secundaire wegen en de snelweg. Draai je wat enthousiaster aan het gas, dan duikt het verbruik net onder de 1 op 20, en aan de andere kant zijn uitschieters richting 1 op 25 net zo makkelijk haalbaar.

Vanuit het zadel
Het geluid dat de Aprilia produceert is lekker vol, maar nooit op een vervelende manier overheersend. Wel reageert de RS in koude staat in de eerste kilometers wat rukkerig op het gas. Dat verdwijnt eenmaal op temperatuur, waarna de lekker direct gasrespons vooral in positieve zin opvalt. Wat echter niet verdwijnt, vooral bij bijvoorbeeld constante snelwegsnelheden van rond de 130 km/uur, zijn fijnmazige vibraties in de beide stuurhelften en vooral de voetsteunen. Op secundaire wegen zijn die kriebelingen ook voelbaar, alleen stukken minder nadrukkelijk.

Over stuurhelften en voetsteunen gesproken: de zit. Gezien het compacte formaat van de RS6600 Factory zou je met een gemiddeld West-Europees lichaamsformaat misschien een pijnbank verwachten, maar niets is minder waar. Voetsteunen en zadel zijn relatief hoog, maar waar het zadel voorheen naar achteren toe wat krap was, is het nu een bruikbaar stuk breder. Dat maakt dat de werkplek niet alleen prima geschikt is voor een circuitdagje maar zeker ook voor alledaags gebruik. Daarbij zijn de clip-ons weliswaar sportief, maar zijn ze niet dusdanig laag geplaatst dat je polsgewrichten na een paar uurtjes in het zadel zachtjes beginnen te huilen. En ook het ruitje, aan de bovenzijde aangenaam bolvormig, voldoet prima. Kortom, een overtuigende ergonomie, zelfs als je lengte richting de 1.90 meter gaat.

Vanuit het zadel heb je goed zicht op het nieuwe 5 inch TFT-scherm. Samen met de intuïtief te bedienen knoppen en schakelaars op de stuurhelften, allemaal verlicht, vormt het het commandocentrum voor onder andere de meeste elektronica op de RS660 Factory. En dat pakket is, kenmerkend voor Aprilia, behoorlijk omvangrijk. Wat heet, veel completer wordt het niet, zeker niet in dit segment! Onder de APRC-paraplu (Aprilia Performance Ride Control) beschikt de 660  Factory – en ook de standaard uitvoering trouwens – uiteraard over verschillende rijmodi (vijf in totaal zelfs, waarvan twee voor circuitgebruik), uitschakelbare tractie- én wheeliecontrole, launch control, instelbare motorrem, instelbaar en hellingshoekafhankelijk ABS, cruise control en een up/down quickshifter. Een heel compleet pakket dus, dat je eerder in het high-end superbike-segment zou verwachten dan in het lichtere sportieve segment. En ja, het voldoet volledig aan de verwachtingen. De heel direct en super nauwkeurig werkende quickshifter is een van de betere waarmee we recent reden, het ABS is in alle settings enkel op de achtergrond aanwezig en de tractiecontrole laat behoorlijk wat speelruimte toe. De verschillen tussen de diverse rijmodi zijn weliswaar subtiel, maar goed waarneembaar.

Kers op de taart
Maar de absolute kers op de taart is toch wel de vering van de RS660 Factory, want met de volledig instelbare NIX30-voorvork en STX46-achterschokdemper valt bij de Factory alles op zijn plaats en is het een echten controlfreak. De standaard versie van de RS660 heeft niet bepaald bekend slappe knieën als het om de vering gaat, maar het niet altijd even consistente aanspreken van de voorvork en de direct afsteunende achterschokdemper waren toch kleine puntjes van kritiek, die in vergelijkingstesten een hogere score in onze puntentelling in de weg stonden. Daar is met de vering op de Factory-uitvoering geen sprake meer van. De demping is voor en achter over de hele linie duidelijk meer in balans, wat de stabiliteit, stuurprecisie en feedback onder de streep ten goede komt. Wel gaven we de voorvork een viertal extra klikjes uitgaande demping bovenop de standaard setting om snel uitveren na hard aanremmen de kop in te drukken, wat aanvankelijk voor wat lichte onrust en minder precisie in de voorpartij zorgde. De wendbaarheid en neutraliteit van de uiterst behendige 660 waren sowieso al boven iedere twijfel verheven, en voor de concurrentie in dit segment zal deze RS660 Factory wat dat betreft een bijzonder harde noot om te kraken worden.

Hetzelfde geldt waarschijnlijk ook voor de remmen, want ook als het op ankeren aankomt is de RS660 Factory bijzonder goed bedeeld. De rem-hardware is bijzonder indrukwekkend en zonder meer geschikt voor circuitgebruik met aan de voorzijde twee 320 millimeter schijven, radiaal gemonteerde vierzuiger-remklauwen én een radiale rempomp, allemaal uit de schappen van Brembo. Kortom, ruim bemeten voor een sportfiets in dit segment en de remkracht laat dan ook niets te wensen over. De voorrem laat zich mooi aanleggen, heeft een krachtige maar zeker niet te giftige initiële bite en hard door remmen tot diep in een bocht gaat haast met twee vingers in de neus.
Alles hosanna dus? Bijna. Alhoewel de vele high-en componenten en het omvangrijke elektronicapakket recht doen aan de prijs van bijna zestien mille (!), valt er op de afwerking hier en daar wel wat af te dingen. Zo is het motorblok niet gespoten, zijn frame en swingarm geverfd en is de bestickering niet voorzien van een laagje blanke lak, wat er op duidt dat Aprilia’s boekhouder hier en daar wel degelijk over de schouders heeft meegekeken. Enerzijds jammer, anderzijds doet het niets af aan het feit dat de Aprilia RS660 Factory onder de streep niet pronkt met blingbling of een overdosis vermogen, maar wel een geweldige rijsensatie biedt. En ja, voor de wat ouderen onder ons doet het stiekem ook een heel klein beetje denken aan de sensatie die de inmiddels legendarische RS250 ooit bood.

MotoPlus-conclusie
Een behapbaar vermogen gecombineerd met een erg laag gewicht; de Aprilia RS660 Factory heeft meer dan genoeg in huis om vlot te rijden, erg vlot als het moet, en weet altijd en overal een vette grijns op je smoel te toveren. Met een prijs van bijna 16.000 euro is het inderdaad allesbehalve een koopje, maar daarvoor heb je dan wel een sportfiets met een voor deze inhoudsklasse ongekend uitgebreid pakket aan elektronische hulpjes en foefjes en hing-end vering met een flink stelbereik. Jammer is wel dat de afwerking hier en daar wat achterblijft bij het hoogwaardige uitrustingsniveau van de Aprilia. Op het circuit hebben we er nog niet mee gereden, maar als het niet al te snelle baan met wat krapper bochtenwerk is, kun je een superbike-rijder er ongetwijfeld mee tot wanhoop drijven. Op secundaire wegen kan dat hoe dan ook en is de Aprilia RS660 Factory een van de meest verfrissende motorfietsen van het moment om mee te rijden. Prijs te gortig? Maak dan zeker eens een proefritje op de € 2.200,- minder kostende standaard RS660.