Schadeherstel Kawasaki ZZR1400

Door schade en schande wordt men wijs, aldus het spreekwoord. Het gold in elk geval voor ons, toen we afgelopen zomer een kleine ‘aanvaring’ hadden en met de Kawasaki ZZ-R1400 langs een andere stilstaande motor schampten. Ondanks dat de ZZR gewoon op de wielen bleef en dus niet in anaraking kwam met het asfalt, was de schade aanzienlijk. We volgen de schadeherstel zodat we er ook nog iets wijzer van worden.Een ongeluk zit in een klein hoekje en komt ook altijd onverwachts. Als ervaren motortoerders weten we dat heel veel ongelukjes niet gebeuren onder het rijden zelf, maar uit de zogenaamde ‘bijzondere manoeuvres’, zoals bij het keren op de weg (als je met de hele groep een afslag hebt gemist of als de voorrijder eigenlijk net te laat heeft gezien dat er links of rechts af geslagen moet worden en dan te hard remt, terwijl de rest van de groep het niet in de gaten heeft. Daarom is het ook goed om vooraf onderling goede afspraken te maken over wat je in zo’n geval gaat doen, zodat de rest van de groep weet hoe ze in zo’n geval moeten reageren.Maar dat zelfs goede afspraken geen garantie zijn voor de schadeloze reis, bleek wel uit onze crash op een vrijdagmiddag nabij de Italiaans-Oostenrijkse grens. Bij de zoektocht naar een geschikt restaurantje voor de lunch remt de vooroprijdende Yamaha FJR1300-rijder vrij plotseling om een inrit naar een parkeerplaats in te kunnen rijden. Wat volgt is een klassieke ongevalsituatie: de ZZR1400-rijder pal achter hem was in de veronderstelling dat die inrit nog een stukje verderop lag, waardoor de rijdende ZZR en de bijna stilstaande FJR langs elkaar schampen.Gelukkig is er geen persoonlijk letsel, maar de FJR-rijder heeft zijn motor niet overeind kunnen houden en naast wat beschadigingen aan de stroomlijn stroomt er motorolie over het asfalt via een gat in het carterdeksel. Dat is dus meteen het einde van een leuke vakantietrip.Met meer geluk als wijsheid blijft de ZZR overeind en die heeft op het oog alleen een fikse kuipschade. Met behulp van trekbandjes wordt een noodreparatie uitgevoerd, zodat de ZZR1400 gewoon verder kan rijden. Naast die noodreparatie maken we ook veel foto’s van de beschadigde motoren en de wegsituatie. Dat is belangrijk voor de verzekering, net zoals het direct invullen van het Europese schadeformulier. De FJR-rijder en zijn machine worden via de verzekering gerepatrieerd (zie ook MotoPlus 14/2008) en een tikje minder opgetogen toeren we verder.Daarmee leek de hele affaire achter de rug, maar goed en wel in Oostenrijk blijkt de Kawasaki ZZR1400 steeds meer naar verbrande olie te stinken. Bij een stop blijkt dat de FJR zich niet zonder slag of stoot gewonnen heeft gegeven in deze merkenstrijd: achter de beschadigde stroomlijn van de ZZR1400 blijkt ook die een gat in een klein carterdeksel te hebben. Doordat de ZZR op de wielen bleef, lekte er echter geen olie uit en hadden we dat niet opgemerkt. De eerste wijze les is dus om bij zo’n onschuldige touché ook altijd even naar de techniek achter het kuipwerk te kijken!We achterhalen het adres en telefoonnummer van de lokale Kawa-dealer, maar op vrijdagmiddag blijkt het niet eenvoudig om een nieuw carterdeksel te krijgen. Dus wordt ook deze schade gemeld bij de verzekering, die het verder oppakken en de Kawasaki repatrieert. De ZZR-rijder kan nu samen met de FJR-rijder met vervangend vervoer (een huurautootje) huiswaarts. Ach, gedeelde smart is halve smart nietwaar?Zodra de ZZR1400 terug is in Nederland, kan Kawasaki-monteur Bas Spierings de beschadigde onderdelen demonteren om de werkelijke omvang van de schade te bekijken en een bestellijst op te stellen van nieuwe delen die nodig zijn om de ZZR weer te herstellen. De klap blijkt best heftig geweest te zijn, want de M6-boutjes van het dekseltje zijn bijvoorbeeld allemaal krom.Alle gedemonteerde onderdelen worden netjes bewaard en op de werkbank uitgespreid voor de schade-expert van de verzekeringsmaatschappij. Omdat er heus gat in het deksel zit, mist er een stukje aluminium. Hoogstwaarschijnlijk ligt dat nog ergens in Italië op straat, maar strikt genomen zou het ontbrekende stuk ook in het motorblok gevallen kunnen zijn. Erg aannemelijk is dat niet, want de motor heeft na de aanrijding nog gelopen als een zonnetje. En als het stukje in het blok was gevallen had waarschijnlijk de ontstekings-pulsgever ook schade opgelopen. Maar zekerheid voor alles: de carterpan moet worden verwijderd om te kijken of het ontbrekende aluminium brokje daar in ligt. En voor het demonteren van de carterpan moet ook het complete uitlaatsysteem eraf en daarvoor moet op zijn beurt weer de hele radiateur van de motor af. Waar zo’n onschuldig ontbrekend stukje aluminium al niet voor kan zorgen.De hiermee gemoeide arbeidstijd wordt keurig bijgehouden en vastgelegd in het schaderapport. Samen met de steeds verder groeiende lijst van benodigde nieuwe onderdelen: deksel pulsgever, zes flensbouten, een carterpan-pakking, een voorspatbord, het koplampglas rechts en links, een koplampsteun, een richtingaanwijzer rechtsvoor, diverse kuipdelen, isolatiemateriaal voor de binnenzijde van de kuip, vier pakkingen, een rechterspiegel, de binnendelen links en rechts van de stroomlijn, twee ABS-stickers voor het voorspatbord, een Kawasaki-sticker voor op de bovenkuip, een oliefilter en tot slot vier liter motorolie.Wanneer monteur Bas de lijst compleet heeft en ook de benodigde werktijd in kaart heeft gebracht, gaat er een seintje naar de verzekering, zodat de expert langs kan komen.Zo’n expert heet tegenwoordig een schademanager en dat is in dit geval Jan Roelof Buurman van bureau Extenso. Hij begint met het ‘papierwerk’: controle van het kentekenbewijs. Belangrijk in dergelijke schadezaken is de leeftijd van de motorfiets. In dit geval is het een 2008-exemplaar met precies 3737 kilometer op de teller. Vervolgens is het verhaal achter de schade heel belangrijk. Het liefst hoort de schade-expert uit de mond van de bestuurder wat er precies wel en niet gebeurd is. Zoals het feit dat bij deze aanrijding de ZZR niet gevallen is, dat sluit immers al veel uit. Mocht dat wel het geval zijn geweest, dan zou het frame immers krom kunnen zijn, waardoor er een nieuw frame noodzakelijk is. Omdat het hier om een nagenoeg nieuwe machine gaat, gaat de expert al snel akkoord met reparatie met nieuwe onderdelen.Nu de verzekering dus groen licht heeft gegeven, kan het daadwerkelijke schadeherstel beginnen en Bas dus echt aan de slag. Te beginnen met het terugplaatsen van de carterpan en het monteren van de diverse beugeltjes voor kuipbevestiging. Het nieuwe oliefilter wordt op het blok geschroefd en vervolgens wordt de nieuwe afdekkap voor de pulsgever met een nieuwe pakking gemonteerd. Dan kan de uitlaat er weer onder worden gehangen. Op de uitlaatbouten wordt wat kopervet gedaan om vastroesten te voorkomen en een klein beetje vet op de uitlaatpakkingen voorkomen dat deze tijdens de montage uit de cilinderkop vallen; nu blijven ze lekker ‘plakken’. Vervolgens kan de koelwaterradiateur weer gemonteerd worden, de slangen vastgezet en de radiateur met koelvloeistof afgevuld worden. Ook kunnen nu de vier liter nieuwe olie in het motorcarter.De techniek is nu weer in orde, nu wordt de kuip en het voorspatbord onder handen genomen. De kleine onderdelen die hergebruikt kunnen worden, zet Bas over, waarna hij begint met de montage van het spatbord. Daarna volgt de bovenkuip: door de klap zijn de diverse bevestigingspunten aan de binnenzijde afgebroken, zodat dit deel vernieuwd moet worden, evenals de koplampglazen. De nieuwe bovenkuip wordt opgebouwd en gemonteerd, evenals beide spiegels en het ruitje. Het nieuwe rechter zijpaneel wordt eerst voorzien van het isolatiemateriaal aan de binnenzijde en het rechter onderpaneel ondergaat dezelfde behandeling. Als deze schuimlaag aan de binnenkant op de kuipdelen is geplakt, kunnen de panelen op de motor geschroefd worden en kunnen ook de zwarte tussenstukken en de losse bovenkapjes vastgezet worden.Als alle kunststofdelen weer op hun plaats zitten, volgt nog een precies klusje: het aanbrengen van de bestickering. De plaats van de ABS-stickers wordt nauwkeurig overgenomen van het oude spatbord en afgetekend op het nieuwe, zodat de stickers aan weerszijden exact op de juiste plek komen. Hetzelfde gebeurt met de Kawasaki-aanduiding op het rechter kuipdeel.In totaal blijkt de complete opbouw ruim drie uur in beslag te nemen, maar dan staat de ZZR1400 er ook weer bij als nieuw. En zo hoort dat ook bij schadeherstel: de motor moet weer 100% in de staat van voor het ongeluk gebracht worden. Nu alleen nog even mijn eigen ego laten uitdeuken…[[bildunterschrifte]] [[Bei Anfang 1:]]Schademanager Jan Roelof Buurman bekijkt de gedemonteerde Kawasaki ZZR1400 en welke onderdelen vervangen moeten worden.[[Bei Schade 2 Bilder als eine gruippe mit ein BU]]De ‘schamp-schade’ leek aanvankelijk mee te vallen en met wat trekbandjes was de ZZR weer rijklaar. Totdat iets verderop bleek dat er achter de kuip een carterdeksel stuk was en alles onder de olie kwam te zitten.[[bei technik3]]Een klein gaatje in het deksel van de ontstekingspulsgever zorgde voor flink wat werk. Radiateur en uitlaatsysteem moesten geheel gedemonteerd worden om te kijken of het ontbrekende stukje aluminium wellicht in de carterpan lag. Dat bleek niet het geval, zodat alles weer keurig opgebouwd kon worden.[[bei verkleidung 4]]De stroomlijn moest er volledig af, waarna de diverse onderdelen, zoals de koplampen, overgezet moesten worden van de beschadigde kuip in de nieuwe. De nieuwe zijpanelen kregen een al even nieuwe isolerende schuimlaag en ook het voorspatbord werd vernieuwd.[[bei 5 aufkleber]]Een precies klusje: het bestickeren van de nieuwe kuip. Aan de hand van de oude delen wordt zorgvuldig afgemeten waar de stickers precies moeten komen op de stroomlijn en het voorspatbord.[[bei 6 ende]]Kawasaki-monteur Bas Spierings kan tevreden zijn: de ZZR1400 staat er weer bij om door een ringetje te halen. Geen haan die er nog naar de schade kraait…