Lezerspanel: Yamaha XSR-lijn

Yamaha zet dit jaar vol in op haar Sport Heritage-lijn, een reeks retro-machines met de XSR700 en XSR900 als voornaamste speerpunten. Met ons kersverse MotoPlus Lezerspanel maken we een uitgebreide testrit langs het IJsselmeer met verschillende varianten van deze twee- en driecilinder, die in de smaak vallen met hun aanstekelijke vintage-looks, maar zeker ook met hun prestaties en stuureigenschappen.

Naam: Eric Bosch
Leeftijd: 57 jaar
Woonplaats: Doetinchem
Rijbewijs sinds: 1982
Rijdt zelf: Yamaha XT1200Z Super Ténéré

“We rijden met twee 700’s en twee 900’s. Retro-motoren uit één familie, die er toch heel verschillend uit zien. Met als basis het klassieke Yamaha-geel, groen of juist de blank staal industriële look kun je met de vele accessoires jouw ‘unieke’ exemplaar samenstellen. Zoekend naar de verschillen blijkt de XSR900 standaard functionele extra’s te hebben, zoals verschillende rijmodi, tractiecontrole en instelbare voorvering. Meer cosmetische extra’s zijn onder andere het afdekkapje op de ABS-sensor en de RVS-steun, waaraan het bomvolle ronde en kleine digitale informatiedisplay is gemonteerd. Nadeel van dit kleine display is dat er slechts een beperkte hoeveelheid informatie gelijktijdig weergegeven kan worden. Je moet door op één van de twee knopjes te drukken de informatie zoeken die je wilt hebben. Onder het rijden minder handig. Eigenlijk zijn de XSR-motoren zo verschillend dat de verschillen niet meer in één oogopslag te zien zijn. Wat de modellen gemeen hebben is de fraaie afwerking. De kwaliteit straalt er haast vanaf.
Als ik op de XSR900 stap valt me direct het lage gewicht en het kleine formaat van de motor op. Niet zo gek natuurlijk, ik rijd zelf op een Super Ténéré. Met de rijmodus op ‘standaard’ rijden we weg. Rijmodus ‘A’ (Actie?) lijkt me nog wat te heftig en ‘B’ is eigenlijk voor als de weg glad/nat is. Direct valt de gretigheid van het motorblok op. Wat een power en vinnigheid heeft deze driecilinder, die zeer alert en temperamentvol reageert op de rechterhandbeweging. Qua geluid vraag ik me soms af op het niet toch een viercilinder is. De tweecilinder XSR700 is duidelijk minder fel, maar alles behalve een slome motor. Is op de snelweg de driecilinder meer in z’n element, op de binnenwegen kan ik met de tweecilinder beter uit de voeten. Door de wat mildere gasreactie is deze motor controleerbaarder en beheerster.
De motoren zijn voorzien van een best breed stuur, waarmee ze zich prettig en precies laten brengen waar je ze hebben wilt. Een aandachtspunt zijn de spiegels, met name het pootje waarop deze staan. Bij de ene motor zag ik vooral een deel van mezelf, terwijl bij de ander vrij zicht naar achteren goed in te stellen was. Dit type motoren is niet bedoeld voor grote afstanden en lange ritten. De zadels, hoe mooi ze er ook uit zien, laten je na een uurtje sturen graag even pauzeren.
De algemene indruk, zowel qua rijden als om naar te kijken, is van beide modellen zondermeer goed. Mijn persoonlijke voorkeur zou dan wel uitgaan naar de XSR700, de tweecilinder spreekt me meer aan. Maar dan wel met een Akrapovic-uitlaat eronder, voor die heerlijke sound.”