GP Wegrace Misano, San Marino
Twee keer op rij verliezen in de laatste bocht bleek in Misano zijn sporen te hebben achtergelaten bij Marc Marquez. Tijdens de Grand Prix van San Marino sloeg hij terug. Getergd door een incident met thuisheld Valentino Rossi in de kwalificatie, werd de weer ijzersterke Fabio Quartararo twee bochten voor het einde het slachtoffer van de dadendrang van Marc Marquez. Polesitter Maverick Viñales kwam tekort om zich met de strijd om de zege te bemoeien.
“Je hebt gezien hoe we gevierd hebben”, sprak Marc Marquez na zijn zevende overwinning van het seizoen. Dat vieren was intens en luidruchtig, met strakke blik en ver opengespreide ogen. Het straalde eerder vrijelijk ontketende woede uit dan de blijdschap na een 77e grand prix-zege. De reden lag bij een incident van zaterdagmiddag, waarbij het in de slotminuut van de kwalificatie tot een treffen kwam tussen Marquez en Valentino Rossi. Beide coureurs zochten verbetering van hun respectievelijk vijfde en zevende tijd, toen Marquez in de razendsnelle Curvone brutaal binnendoor dook bij de Italiaan, om vervolgens drie bochten verder verrast te worden door een ook hard binnendoor passerende Rossi. Bijna ramde hij WK-leider Marquez, die na afloop geen blad voor de mond nam. “Ik wil duidelijk stellen dat het handgebaar dat ik maakte niet sorry betekende maar meer ‘wat gebeurt hier’. Ik snapte het niet. Inhalen daar in de tijdtraining is niet heel normaal. Ik ben vooral blij dat ik een val heb kunnen voorkomen.” Marquez verbaasde zich dat Rossi zo hard door ging, omdat die eerder op het groene deel naast de baan was terechtgekomen, wat betekende dat zijn ronde geschrapt zou worden. Bij zijn eigen inhaalactie op Rossi overkwam Marquez dat zelf ook. “Maar ik zag het pas later op de schermen”, hield Marquez vol. Ook Rossi beweerde niet te hebben geweten dat het zinloos was om zijn rondje af te maken. Beide coureurs werden bij de stewards geroepen, sancties werden niet uitgedeeld. Ook niet nodig, volgens Marquez. “Ik ga mijn tijd er niet aan verspillen om hem bestraft te krijgen. Rossi is geen concurrent voor de titel.” Die uitspraak, hoe terecht ook, tekende het chagrijn bij Marquez. “Iemand schudde me wakker”, zei hij veelbetekend na de race. “Ik weet dat ik gevecht hier achter de microfoon verlies, ik antwoord op de baan.”
Rossi, in tegenstelling tot teamgenoot Viñales onderweg met een nieuwe carbon swingarm en uitlaat, speelde op zondag met een vierde plaats een bijrol; hij erkende de pace van de drie voor hem gefinishte mannen niet te hebben kunnen matchen. Marquez maakte een statement door voor een niet voor hem gekomen publiek te laten zien wie er de beste was. Of beter: wie de meest bekeken race kon rijden. Toen Quartararo in de derde ronde voorbij kopstarter Viñales stuurde, ging Marquez mee. Samen sloegen zij een gat ten opzichte van de achtervolgers, van wie Andrea Dovizioso door een gebrek aan grip vleugellam zesde werd en Alex Rins al na zes ronden zijn Suzuki in het grind liet vallen. Pas in de laatste ronde werd het serieus voor Marquez. Aanremmend voor de eerste bocht remde hij zich voorbij Quartararo, die drie bochten verder counterde. Weer drie bochten daarna eiste Marquez de kop weer op en geslepen actie – heel laat remmend aan de binnenkant – twee bochten voor het eind, gaf hij Quartararo geen kans meer. “Ik ben heel blij, want Fabio was de beste. Hij leidde de meeste ronden en reed heel erg goed”, prees Marquez de 20-jarige Fransman die 0,9 seconde te kort kwam. “Ik had een andere strategie dan in Silverstone, niet omdat ik dat zo van plan was, maar omdat de race daar voor zorgde. In de vierde, vijfde en zesde ronde (van 27, red.) heb ik risico genomen om de aansluiting niet te verliezen, want hij was sneller. Ik zag ook Maverick dichterbij komen, zag dat Rins er uit was en zag dat Dovi, zesde of zevende lag. Ik probeerde de race te managen en vroeg mezelf af of ik de kop moest overnemen. Maar dan had ik dezelfde tijden gereden met meer risico en Fabio reed heel goed. Ik wist het al, maar Fabio heeft jullie laten zien dat hij een race kan aanvoeren en dat hij kan winnen. Hij wordt volgend jaar een hele gevaarlijke tegenstander.”
De Petronas Yamaha SRT-coureur bereed Yamaha zoals die bereden diende te worden, meende Marquez. “Vooral in de snelle bochten. Maar het belangrijkste is: in Oostenrijk was de Ducati de sterkste, maar wij waren er bij; in Silverstone was de Suzuki het beste, maar we waren er weer bij en hier was op dit Yamaha-circuit (achter Marquez bestond de top 5 verder uit de vier Yamaha’s, red) maar we wonnen toch.”
De ontlading na afloop was dan ook groot. “Mijn team heeft geprobeerd om me rustig te houden. Maar ik ben een mens en twee keer verliezen in de laatste bocht is niet fijn. Ik had kunnen zeggen ‘kalm aan, finishen op 0,8 en een tweede plaats is ook goed’. Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik wist, als ik hier weer verlies, wordt er daar weer over gepraat. Dat interesseert me niet, maar ik had het vertrouwen.” En die ‘wake-up call’ van zaterdagmiddag had hem op scherp gezet.
Terwijl Viñales gripverlies en gebrek aan tractie in de eerste ronden als redenen gaf voor het feit dat hij moest afhaken, zorgde het aanpassen van zijn rijstijl er voor dat hij het tweetal voor hem nadrukkelijker in het vizier kreeg. “Als ik die problemen in het begin niet had gehad, zou ik mee hebben kunnen doen om de overwinning”, was Viñales’ overtuiging na zijn vierde podium in de laatste zes races. De werkelijkheid was echter dat hij voor de vijfde keer dit jaar achter satellietrijder Quartararo finishte. De teleurstelling over de verloren race had de Fransman al snel verwerkt. “Ik wist dat hij in de laatste ronde iets zou doen”, lachte Quartararo. “En twintig ronden ’02 MARQUEZ’ op je pitboard zien, is niet makkelijk. Tot het eind kon ik meedoen voor de winst, maar ik maakte wat foutjes.” Die uitspraak nuanceerde hij echter later. “Het waren eigenlijk geen foutjes, maar Marc gooide de deur dicht. Hij kwam zo hard op die bocht (bocht 14, red.) af, dat ik dacht dat hij ‘m niet zou halen. Ik weet niet hoe hij het deed, maar het lukte hem wel en ik ging wijd. Maar dit was het beste moment van mijn leven. Het was de eerste keer dat ik echt met Marc in gevecht was, en ik kon hem ook inhalen nadat hij mij was gepasseerd. Ik heb er veel van geleerd.”
Dat hij Marquez 23 ronden lang een overduidelijk inkijkje in zijn sterke en mindere plekken op het circuit had gegeven, betekende niet dat hij zich een volgende keer van een andere tactiek zou bedienen, zei Quartararo. “De beste keus was de wedstrijd leiden. Dan kan ik mijn eigen lijnen rijden, want als er iemand voor je rijdt, moet je je aanpassen. Als ik weer de kans krijg om zo een race aan te voeren, zal ik het doen.”
Wilco Zeelenberg, teammanager van het Petronas Yamaha SRT, glunderde breeduit na Quartararo’s vierde podium. Na de mislukte inhaalactie twee bochten voor het eind sloeg de Nederlander aan de pitmuur met de vuist op het tafeltje voor hem, maar de grote grijns keerde snel terug. “Nee, het was geen trucje zoals Marc dat deed; Fabio dacht ook dat hij te laat remde en ‘m er dan nog tussen kon prikken. Maar het was doodremmen en om het paaltje afdraaien, een oud crossersgeintje”, aldus Zeelenberg. “Maar je hebt het wel over Marc Marquez, de beste rijder ooit. Die haalt er nog wel een paar titels bij. En dan is het aan ons om ‘m daar van af te houden.” Sprekend over zijn eigen pupil Quartararo wilde Zeelenberg niets weten van gemiste kansen. “Fabio heeft het talent om na te denken in een race. Voor hetzelfde geld was hij bij die laatste actie onderuit gegaan. Volgend jaar kunnen we dit soort dingen beter doen.” Zijn rookie-status ontgroeid zal Quartararo volgend jaar vaker met druk worden gecontroleerd. “Meer druk dan vandaag kan bijna niet. Mentaal is hij heel sterk en een tegenvaller is hij snel kwijt”, meende Zeelenberg. Het team had bij Yamaha de aanvraag neergelegd om volgend jaar voor Morbidelli en Quartararo gelijk materiaal te kunnen hebben. “Daar hebben we nog geen antwoord op, maar Petronas is bereid om dat te financieren. Wij zijn al met 2021 bezig. Ik ga er van uit dat Fabio de komende vijf jaren op een Yamaha moet zitten, welk team is minder belangrijk. Hij kan rijden waar hij wil, maar hij zou dom zijn als hij kiest voor een ander merk. De Yamaha past hem als een handschoen.”
Zeelenberg hield zich op de vlakte op de vraag of verslagen worden door een rijder van een klantenteam pijn zou doen. “Het is toch voor Yamaha ook goed dat hij er staat?”
Na het hosanna van zijn zevende seizoenszege werd pijnlijk duidelijk dat Marc Marquez zich in Misano meer dan ooit als Honda’s paradepaard presenteerde. Terwijl Cal Crutchlow een roemloze dertiende plaats verloor door een crash, zag al eerder ook Takaaki Nakagami de hoop op een plek binnen de top 10 vervliegen door een val. Jorge Lorenzo werd kleurloos veertiende. De nieuweling in het Repsol Honda team maakte vorig jaar in november zijn debuut op een 2018-Honda. “Die had een minder sterk blok, maar de voorkant was beter”, herinnerde Lorenzo zich. “Ik weet dat we zwakke punten hebben”, beaamde Marquez. “Ik heb twee, drie crashes gered door ze op te vangen met mijn elleboog, maar ik weet dat beetje extra heb om dat te doen. Het belangrijkste is dat Cal, Jorge en ik dezelfde commentaren hebben.”
Crutchlow, dit jaar ook goed voor twee podiums en vorig jaar nog derde in Misano, leek de wanhoop nabij. “Ik heb geen gevoel, voor en achter niet, en ik weet niet hoe het komt”, vertelde de balende Crutchlow al op vrijdag. “Op banen waar weinig grip is, ben ik normaal gesproken sterk, nu niet. Marc kan er wel mee omgaan, maar ik kan hem niet kopiëren.” Topsnelheid was het issue niet, meende Crutchlow. “Maar hij wil niet afdraaien. Dat is slechter dan de machine van vorig jaar, de snelheid is beter. Het lastige is dat we op sommige banen wel goed gaan en op andere niet. Niemand hoeft mij te pushen, maar de beste rijder is mijn referentie omdat hij op dezelfde machine zit. Marc is er heel goed in om snel te zijn met iets wat niet per se goed is. Hij overwint die problemen. Honda luistert echt naar ons, maar ik snap de fabriek wel: ik zou ook kiezen voor de rijder die wint in plaats de rest dichterbij te brengen.”
