Interview Rob Hartog
De naam Rob Hartog zal maar weinig mensen iets zeggen, maar deze 19-jarige coureur maakte dit jaar zijn racedebuut in de Talent Cup 600 en werd daarin knap tweede. En dan denk je: ‘Hartog? Waar heb ik die naam eerder gehoord?’. Tja, dan is de link met Wil Hartog, ook bekend als De Witte Reus en winnaar van de 500 cc race tijdens de TT van 1977, snel gelegd. Het toeval wil dat de voormalig GP-coureur een oom van Rob is en dat vraagt uiteraard om een nadere kennismaking. De naam Hartog lijkt hoe dan ook verbonden met snelheid, want naast oom Wil boekte ook vader Piet Hartog de nodige successen in de racerij. Niet op twee maar op vier wielen, want Piet hengelde menig kartkampioenschap binnen. Dat ook zoon Rob in dit raceklimaat zijn geluk in de motorsport ging beproeven, was voor Piet niet meer dan normaal. De motorcarrière van Rob Hartog begon op 14-jarige leeftijd als motocrosser. Vijf jaar was Rob met succes actief in het zand, maar daar aan kwam dit jaar een einde door zijn overstap naar de wegrace. Hij koos voor de Talent Cup 600, een klasse waarin jonge rijders kennis kunnen maken met de wegrace (zie ook kader). Dat Hartog talent heeft, onderstreepte de inwoner van Abbekerk door als tweede te eindigen in het eindklassement, achter de meer ervaren Wayne Tessels. De overstap van zand naar asfalt betreurt hij dan ook niet: “Het begon afgelopen jaar met de KNMV Opstapdagen op Assen en dat ging eigenlijk meteen goed, zonder dat ik ooit op een circuit had gereden. De keuze was dus snel gemaakt en ook de resultaten zijn dit seizoen echt boven verwachting geweest. Het ging vanaf het begin meteen goed en dan ga je langzaam maar zeker steeds meer zelfvertrouwen krijgen.” Op de vraag of hij in de voetsporen van zijn beroemde oom wil treden, volgt een glimlach om zijn lippen: “Oom Wil vindt het fantastisch dat ik race en hij heeft mij voor het begin van het seizoen al een paar tips gegeven, waar ik ook echt iets mee kon. Hij is de eerste race ook komen kijken, maar hij vond het maar niks om zijn neefje zo hard te zien te rijden op een circuit. Daar werd hij toch wat nerveus van. Maar ik vind het super dat hij zo mee leeft en is komen kijken. Hij racet al zo lang niet meer en hij heeft het ontzettend druk met zijn grasdrogerij en dan toch even komen kijken, echt super.” Naast de wegrace is Hartog ook nog steeds actief in de motocross, al bouwt hij dat wel wat af. Het is kiezen: racen of crossen. Beide disciplines op hoog niveau bedrijven, is niet mogelijk ontdekte Hartog. Ondanks dat er maar tien wedstrijden in de Talent Cup 600 werden verreden, was dat toch genoeg om niet meer actief bezig te zijn in het zand. En net als zijn vader en oom Wil is Rob Hartog van mening: of je doet het goed of je doet het niet. Maar de tweede plek in de eindstand van de Talent Cup 600 onderstreept de juistheid van zijn keuze. Een droom voor iedere beginnende coureur. “Als iemand van tevoren had gezegd dat ik tweede zou worden, had ik het niet kunnen geloven. Maar het is boven verwachting gegaan. De meeste jongens hadden bovendien allemaal meer ervaring in de racerij dan ik. Een aantal had al meegedaan aan de Suzuki SV Cup of andere opstapklassen. Voor mij was alles nieuw. Ik moet eerlijk zeggen dat het voor mij een heel leerzaam seizoen is geweest. Ik heb in elke race punten behaald en daar heb ik mede mijn hoge klassering aan te danken. Het was alleen jammer dat niet alle merken mee deden. Alleen Yamaha en Suzuki deden dit jaar mee, maar ik hoop dat daar verandering in komt. Mede daardoor hadden we geen vol deelnemersveld, maar desondanks was het niveau best hoog. Wat ik met name goed vond was de begeleiding naast de baan. We kregen veel tips van een aantal ONK-coureurs, die ook vaak naast de baan stond om te kijken hoe we reden. Daar heb ik best veel van opgestoken.”Een ding zal Hartog nooit meer vergeten: zijn eerste podiumplaats op het TT Circuit van Assen. In de derde wedstrijd van het seizoen reed Hartog aan kop met in zijn kielzog Manuël Wienen en Christiaan Nobel. Een fout op het rondebord gooide nog bijna roet in het eten. “Na het passeren van de finish dacht ik dat ik klaar was, maar als ik een beetje had opgelet had ik gezien dat er niemand met de finishvlag stond te zwaaien. Ik ging van het gas af terwijl de rest nog keihard door reed. Voordat ik dat in de gaten had, waren Wienen en Nobel me al voorbij. Ik ging snel weer op het gas, heb nog een ronde alles gegeven en ben toch nog als tweede gefinisht. Ondanks mijn eerste podiumplek baalde ik in eerste instantie enorm. Tja, dat soort fouten maak je in je eerste jaar. Dat zal mij in ieder geval nooit meer overkomen.”Waar de Suzuki-coureur dit seizoen allerminst blij mee was, was dat er tijdens een regenrace geen regenbanden mochten worden gebruikt. “De banden waar we mee reden, moesten we ook gebruiken als het regende. Dat leverde soms best wel gevaarlijke situaties op, want die banden geven onder die weersomstandigheden totaal geen grip. Het verweer was dan dat je grenzen gaat verleggen met regenbanden, maar ik ben van mening dat regenbanden in die omstandigheden altijd veiliger zijn dan de standaardbanden die we nu gebruikten. Maar goed, volgend jaar mogen we wel speciale regenbanden gebruiken en mogen we ook enkele aanpassingen aan de motor doen, waar onder de gearing. Alles was dit jaar standaard, maar dat brengt wel de ware stuurmannen naar boven.”Opvallend vond Rob de goede onderlinge sfeer tussen de deelnemers van de Talent Cup 600: “We waren maar met vijftien rijders, een klein groepje dus. Maar we probeerden elkaar waar mogelijk te helpen. Ook de hulp van ONK-coureurs als Ronald ter Braake en Nigel Walraven was fantastisch en naast de baan stond Joey Litjens altijd voor ons klaar. Maar het mooiste was toch wel dat we in drie ONK-wedstrijden aan de start stonden. Dan merk je toch wel het verschil. Vooral de Gamma Racing Day was super gaaf met die volle tribunes en alle persaandacht.” Dat Rob Hartog met zijn (pas) 19 jaar een laatbloeier is in de racerij deert hem niet en maakt hem tegelijkertijd realistisch. Een GP-carrière zal er niet meer in zitten, maar het EK Superstock 600 is bijvoorbeeld een podium waarop hij nog graag eens zou acteren. “De racerij bevalt me bijzonder goed en waarschijnlijk neem ik ook volgend jaar weer deel aan de Talent Cup. Ik kan er nog veel leren voor ik naar een andere klasse overstap. Mijn doel is het ONK Supersport en mogelijk het EK Superstock 600, maar daar ben ik op dit moment nog niet klaar voor.”(kader)TALENT CUP 600De Talent Cup 600 is een initiatief van de Nederlandse Yamaha- en Suzuki-importeur. Zij bieden in deze nieuwe raceklasse jong talent tussen de 15 en 23 jaar de kans zich te ontwikkelen. Er wordt in de Talent Cup gereden op 600 cc motoren van Yamaha (YZF-R6) en Suzuki (GSX-R600). Deze motoren zijn voorzien van een racekuip, gespoten door Motor Paint Alphen, een Akrapovic uitlaatdemper en Pirelli Diablo Rosso Corsa banden. De kosten voor een seizoen bedragen € 10.999,-, en dat is inclusief een ongekentekende Yamaha of Suzuki.. Als beginnend coureur krijg je ondersteuning van enkele ervaren coureurs. Zo wordt er aandacht geschonken aan motortechniek, maar ook aan de fysieke conditie van de coureur. Daarnaast kun je deelnemen aan diverse workshops en trainingen voorafgaande en tijdens het raceseizoen. [kader + bild _HBS7028]Naam: Rob HartogGeboortedatum: 26 maart 1992Woonplaats: AbbekerkLeeftijd: 19 jaarSport/ hobby’s: motocross, computer, muziek, fitnessBeroep: onderhoudstechnicusTeam: NIWA-Suzuki Racing TeamEerste race: 2011, Talent Cup 600[Bild + BU’s][Opener: _HBS7084]Een symbolisch duwtje van oom Wil. Voor zijn eerste raceseizoen kreeg Rob een aantal bruikbare tips van zijn oom Wil Hartog. Je kunt het slechter treffen….[_HBS7048 + _HBS7061, 1 bijschrift]Ja, dat is even wennen voor Rob, zo’n ‘old school’ racer. Oom Wil laat zien dat hij het zitten op een racer in ieder geval nog niet is verleerd. [_HBS6365]Door constant punten te scoren reed Rob Hartog afgelopen seizoen naar een keurige tweede plek in de eindstand van de Talent Cup 600.
