Mijn Trots – Ivo Hogeveen

« Terug naar Mijn Trots
Ivo Hogeveen kreeg het motorrijden met de spreekwoordelijke paplepel ingegoten en heeft gedurende zijn ‘carrière’ een heel gevarieerd ensemble aan motoren gereden. Allroads waren aan hem alleen nooit besteed, de KTM 990 Adventure van zijn vader opent echter zijn ogen. Die 990 wordt echter een 1190 Adventure dankzij een gelukkige timing in de cryptomunten: “Achteraf heb ik gewoon een beetje mazzel gehad!”

“Mijn vader rijdt al van oudsher motor, ik kreeg het dus echt met de paplepel ingegoten. Rond mijn 23e haalde ik dan ook het motorrijbewijs en vervolgens moest er natuurlijk ook direct een motor komen. Dat werd een Yamaha R6, maar dat bleek niet zo’n goede beslissing achteraf. Weet je, ik verkondig altijd dat je zelf je eigen snelheidsbegrenzer bent, maar al na een week dacht ik al, dit gaat echt veel te snel veel te hard. De R6 heb ik in verband met een verhuizing en wat andere grote kosten op een gegeven moment weggedaan. De nieuwe buurman, ook helemaal motorgek, reed zo’n oudere Honda, een CB350 en die heeft me weten om te praten tot een klassieker en zo kocht ik een CB750KZ uit 1980. Heel wat anders, maar ook hartstikke leuk, als je ‘m ook maar als klassieker behandeld en rijdt. Vervolgens kwam er nog een BMW F650GS, waar ik niet echt vrienden mee werd en toen heb ik een paar jaar niet gereden.”

“Daar heb ik altijd spijt van gehad, want m’n vader en vrienden reden natuurlijk wel nog gewoon. Het bleef maar jeuken, dus een jaar zes terug heb ik er toch weer eentje gekocht, een CBR600F. Hartstikke leuke motor waar ik veel tripjes mee heb gemaakt. Ook samen met een vriend, die een Ducati Monster 600 had. Dan wisselden we natuurlijk wel eens en ik vond dat ding zó leuk. Zo eentje wilde ik ook, dan een 750 of een 900. Bij toeval kwam ik echter een Tuono 1000 tegen en die vond ik ook wel erg gaaf. Die heb ik gekocht en wat een leuke fiets was dat. Zo’n rauwe tweecilinder, fantastisch gewoon. Mijn vader reed op dat moment een KTM 1190 Adventure R en had daarvoor een 990 Adventure en een Africa Twin gehad. Heel eerlijk gezegd vond ik dat soort motoren altijd een beetje oubollig, maar als ik dan wel eens op die 990 van m’n vader zat, dan reed dat toch wel akelig goed. En die 1190 reed nóg beter.”

“Ik had weliswaar heel veel plezier met de Tuono, maar mijn oudste ging steeds vaker mee achterop en dan is dat zitje achterop wel erg krap. En als ik naar het buitenland ging, nam ik altijd een rugzakje mee, ook niet optimaal. Wat meer bagagemogelijkheden en comfort begonnen toch wel steeds meer te trekken en dan kom je stiekem toch wel in het allroadsegment uit. Nou vond ik niet alles mooi, maar die 990 Adventure wel, echt een cultfiets. Dus ben ik gewoon begonnen met sparen. Dat was net in de tijd dat die cryptomarkt een beetje opkwam en een beetje op advies van collega’s heb ik daar ook deels in geïnvesteerd. Ik heb gewoon de mazzel gehad dat ik er op goede momenten geld in heb gestopt, maar er ook weer op tijd heb uitgehaald, want ik wilde wel mijn spaargeld houden. Het waren geen overdreven bedragen, maar uiteindelijk maakte dat wel het verschil tussen het kunnen kopen van een 990 of een 1190 Adventure. Die laatste was echt mijn droomfiets, maar lag financieel nooit binnen bereik. Ik heb de ballen verstand van die hele cryptomarkt en voelde me er ook helemaal niet zeker in, dus toen ik het geld bij elkaar had en zeker wist dat ik een 1190 kon kopen, heb ik meteen alles eruit gehaald en op de spaarrekening gezet.”

“Vervolgens donderde de helemaal markt in elkaar. Gewoon geluk gehad dus. Toen ben ik gaan zoeken naar een 1190. Ik wilde eigenlijk een grijze, maar mijn vrouw Jennifer had zoiets van, ‘als je een KTM koopt, dan moet ‘ie oranje zijn’. Ben ik gaan kijken naar een oranje Adventure die te koop stond en die bleek inderdaad ook wel gaaf. Zo in de zon kleurt die lak nog veel dieper, heel mooi. Die 1190 heb ik dus ook gekocht. Onder meer een kofferset en valbeugels zaten er al op, maar verder was ‘ie standaard. Hoewel, er zat ook een Wings-einddemper op, maar die was niet gehomologeerd en heb ik daarom vrij snel vervangen door een Leovince-demper. Mooi geluid, maar wel beschaafd. Verder heb ik er onder andere een ander ruitje op gezet omdat de standaard ruit nogal wat turbulentie genereert, een quickshifter, Powerparts zadel en een set mistlampen. En ik heb veel zaken aangepast, die m’n vader ook al had gedaan. Zoals fuel-dongles geïnstalleerd en de lambdasensoren afgekoppeld. Nu loopt ‘ie onderin wat soepeler en pakt ook mooier op. Een carterbeschermer zit er eveneens op, net als verschillende kleine extra’s uit de Powerparts-catalogus. KTM is wat dat aangaat koning in het aanbieden van oranje dekseltjes, dopjes en dingetjes, en laat ik dat nou best leuk vinden. Er zit dus het nodige op en inmiddels is het ook meer een adventure dan allroad. Hij nodigt nu ook uit om eens een keer een gravelpad te pakken. Dat is precies wat ik wil, wat vaker van de gebaande paden af. Daarom heb ik er ook een set Pirelli Scorpion STR’s onder gegooid, dan ben ik daarin niet meer beperkt. De banden kunnen het aan en mocht ik ‘m dan een keer neerleggen, dan kost het door de valbeugels ook niet meteen een bak geld. Misschien komt er hier en daar nog een kleinigheidje bij, maar in de basis zou ik echt niet weten wat ik nog te wensen heb. Niet qua uitrusting en niet qua rijeigenschappen. Ik kan wat dat betreft veel meer leren van deze fiets, dan hij van mij.”