Vergelijkingstest Honda CBF600 – Kawasaki ER-6n – Suzuki Gladius 650 – Yamaha XJ6
Op zoek naar een partner in het wereldje van de allround motorfietsen? Geen sinecure, want ze waren nog nooit zo goed, zijn relatief goedkoop en zijn in de loop der tijd steeds aantrekkelijker geworden. Op de volgende bladzijden kan je lezen welke motor wellicht bij jou past.Was het maar zo simpel…als je een motor net als een lekkere maaltijd zo vanaf de schappen in de supermarkt zou kunnen samenstellen: men neme de perfect beklede buddy van een Kawasuka, het potente blok van de Suzuyama, de lichte wielen van een Yaonda en het windscherm van de vette WMB. Mooi zou dat zijn, maar je echte persoonlijke droommotor kan je hoogstens nog bij de motorsloper bij elkaar organiseren, want uiteindelijk zullen we het toch moeten doen met wat de fabrikanten ons aanbieden. Maar het moet wel gezegd worden dat die tegenwoordig een frisse wind vanuit de hoek van de middenklassers laten waaien. Honda heeft al vorig jaar zijn bestseller CBF 600 met een aluminium frame van een nieuwe body voorzien. Kawasaki’s ER-6n werd recentelijk helemaal op de schop genomen en zowel Suzuki als Yamaha brengen met de Gladius en de XJ 600 gloednieuwe modellen in het strijdperk. Van de vier modellen die we hier bespreken is de Suzuki de goedkoopste met € 6.990,00 gevolgd door de Kawasaki met € 7.498,00 (kan ook zonder ABS voor € 7.198,00), terwijl je voor de Honda en de Yamaha resp. € 7.990,00 en € 7.999,00 moet neertellen. Helaas heeft de Suzuki als enige standaard geen ABS, maar dat zit er in de tweede helft van dit jaar wel aan te komen.72 of 78 PK – een groot verschil?Je zou ten aanzien van dit punt natuurlijk één van de meest gestelde stamtafelvragen kunnen stellen: twee of vier cilinders? Zowel Yamaha als Honda geven voor hun viercilinders elk 78 PK op en Kawasaki en Suzuki houden het met hun tweecilinders op elk nominaal 72 PK.De testbank geeft uitsluitsel: met 74 PK bij 8.600 t/pm (ER-6n) en 75 PK bij 8.300 t/pm (Gladius) liggen deze twee dicht bij elkaar en op hetzelfde niveau als de XJ6, die met 74 PK bij 9.700 t/pm iets onder de opgegeven prestatie blijft. De Honda op zijn beurt blijft met 80 PK bij 10.400 t/pm daar dan weer net iets boven. Dat zegt natuurlijk al wel wat, maar lang niet alles.Het is veel belangrijker hoe de power zich manifesteert en uiteindelijk voor de berijder aanvoelt. Wat acceleratie betreft liggen de tweecilinders iets voor op de viercilinders, hoewel niet echt veel. Bij ongeveer 9.000 t/pm sturen zowel de Kawasaki-twin als de Suzuki V2 tussen de 5 en de 8 PK meer richting achterwiel dan hun viercilinder concurrenten. Datzelfde geldt voor het koppel, de tweecilinders genereren ongeveer 5 en 10 Nm meer dan de andere twee en geven daarmee veel betere doortrekwaarden te zien. Interessant bij deze vergelijking is, dat de Honda zijn grotere topvermogen in het dagelijkse verkeer niet waar kan maken. Daar zijn een paar redenen voor: hij heeft de langste overbrenging, sleept met 223 kg het meeste gewicht met zich mee en komt pas laat aan zijn topvermogen. Een blik op de trekkrachttabel maakt duidelijk hoeveel power er in werkelijkheid het achterwiel bereikt. Zo wordt zichtbaar dat de Honda zijn PK-voordeel pas in de hoogste versnelling vanaf 170 km/uur kan uitspelen. De andere drie scoren hier toch beter.Zo liggen de feiten, er is gemeten, gerekend en vergeleken. Maar welke signalen krijg je van je achterste en wat zegt je gevoel? Suzuki heeft de Gladius ondanks Euro 3 niet alleen meer power maar ook meer het elan meegegeven dat sommigen zich alleen nog van de met carburateur uitgeruste SV-650 modellen zullen herinneren. De V2 komt vrolijk en pittig op, wil steeds toeren maken en is in dit vergelijkingsveld duidelijk het blok met de hoogste gevoelswaarde. Daarmee vergeleken komt de Kawa-Twin wat gezapig over. Dat bovendien het gashendel zwaarder gaat dan bij de Suzuki versterkt dit gevoel nog meer.De Yamaha XJ6 is onopvallend in alle opzichten. Erg zachte gasaanname, soepele loopcultuur en een diep gerommel uit de uitlaat maken de nieuwe viercilinder tot een prettige reisgenoot.Wie het liever wat pittiger heeft komt bij de Honda aan zijn of haar trekken, want de motor loopt wat rauwer zonder op je zenuwen te werken en zijn ronde geluid doet denken aan de gouwe oude tijden waarin motorrijden ook vanwege de akoestiek een waar genoegen was.Zitproef: lekker zacht of actief?De ergonomie is bij alle vier acceptabel, aan de minimale verschillen raak je in de loop der tijd gemakkelijk gewend. Wat het comfort op de langere afstand betreft moet wel gezegd worden dat alleen de Hondarijder na tien uur nog relatief relaxed van zijn motor stapt. De CBF biedt naast de best beklede buddy ook de meeste zitruimte. Bij deze motor is de afstand tussen zowel de buddy en de voetsteunen als tussen stuur en zitplaats het grootst. Bovendien is de CBF de enige in deze vergelijking waarbij je uit twee zithoogtes, 770 of 800mm, kan kiezen. Daarna komt de Yamaha, die over het geheel wat sierlijker oogt dan de Honda en als gevolg van de smallere buddy iets minder comfort biedt. Op de ER-6n zit je het dichtst bij het stuur. Maar dat is wel wat merkwaardig gekromd en je hebt beurtelings het gevoel dat je op de stuureinden leunt of er aan trekt. Ook moet je je benen meer buigen dan bij de andere testdeelnemers, een gegeven waaraan de langbenigen onder ons zich misschien zouden kunnen storen. Hekkensluiter op het gebied van comfortabel kilometervreten is met afstand de Gladius. In ieder geval dit geteste exemplaar met zijn smalle, lage buddy die op den duur niet veel meer zitcomfort biedt dan een met leer overtrokken blok hout.Tegen een meerprijs van ongeveer zeven tientjes levert Suzuki wel een wat beter beklede buddy, waarmee de zithoogte van 790 naar 810 mm toeneemt. Naast dit minpuntje wat zitcomfort betreft geeft de Gladius zijn berijder wel de meest sportieve zit, voornamelijk bepaald door het ver naar voren gepositioneerde stuur en een eveneens nogal klein uitgevallen kniehoek.Qua Vadis? Verandering van richting.Wie zou daar niet voor gaan: eindelijk eens iemand vinden die dat doet wat je van hem vraagt, zonder tegenspraak. Deze wens kan de XJ6 tenminste voor een deel vervullen.Geen ander stuurt zo licht, vastberaden en gemakkelijk in. Een kleine beweging van het goed in de hand liggende stuur is voldoende om de motor zonder enige belemmering daarheen te dirigeren waar je hem hebben wilt. De XJ6 voelt tijdens het rijden tientallen kilo’s lichter aan dan de drie anderen. Pas bij een extreem sportieve rijstijl doen de comfortabel afgestelde veerelementen wat negatief van zich spreken en sluipt er wat onrust in het rijwielgedeelte. De andere kant van de medaille: op slecht wegdek slaat de XJ6 het beste figuur, want zowel voorvork als achtervering spreken voortreffelijk aan.Op de remmen van de Yamaha valt niets af te dingen, maar in vergelijking met de Honda-stoppers doen ze wat bot aan en vragen meer handkracht. Geen wonder dat de CBF wat betreft remmen het pleit duidelijk voor zich beslecht: de veel geroemde tweevingergreep op het remhendel is al voldoende om de motor naar believen zodanig te vertragen zoals anders alleen een stenen muur dat kan. De naar vergelijking straffe afstelling van de veerelementen sluit hier prima bij aan. Daar staat dan wel tegenover dat de berijder op minder goede secundaire wegen wat comfort moet inleveren, omdat de strak afgestelde achtervering harde klappen goed voelbaar doorgeeft. Ondanks dat alles zijn we wel van mening dat de afstelling van het rijwielgedeelte goed gelukt is. De Honda geeft de beste feedback van de vier, evenals de beste stuurprecisie, hoewel hij iets minder handelbaar aanvoelt en niet zo easy instuurt als de Yamaha. Dat laatste zou kunnen liggen aan de wat verouderde Bridgestone BT 57 banden, waarvan de handlingeigenschappen nu niet bepaald perfect zijn.Even over de banden: de op de Gladius gemonteerde Dunlop Sportmax Qualifiers “J” sloffen presteren hier uiterst bescheiden. De Suzuki heeft de neiging grotere bochten te draaien dan je eigenlijk bedoelt en stuurt erg wisselvallig, je zou het bijna koppig kunnen noemen. Ook reageert het achterwiel het heftigst van allemaal op hobbels in de weg. Daar komt dan nog de softe afstelling van het rijwielgedeelte bij die niet aansluit bij de sportieve uitstraling van de motor. Achter ontbreekt het aan demping, de kont pompt te sterk en de voorvering gaat bij stevig remmen tot aan het eind. Vertraging is bij de Gladius ook niet echt een terrein om roem te vergaren als je hem met de Honda vergelijkt, de voorrem werkt ronduit bot. Een ABS samen met krachtiger toegrijpende remvoeringen zou hier wonderen kunnen doen.Blijft over de Kawasaki die je zonder meer het stempel “onopvallend” zou kunnen meegeven. De strak afgestelde veerelementen verlenen de Twin verdienstelijke bochtenstabiliteit, het aanspreekgedrag echter laat te wensen over. Vooral de voorvork van de testmotor stuiterde over kleine hobbels. Misschien toeval, want tijdens de eerdere Toptest was ons dit eerlijk gezegd niet opgevallen. Stuurbevelen worden erg direct doorgegeven en van de lichtvoetigheid van de Yamaha is de Kawasaki toch nog wel een stukje verwijderd, maar hij heeft wel de grootste hellingshoekvrijheid van de vier en als je iets hoort schrapen kan het zijn dat je al op je klep ligt. Tenzij je op tijd remt natuurlijk en dat doet hij dan ook effectief, hoewel niet met het kristalheldere drukpunt en de heftigheid van de CBF.Belading, met zijn tweeën of met bagage?Voor wie vaak met passagier of bagage wil rijden biedt de Honda de meeste ruimte achterop. De ergonomie is hier goed in orde en ook de beugelgrepen zijn goed. De vulling van de buddy zou met het oog op extreem lange afstanden wat zachter kunnen. Het rijwielgedeelte heeft geen enkele moeite met het extra gewicht dat een passagier in de schaal legt, hij houdt nog het meeste over. Tweede keus voor toeren met zijn tweeën is de Kawasaki. Ook hier is de kniehoek voor de passagier aangenaam, zijn de handgrepen goed, de zitplek behoorlijk en de vering wordt niet overbelast. Wel zit je bij de ER-6n met zijn maximale belading van 177 kg en een relatief harde buddy snel aan de grens. Comfort?Nou ja, gaat nog net. Dan komt de Yamaha, maar wat de constructeurs bij het ontwerpen van de handgrepen voor ogen hebben gehad blijft hun geheim. Eigenlijk schandalig, want je kunt je met moeite net met je vingertoppen vasthouden. Wat het rijwielgedeelte betreft zit deze nieuweling als het gaat om passagier of bagage aan zijn grens. En de Gladius wat dat betreft al helemaal: smalle buddy, pompende achterpartij, onaangename kniehoek. Als je het op deze motor achterop lang weet vol te houden moet je wel heel erg verliefd zijn op de degene voor je. Wie met wie? Kwestie van karakter.Zoek je een sportieve bike? Kijk dan eens wat beter naar de Suzuki. De V2 maakt je blij.En met de strakke afstelling van de achtervering en zijn pittige remmen inclusief ABS zou de Gladius een echter stofzuiger voor binnenwegen kunnen zijn. Erg geschikt voor de meer elegante types. Maak je veel kilometers? Dan komt al snel de Honda in beeld. Actieradius, voorbeeldig werkende ABS voor winter- en regenritten en een rijwielgedeelte dat als over rails stuurt, je bent met de CBF 600 steeds aan de veilige kant. Is voor jou handelbaarheid doorslaggevend? Dan zou je met de XJ6 gelukkig kunnen worden: superlicht swingwerk in de bochten, goede allround eigenschappen en een zachtmoedige viercilinder. Blijft over de ER-6n voor al diegenen die van betaalbare extravagantie houden. De pittige tweecilinder in lijn is in deze klasse net zo buitengewoon als de zijdelings geplaatste achtervering en zijn zeer eigenzinnige design. En voor diegenen die moeite hebben met het gekromde stuur heeft de accessoiremarkt vast wel ergens een oplossing voor dit probleem paraat..[Bildunterschriften]Seite 16 :Honda CBF 600Evenwichtige bochtenkunstenaar in een onopvallende, nette outfit, strak sturend met goede kwaliteiten voor dagelijks gebruik. Zoekt een partner om samen paarden te gaan stelen.Seite 17:Kawasaki ER-6nIets voor jou? Gematigde exoot met twinpower en goede manieren op zoek naar iemand met verstand en soepele handen.Seite 18En de prestaties? Precies goed genoeg om ervaren rijders uit te dagen en nieuwelingen niet te overvragen.Seite 20:Suzuki Gladius 650Kakelverse solist met een sterk hart en gemakkelijke handling wil graag via deze weg kennis met je maken. Elegante personen zijn welkom.Seite 21:Yamaha XJ6:Lichte, stille, krachtige en aantrekkelijke nieuweling met aangename omgangsvormen zoekt een partner om samen alle soorten wegen van de wereld te verkennen.Seite 25:En de ideale lijn? Volg de achterlichten van de Honda en de Yamaha maar, dan kan er niets fout gaan.Seite 26:Honda CBF 600Bijna klassiek, waar je ook kijkt: goed afleesbare, traditionele cockpit, RVS-demper in de bekende zijdelingse positie en een in tweeën gedeelde buddy waarmee je zonder echt moet te worden lange afstanden kunt afleggen.Kawasaki ER-6n: Stijlvol maar alles behalve goed afleesbaar en overzichtelijk: het multifunctionele dashboard. Van rechts oogstrelend, van links helaas broodtrommeldesign: de RVS-demper.Wel goed: acceptabel zitcomfort en handige handgrepen voor de passagier.Suzuki Gladius:Elegant en functioneel maar onoverzichtelijk, in de cockpit overheerst duidelijk de toerenteller. Brutale rondingen van de einddemper, die dan wel weer van gewoon gelakt staal is. Het zitcomfort voor de passagier is maar minnetjes.Yamaha XJ6:Goed afleesbaar, overzichtelijk en informatief, deze cockpit. Goedkope oplossingen: einddemper eveneens van gewoon staal, remhendel met bouwvakker-uitstraling. Echt fout echter zijn de handgrepen voor de passagier, die eigenlijk alleen het uiterlijk dienen.[ Text im Kasten Messungen]Tot zover stamtafelpraat: met een kleine bonus waar het gaat om inhoud deklasseren de beide tweecilinders de concurrentie duidelijk waar het gaat om koppel en maken een wat schakelluiere en relaxtere manier van rijden mogelijk. Als de CBF een wat kortere overbrenging had gehad, zou hij zijn voorsprong qua prestaties ook tegenover de Yamaha hebben kunnen waarmaken. In de praktijk echter is dat precies het tegenovergestelde: gas open en de Yamaha laat de Honda zijn achterlicht zien.Maakt niet uit in welke versnelling.[Texte rechts im Kasten Punktewertung]Motor:De CBF viercilinder voert een verloren strijd, echte spierballen toont hij pas in de bovenste toerenregionen en daarnaast heeft hij een te lange overbrenging. Slecht voor de doortrekwaarden. Een pluim verdient verdient de vurigheid van de Suzuki V2. Hij draait niet alleen gretig maar toont ook in elk toerenbereik potentie, hangt goed aan het gas, schakelt zeer precies en maakt ook als hij nog koud is niet opvallend veel meer toeren. Hoe krachtenbesparend een kabelbediende koppeling kan zijn, laat de Yamaha zien, die ook wat gasaanname betreft duidelijk boven de anderen uitsteekt. Wel schakelt hij vergeleken met de Suzuki en de Honda wat hakerig, het gaat niet echt vloeiend. Dat geldt ook voor de Kawasaki.Winnaar motor: SuzukiRijwielgedeelte:Nek een nek: niemand stuurt zo licht als de Yamaha, rijdt zo gewichtloos en relaxed. Dat de XJ6 desondanks toch nipt door de CBF verslagen word ligt voornamelijk aan diens comfortabele opbouw van het rijwielgedeelte. Vooral bij het rijden met passagier heeft de Honda meer reserve, ligt stabieler in de wat sneller genomen bochten en geeft een beetje meer feedback. Erg soft afgesteld zijn de veerelementen van de Gladius. Toch geven die in vergelijking met het eveneens behoorlijk comfortabel uitgevallen rijwielgedeelte van de Yamaha wat minder demping en spreken ook niet zo gevoelig aan. Daarbij komen ook de minder harmonieuze banden die het stuurgedrag eigenlijk verpesten. De ER-6n houdt zich wat het rijwielgedeelte betreft goed staande. Het enige punt van kritiek is hier de bepaald niet fijn aansprekende, bokkige voorvork.Winnaar rijwielgedeelte: HondaDagelijks gebruik:Voor het dagelijks gebruik lijkt de Honda het meest geschikt. Op de CBF zit je zowel alleen als met zijn tweeën prima, de spiegels zijn perfect, de buddy in hoogte verstelbaar en bagage kan goed vast worden gezet. Bovendien beschikte de testmachine over de optionele middenbok. Meer bepakking kan je kwijt op de elegante Gladius, maar liefst 219 kilo. Dat wil zeggen in theorie, want je vraagt je wel af hoe dat dan moet, want de mogelijkheden je bagage vast te maken zijn beperkt en de plek voor een passagier is met afstand de slechtste van de vier. Bij de Kawasaki valt ook nog wel het een en ander te verbeteren, zoals grotere spiegels, een grotere kniehoek en meer bepakking. Dat is namelijk met slechts 177 kilo aan de magere kant. Wel goed: het niveau van de afwerking zit bij alle vier wel goed.Winnaar dagelijks gebruik: HondaVeiligheid:De duidelijke winnaar: twee vingerrem, nauwkeurig gedefinieerd drukpunt, fijngevoelige en perfect regelende ABS, goede vertragingswaarden – De CBF legt de lat hoog.Minder: hij wil zich bij het remmen in een bocht meer oprichten dan de anderen. Bij de rem van de XJ6 is het drukpunt niet zo duidelijk, hij voelt in tegenstelling tot de ER-6n en de CBF wat sponziger aan maar werkt verder wel uitstekend. Waarom Suzuki niet meteen vanaf de introductie met ABS kwam blijft een raadsel.Winnaar veiligheid: HondaKosten:Prijzenswaardig: Suzuki, Kawasaki en Honda nemen genoegen met ongeveer vier liter per 100 kilometer. Wat de Yamaha meer verbruikt (4,5 liter) maakt hij wat kosten betreft weer goed door de grotere (10,000km) onderhoudsinterval.Winnaar kosten: HondaWinnaar Prijs-kwaliteitverhouding: HondaOp vier van de vijf onderdelen gewonnen, dan maakt het niet meer zoveel uit dat de Honda CBF wat meer kost dan de anderen, want zijn prijs-kwaliteitverhouding valt nauwelijks meer te verbeteren.[Testergebnis]Motoplus conclusie:1.Honda CBF 600Verdiend winnaar door zijn uitstekende kwaliteiten bij dagelijks gebruik. Behalve een iets te lang uitgevallen overbrenging valt de Honda verder niets te verwijten.2.Yamaha XJ6Wauw!! Er is bijna geen motor te vinden die zich zo handelbaar en vederlicht laat rijden. De motor is ook al zo indrukwekkend. Waarom dan toch niet gewonnen? De Honda geeft hem eenvoudig geen kans.3.Kawasaki ER-6nAan de ergonomie zal je gewoon even moeten wennen en minpunten op het gebied van comfort bij het rijwielgedeelte zetten de Kawa op de derde plek. Ook de eigenschappen voor dagelijks gebruik kunnen beter.4.Suzuki Gladius 650Jammer. Geweldige motor, qua prijs aantrekkelijk en dan toch maar vierde. Voor een beter resultaat zal Suzuki stevig aan de ergonomie en het rijwielgedeelte moeten sleutelen en er hoort gewoon ABS op.
