Warmdraaien 17 – 2014
Niets menselijks is mij vreemd, dus ook ik ben behoorlijk ‘prijsgevoelig’. Met andere woorden: ik laat me regelmatig verleiden door een voordeelaanbieding, een prijsknaller of ‘an offer you can’t refuse’. Toch kom je dan naderhand tot de conclusie dat goedkoop soms echt duurkoop is, of in elk geval niet de gewenste werking of kwaliteit biedt. Ikzelf had dat de afgelopen weken tot twee keer toe.
Te gemakzuchtig om even bij een dealer langs te gaan en de bewezen goede – originele – remblokken te halen, bestelde ik voor onze redactie-Honda NC700X voor een tientje of drie een paar Ferodo-remblokken via een webshop. Keurig de volgende dag in huis, dus wat wil een mens nog meer? Nou, veel remkracht, goede doseerbaarheid en weinig bijgeluiden misschien? Want hoewel ik Ferodo toch echt zie als een gevestigde orde op het gebied van remblokken, hadden deze nieuwe remblokken overduidelijk geen goede match met de enkele voorremschijf van de Honda NC. Gevolg: matige vertraging, slechte doseerbaarheid en hinderlijk piepende remmen tijdens de laatste tien meter van de remweg. Ook een dikke laag kopervet op de achterkant veranderde niets aan dat laatste. Dus na enkele duizenden kilometers – waarin je tegen beter weten in hoopt dat alles nog wel beter gaat worden – moesten er knopen doorgehakt worden. Met ander woorden: het ritje naar de dealer werd alsnog gemaakt, waar voor € 72,99 een set originele Honda-remblokken werden besteld. Die weer een paar dagen later opgehaald en gemonteerd konden worden. Maar deze wisselactie leverde een verbijsterend verschil op, want die originele remblokken doen gewoon alles heel erg goed. De NC is nu weer zonder bijgeluid met één vinger op een postzegel stil te zetten, wat een verademing.
En vorige week ontdekte ik nogmaals dat de aller goedkoopste oplossing soms niet de allerbeste is. Dat was wel in een totaal andere setting: toen lag ik in mijn tentje in de Spaanse Pyreneeën, te luisteren naar de dikke – en veelvuldig vallende – regendruppels op het dunne tentdoek van mijn Aldi-tentje. Samen met tien andere motorrijders nam ik op een heel dikke KTM 1190 Adventure R deel aan een behoorlijk pittige, maar werkelijk fantastische allroad-reis van het Belgische Endurofun door de Spaanse bergen (zie ook www.endurofun.be). Een echte aanrader, later dit jaar volgt hiervan nog een uitgebreid verslag in MotoPlus.
Aangezien het een kampeerreis betrof en het alweer een kleine twintig jaar geleden was dat ik dat voor het laatst had gedaan, moest ik voor deze week dus wel even een complete kampeeruitrusting bij elkaar scharrelen. Dat lukte wonderwel, mede door het goede advies en de inventarislijst van Endurofun. Maar uitgerekend bij het tentje zelf liet ik me dus verleiden door een weekaanbieding van de Aldi: het werd een enkeldaks pop-up-tentje, dat perfect naast de van mijn zoon geleende slaapmat, slaapzak en vouwstoeltje in de roltas paste. Bij een hele week stralend – en droog – weer was ik daar in de Pyreneeën zonder meer koopman geweest voor mijn € 29,95! Wat nou peperdure trekkerstent voor 350 euro? Voor dat geld slaap ik normaal een week in een hotel…
Maar helaas: het regende best veel die week, vooral ’s nachts. Waardoor het tentdoek van mijn nét te kleine tentje aan de binnenkant dus exact net zo nat werd als aan de buitenkant. Liggend in dat piepkleine tentje vroeg ik me dus af hoe deze sublieme motorvakantie op zo’n stomme manier door één klein detail helemaal de verkeerde kant op dreigde te gaan. Met iets meer aandacht, voorbereiding en geld had het kampeergenot in elk geval veel groter kunnen zijn, dat zag ik ook aan al mijn uitstekend uitgeruste medereizigers. Tja, een mens is nooit te oud om te leren: soms moet je dus iets meer willen investeren voor véél meer plezier!
Eric Bulsink
Hoofdredacteur MotoPlus
