Vergelijkingstest Honda Africa Twin – X-ADV
Qua concept zit er een wereld van verschil tussen de X-ADV, Honda’s nieuwe adventure-scooter, en de Africa Twin, maar optisch lijken beide Honda’s bijzonder veel op elkaar. Is de dubbele koppeling (DCT) meer een verbindende factor tussen beide avonturiers dan het gemeenschappelijke uiterlijk?
Wie koopt er een zware motorscooter? Mannen van middelbare leeftijd, meestal wat aan de stevige kant. En die zijn overwegend blij met de loze ruimte tussen hun benen. Althans, dat is de mening van Tanita. Deze 26-jarige dame kent haar pappenheimers. Ze werkt namelijk in een motorzaak en verkoopt Suzuki’s en Yamaha’s. Dus veel Burgmannen en Tmax-en. Mag ik de tailleverstelling van mijn allroad-jack al wat ruimer maken? Waarom? Omdat ik onder de indruk ben van de X-ADV, alhoewel de loze ruimte tussen de benen op deze Honda nog meevalt.
X-ADV. Wie in dit segment een statement wil maken, plakt niet zomaar wat hoofdletters achter elkaar, maar formuleert een pakkende afkorting. Cross Adventure dus. Een zware motorscooter voor het betere zware werk. Maar of de Japanners dat echt serieus menen? Het nieuwe concept is in ieder geval ontstaan in de Europese ontwikkelingsafdeling van ’s werelds grootste motorfabrikant in Italië. En als er iets klopt ten zuiden van de Alpen, dan is het wel dat het stilistisch allemaal klopt als een bus.
Het is inderdaad verbazingwekkend om te zien hoeveel van het genenpakket van de Africa Twin in deze scooter te herkennen is. Alsof de designers een kleimodel van de succesvolle allroad om de contouren van de Integra, de technische basis onder de X-ADV, hebben gekneed. Of het nu gaat om het smal bouwende ruitje, de door een luchtinlaat gescheiden koplampen, de goudkleurige vorkpoten of de nadrukkelijk ronde spatborden; geen onderdeel is hetzelfde, geen lijn is overgenomen en toch zijn de overeenkomsten in vormspraak tussen de X-ADV en de Africa Twin overduidelijk.
Desondanks zal de X-ADV vaak te horen krijgen of het allemaal voor de show is? Als hij vervolgens – met de hand op het tweecilinderhart – heel eerlijk is, dan zal hij antwoorden: Niet alles, maar wel veel. En daarmee is deze Honda in goed gezelschap. SUV’s met dikke sloffen danken hun bestaan uitsluitend aan hun vooral visueel flink uitgedragen avontuurlijke inborst. Vrijwel niemand zal er daadwerkelijk het terrein mee ingaan. Dat geldt trouwens ook voor het gros van de allroads. En daarmee komen we bij het inzicht dat in feite alles is toegestaan wat simpelweg bij het publiek in de smaak valt. Zelfs de Africa Twin, die rationeel gezien overtuigt met zijn ongecompliceerde karakter en pragmatische aanpak, moet toegeven dat de sleutel tot zijn succes voor een groot in het geslaagde design schuilt.
Laten beide concepten zich überhaupt met elkaar vergelijken? Wat bindt ze en wat scheidt ze? In ieder geval een stapel bankbiljetten. De Africa Twin kost € 17.358,-, de X-ADV € 13.608,-. Beste getallen, maar wel gangbaar in hun respectievelijke segmenten. In ieder geval voor een allroad. En ook voor een zware motorscooter moet bij Tanita in de regel meer dan 10.000 euro worden afgetikt.
Tijd voor een druk op de startknop. Motortechnisch gezien imiteren beide twins met hun 270 graden verzette kruktappen een 90° V-twin, wat zich uit in een lekker vette sound en een aangename punch vanuit de toerenkelder. Topvermogen is niet heilig voor het duo. De Africa Twin haalt 95 pk uit 998 cc longinhoud en de X-ADV 55 pk uit 745 cc. Overigens kon het ver naar onderen doorgetrokken frame van de scooter pas worden toegepast door het cilinderblok 62 graden voorover te kantelen.
Met een echte scooter heeft de avontuurlijke Honda echter alleen de treeplanken gemeen. Het ensemble van het brede stuur, het rechthoekige display en het steil omhoog priemende ruitje doen namelijk eerder aan Dakar denken dan aan ‘downtown’. De Africa Twin natuurlijk helemaal. Toch is het verbazingwekkend om te ervaren hoeveel scooter er in de X-ADV schuilt. Gas geven en wegrijden – precies zoals je van een scooter verwacht. Dat de X-ADV geen traploze automaat, maar standaard over een zesversnellingsbak met automatisch bediende koppeling (DCT) beschikt, valt ook Tanita nauwelijks op. Alleen de veranderende toonsoort van de twin herinnert bij accelereren aan het naadloze schakelmoment.
Maar hoe zat het ook alweer bij de Africa Twin? Intuïtief grijpen de vingers van de linkerhand bij de allroad naar het koppelingshendel. Vergeefs. Ook deze Africa Twin is voorzien van DCT. Dit stukje schakeltechniek brengt tien kilo extra gewicht mee en kost € 1.300,- uur extra. Waar je op de X-ADV geen moment aan schakelen denkt, duurt het op Honda’s multitool even voor hand en voet accepteren dat ze pauze hebben.
De elektronica in de versnellingsbak lijkt haast als een toverhand te werken. In de gematigde D-modus worden de schakelklauwen bij ongeveer 3.000 toeren verschoven, in de sportievere S-setting bij ongeveer 4.000 toeren en bij volgas, kickdown dus, wordt de volgende versnelling vlakbij het maximum toerental van 8.200 ingeschakeld. Omdat de timing ook bij terugschakelen goed gekozen is en er nog gewoon motorrem aanwezig is, valt er objectief bekeken nauwelijks iets op het systeem aan te merken. Subjectief bekeken zou hoogstens het gewoontedier diep in het binnenste van de verstokte motorrijder kunnen rebelleren.
Waar de Africa Twin strak iedere apex meepakt, swingt de X-ADV-rijder met losjes gepositioneerde benen en met veel minder feedback van bocht naar bocht. En waar de allroad-rijder lekker surft op de impulsen van het krachtige en sonoor klinkende 1.000-blok, ervaart de scooter-rijder een gelijkmatige, maar gematigde punch van de maximaal 6.250 toeren draaiende 750-twin. Alhoewel de X-ADV met zijn efficiënte dubbele remschijven voor, gripvolle Bridgestone Trail Wing-banden en vorstelijke grondspeling best sportief door het bochtenwerk wil, liggen er nog werelden van verschil tussen hem en de Africa Twin.
Objectief bekeken zijn er echter toch nog veel overeenkomsten. De DCT-versie van de allroad zet 248 kilo op de schaal, terwijl de X-ADV met 241 kilo slechts zeven kilo minder weegt. Wielbasis en balhoofdhoek verschillen slechts weinig. De allroad tovert een topsnelheid van 199 km/uur op de klok, maar de scooter schopt het toch ook nog tot een gemeten 171 km/uur. Maar waar de Africa Twin zich vol overgave in het terrein stort en de DCT-techniek zo’n excursie eerder veraangenaamt dan lastiger maakt, bereikt de X-ADV zijn grenzen al veel eerder. Zelfs met de achter de treeplanken te monteren optionele voetsteunen, de tot 150 millimeter verlengde veerwegen, de upside-down voorvork en de fraaie spaakwielen blijft de scooter in onverhard terrein eerder een bedaagde wandelaar dan een wild beest. Maar dat zal niemand hem nadragen. Dat dit duo uiteindelijk meer van elkaar verschilt dan op elkaar lijkt, zal niemand echt verbazen. Maar de Crocodile-Dundee-scooter bevalt. Mij tenminste. En de tailleverstelling zet ik weer wat strakker. Akkoord, Tanita?
HONDA’S DCT, GEMAK DIENT DE MENS
Honda’s versnellingsbak met dubbele koppeling moet het bedieningsgemak van een automaat met de werking van een mechanische versnellingsbak combineren. Centraal element van DCT is de gedeelde ingaande versnellingsbakas. Het binnenste deel bedient de tandwielen van de oneven versnellingen (rood), de buitenste as de even versnellingen (blauw). Elke as heeft zijn eigen koppeling. Wanneer er van versnelling wordt gewisseld, wordt middels een elektromotor op het op dat moment niet actieve deel van de ingaande versnellingsbakas de volgende versnelling al ‘klaar gezet’. Bij de daadwerkelijke schakelvoortgang blijft de trekkracht nagenoeg naadloos behouden. Er kan zowel automatisch worden geschakeld als manueel met de schakelflippers op de linker stuurhelft.
