Warmdraaien 13 – 2017
Verwend als we als journalisten zijn met allerlei perspresentaties in verre oorden met exotische namen en vaak al even exotische temperaturen, zouden we haast vergeten dat je op slechts een paar uur rijden van onze landsgrenzen ook fantastisch kunt sturen. Ik werd er tijdens de laatste van onze drie lezersweekends in het Duitse Westerwald weer eens op ondubbelzinnige wijze aan herinnerd. Nu stond dat Westerwald, iets ten oosten van Keulen en net iets onder het Sauerland gelegen, eerlijk gezegd niet meteen op mijn ‘bucket list’ met motorbestemmingen en deed het zelfs niets eens een belletje rinkelen. Het is namelijk typisch zo’n gebied waar je achteloos aan voorbij rijdt onderweg naar je vakantiebestemming. Dit is namelijk de plek waar je links en rechts van de ‘Autobahn’ de eerste heuvels in het landschap voorbij ziet komen, onbeduidende lekkermakertjes voor het echte werk dat dan vaak wacht in de Alpenlanden. Maar met die omschrijving doe je dit gebied ernstig te kort en dat werd even fijntjes onderstreept door de prachtige toerroutes die Carlo Bankers van Horizon Motor Reizen, onze partner voor deze drie toerweekends, er voor ons had uitgezet. Wat een geweldige motorbestemming!
Al na de eerste paar bochtencombinaties kreeg een lekker vakantiegevoel me al in zijn aangename greep, en dat op slechts een flinke steenworp afstand rijden van de Nederlandse grens. De dagroutes, naar keuze een korte of lange variant, voerden slechts sporadisch over de grotere en drukkere B-wegen en voor het overgrote merendeel over intieme en bochtige K-wegen. Alhoewel de asfaltkwaliteit vaak niet meer was wat we zo lang van onze oosterburen gewend waren, vergoedde het fraaie landschap waar we doorheen toerden veel. Lieflijk glooiende groene heuvels, hier en daar zelfs gelardeerd met heuse haarspeldbochten, dichte bossen, verscholen kasteeltjes en charmante dorpjes en kleine steden als Nassau – de bakermat van ons koningshuis – en het mondaine Bad Ems, die als verleidelijke pleisterplaatsen opdoken. Met een aangenaam stralend zonnetje is de verleiding dan nauwelijks te weerstaan om de motor even op de jiffy te parkeren en als een echte ‘Jan Toerist’ met een zonnebril op de neus te genieten van een ‘Kaffee und Kuchen’ of een ‘Strammer Max’.
Dat zonnetje scheen overwegend tijdens onze lezersweekends, alhoewel de eerste groep half april ook nog op een verdwaalde sneeuwbui werd getrakteerd en er alle weekends zo nu en dan wel een onvervalste stortbui compleet met onweer en hagelstenen zo dik als knikkers over het gebied trok. Maar dat mocht de pret bij de meer dan 150 deelnemers, die verdeeld over drie groepen naar uitvalsbasis ‘Hotel Zum Weissen Stein’ in Kirchen waren gekomen, niet drukken. Na een lekkere douche stond er iedere avond een welverdiende Duitse karaktermaaltijd met een lekker potje bier te wachten en dan is het voor de meesten al snel goed.
Daarbij blijf het bijzonder dat tijdens een georganiseerde trip als deze het belangrijkste motto ‘vrijheid, blijheid’ is. Het enige gezamenlijke onderdeel in het weekend is de avondmaaltijd, en verder gaat iedereen lekker zijn eigen gang. Dat kan betekenen dat je overdag in je eentje pad gaat, met een stel vrienden of met een ter plekke spontaan gevormd groepje; alles kan, alles mag en er is vooral niets verplicht. Met een gedeelde passie – motorrijden – vindt uiteindelijk iedereen zijn draai in zo’n gemêleerd gezelschap en dat blijft ook voor de zesde achtereenvolgende keer dat we deze lezersweekends organiseren weer een mooie constatering. Ik zou zeggen: op naar volgend jaar, naar nog zo’n verborgen pareltje op schootsafstand van Nederland! Maar eerst hebben we in september nog twee uitdagende lezersreizen in de Franse Alpen op het programma staan!
Jeroen Hidding, adjunct-hoofdredacteur MotoPlus
