Mario Timmers en Yamaha Fazer 600

Hij volgde keurig het evolutionaire motorpad, groeide via tal van motoren van een lichte XT500 en RD350 naar uiteindelijk een zware FJR1300. Toch weet de 48-jarige Mario Timmers inmiddels dat een zware niet per se de ware hoeft te zijn, zijn hart werd namelijk gestolen door een Fazer 600 van zestien jaar oud. En als dan vier rubbertjes tussen carburateurs en cilinders wat poreus blijken? Dan haal je hem natuurlijk helemaal uit elkaar!

“Ik kan me niet heugen hoe jong ik was, altijd al ben ik gek van motoren geweest. Al op mijn veertiende kocht ik mijn eerste crossmotor, maar kon natuurlijk niet wachten tot ik achttien was. Dat motorrijbewijs heb ik ook als eerste gehaald. Van een XT500 ben ik toen naar een RD350 gegaan, daarmee is het heel lullig fout gegaan in Breda, maar wel met zeven weken intensive care tot gevolg. Toen heb ik moeten beloven minimaal vijf jaar niet meer te rijden, dat werden er uiteindelijk acht, ook door het bekende huisje-boompje-beestje situatie. Op een gegeven moment, ik was toen een jaartje of 28, ben ik weer opgestapt, op een Suzuki GSX600. Na onder meer een Yamaha Thundercat en een Ducati ST2 en ST4, fantastische stuurmachines, maar ik liep echt he-le-maal leeg op het onderhoud, kwam ik op een Yamaha XJR1300 terecht. Toch wel een beetje mijn eerste échte liefde, ik heb hem ook ruim drie jaar gehad en er in die relatief korte tijd ruim 75.000 kilometer op gezet. Best veel voor een naked. Omdat het toch wel iets praktischer mocht, werd de volgende een FJR1300, daar kun je toch net wat meer mee. Fijne fiets en ik ben momenteel dan ook al met mijn tweede bezig. Op de eerste heb ik in nog geen vier jaar tijd ruim een ton gezet en mijn huidige is net vier jaar oud en staat ook alweer op 95.000. Ik rij dus best veel, maar ik heb het ook altijd naar m’n zin op de motor.
Een jaar of vier geleden heeft een kameraad van me ook zijn rijbewijs gehaald en die vroeg wat een geschikte machine was om mee te beginnen. Toen riep ik: ‘Een Fazer.’ En die heeft hij ook gekocht. Goed twee jaar later was diezelfde machine van mij. We wisselden namelijk onderling wel eens van fiets en ik had het altijd zo naar mijn zin op dat ding, dat ik ‘m maar heb overgenomen. Ik vond het zo zonde om hem weg te doen. Hij was motorisch gewoon helemaal goed en zag er voor zijn leeftijd ook best prima uit. Een jaar lang heb ik er een beetje fun kilometers mee gereden in ‘originele’ staat. Het was inmiddels winter geworden en toen bleken de rubbers tussen carburateurs en cilinders poreus, die moesten dus worden vervangen. Door een dealer laten doen werd te duur, dus dan maar zelf. Een maat van me is heel handig, en ik kan nog beter kijken, dus dat zou geen probleem moeten zijn. Dan verwijder je eerst het zadel, begint eens met wat poetsen en zonder dat je er erg in hebt gaat de machine steeds verder uit elkaar. Tot er op een bepaald punt bijna niets meer op zit. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik altijd al met het idee heb gespeeld om ooit eens een motor op te knappen, een XJR leek me wel wat. Die vind je echter niet voor onder de vier mille. Met de lol en ervaring die ik met de Fazer had, dacht ik: we zijn nu op zo’n punt beland, dan doe ik dat wel met deze. En als je het dan doet, dan moet je het ook goed doen. Uiteindelijk is enkel het blok er niet onderuit geweest, verder alles, tot en met de kabelboom aan toe. En natuurlijk veel zaken aangepast, er zit een ander stuur en hendels op, stalen remleidingen, duozitcover, andere knipperlichten, alle blokbouten zijn vervangen en er zit een volledig nieuw uitlaatsysteem van Laser op. Ook zitten er voor Hyperpro veren gemonteerd, want het sturen liet ook wat te wensen over. En dan natuurlijk het spuitwerk. De velgen heb ik blauw laten poedercoaten, dat paste mooi bij de blauwe accenten van de remzuigers, de kleur van het kuipwerk heb ik daar weer mooi op aan laten sluiten. Uiteindelijk is er dus behoorlijk wat aan gebeurd, ik schat dat er wel zo’n driehonderd uur in zit. Wat ik nu nog wel mooi zou vinden is een set K&N luchtfilters, van die open kelken, zodat je helemaal door het frame kunt kijken. Dan heb je het wel weer over vijf- à zeshonderd euro. En dat is het met zo’n project hè, je kunt geld aan het uitgeven blijven. Alleen moet je wel beseffen dat het gewoon een oude motor is. Het staat totaal niet in verhouding, ik heb de motor voor € 1.900,- gekocht en er uiteindelijk in totaal voor bijna € 3.500,- aan verbouwd. Dat is nog los van de uren. Reëel bekeken is de motor dat geld natuurlijk totaal niet waard. Het is een en blijft een zestien jaar oude Fazer die er wel aardig uitziet. Niets meer, niets minder. Maar weet je, het was me elke euro waard!”